François Catonné: camera.
Er zijn 13 films gevonden.

Colette, une femme libre

2004 |

Frankrijk 2004. Nadine Trintignant. Met o.a. Jacques Higelin, Marie Trintignant, Wladimir Yordanoff, Lambert Wilson en Lio.

Eind juli 2003 sloeg de Franse rockster Bertrand Cantat zijn vriendin Marie Trintignant in een coma. Vijf dagen later stierf zij. Marie was in Litouwen voor de opnames van Colette. De film, nog wel geregisseerd door Marie's moeder Nadine, is ondanks alle ontsteltenis toch uitzendklaar gemaakt. In haar laatste rol speelt Trintignant de veelzijdig getalenteerde vrije vrouw Sidonie-Gabrielle Colette, die leefde van 1873 tot 1954. In dit uit 2 delen bestaande drama zien we Colette huwen met de overspelige schrijver Henry Gauthier-Villars (Yordanoff) en overlopen naar Missy (Jacob). Sommige teksten uit Trintignant's mond hebben achteraf een schrijnende extra lading, zoals 'De liefde ken ik wel; die is gecompliceerd, tiranniek en verstikkend'.

Absolument Fabuleux

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Gabriel Aghion. Met o.a. Josiane Balasko, Nathalie Baye, Marie Gillain, Vincent Elbaz en Claude Gensac.

Eind juli 2003 sloeg de Franse rockster Bertrand Cantat zijn vriendin Marie Trintignant in een coma. Vijf dagen later stierf zij. Marie was in Litouwen voor de opnames van Colette. De film, nog wel geregisseerd door Marie's moeder Nadine, is ondanks alle ontsteltenis toch uitzendklaar gemaakt. In haar laatste rol speelt Trintignant de veelzijdig getalenteerde vrije vrouw Sidonie-Gabrielle Colette, die leefde van 1873 tot 1954. In dit uit 2 delen bestaande drama zien we Colette huwen met de overspelige schrijver Henry Gauthier-Villars (Yordanoff) en overlopen naar Missy (Jacob). Sommige teksten uit Trintignant's mond hebben achteraf een schrijnende extra lading, zoals 'De liefde ken ik wel; die is gecompliceerd, tiranniek en verstikkend'.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Eind juli 2003 sloeg de Franse rockster Bertrand Cantat zijn vriendin Marie Trintignant in een coma. Vijf dagen later stierf zij. Marie was in Litouwen voor de opnames van Colette. De film, nog wel geregisseerd door Marie's moeder Nadine, is ondanks alle ontsteltenis toch uitzendklaar gemaakt. In haar laatste rol speelt Trintignant de veelzijdig getalenteerde vrije vrouw Sidonie-Gabrielle Colette, die leefde van 1873 tot 1954. In dit uit 2 delen bestaande drama zien we Colette huwen met de overspelige schrijver Henry Gauthier-Villars (Yordanoff) en overlopen naar Missy (Jacob). Sommige teksten uit Trintignant's mond hebben achteraf een schrijnende extra lading, zoals 'De liefde ken ik wel; die is gecompliceerd, tiranniek en verstikkend'.

Les menteurs

1996 | Romantiek, Komedie

Frankrijk​/​​Zuid-Afrika 1996. Romantiek van Élie Chouraqui. Met o.a. Lorraine Bracco, Julie Gayet, Christian Charmetant, Marc Lavoine en Marie Guillard.

Eind juli 2003 sloeg de Franse rockster Bertrand Cantat zijn vriendin Marie Trintignant in een coma. Vijf dagen later stierf zij. Marie was in Litouwen voor de opnames van Colette. De film, nog wel geregisseerd door Marie's moeder Nadine, is ondanks alle ontsteltenis toch uitzendklaar gemaakt. In haar laatste rol speelt Trintignant de veelzijdig getalenteerde vrije vrouw Sidonie-Gabrielle Colette, die leefde van 1873 tot 1954. In dit uit 2 delen bestaande drama zien we Colette huwen met de overspelige schrijver Henry Gauthier-Villars (Yordanoff) en overlopen naar Missy (Jacob). Sommige teksten uit Trintignant's mond hebben achteraf een schrijnende extra lading, zoals 'De liefde ken ik wel; die is gecompliceerd, tiranniek en verstikkend'.

Une femme française

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 1994. Drama van Régis Wargnier. Met o.a. Emmanuelle Béart, Daniel Auteuil, Gabriel Barylli, Jean-Claude Brialy en Geneviève Casile.

Wargnier (INDOCHINE) verfilmde het intieme dagboek van zijn moeder als sleutelroman, dat voor buitenstaanders weinig zeggend is. Het gaat over een trouweloze vrouw, Jeanne (Béart), die afkomstig is uit een kleinburgerlijk milieu in Nancy.

Profil bas

1993 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1993. Misdaad van Claude Zidi. Met o.a. Patrick Bruel, Sandra Speichert, Didier Bezace, Jean Yanne en Jacques Rosny.

Op zijn dertigste is Bruel zijn baan als inspecteur in de voorstad beu. Vooruitzichten op een verdere carrière zijn er niet en zijn ambitie is hij kwijt. Zijn baas geeft hem de opdracht om de gangen na te gaan van een kleine van drugshandel verdachte straatmisdadiger. Hij gaat zonder veel enthousiasme aan de slag. Een vermoeide politieman moet in actie komen. Spanning en romantiek vormen de hoofdingrediënten van deze detective van Zidi, die duidelijk van zijn imago als kluchtenmaker af wil. Geen al te denderend scenario van Zidi, Didier Kaminka en Simon Michael. Fotografie van François Catonné.

Indochine

1992 | Romantisch drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1992. Romantisch drama van Régis Wargnier. Met o.a. Catherine Deneuve, Vincent Perez, Linh Dan Pham, Jean Yanne en Dominique Blanc.

Vanwege zijn Oscar voor Beste Buitenlandse Film en La Deneuve wordt deze peperdure productie nogal eens voor een epic in David Lean-stijl aangezien. Vergeet het maar. Het driestuiverromannetje over de alleenstaande rubberplantage-eigenaresse Eliane (Deneuve) die in het Indochina van de jaren dertig stoïcijns haar eigen gang gaat werd door vier luie scenaristen én een ongecrediteerde scriptdokter bij elkaar geharkt. Regisseur Wargnier verving vervolgens ieder potentieel stukje finesse door pathos en rekte de boel tot geeuwens toe uit. Ook de luxueuze fotografie en art direction kunnen de algehele drakerigheid van dit filmblik gebakken lucht niet doen vergeten.

L'année de l'éveil

1991 | Drama

België​/​​Frankrijk 1991. Drama van Gérard Corbiau. Met o.a. Chiara Caselli, Roger Planchon, Christian Barbier, Martin Lamotte en Johan Rougeul.

Gebaseerd op de autobiografische gelijknamige roman van Charles Juliet worden de ervaringen en ontluikende gevoelswereld verteld door tienerwees Colin op een Franse kadettenschool anno 1949, zijn angsten, twijfels en eenzaamheid en vooral zijn behoefte aan een vader- en moederfiguur. Een van zijn leraren, Grévil, leert hem zijn vuisten gebruiken en diens Italiaanse echtgenote Casilli haalt hem uit zijn isolement. Met zorg en gevoeligheid in beeld gebracht. Rond de intrige slaagde Corbiau erin de meest uitgesproken muzikale sfeer te weven waarin Fauré, Beethoven, Grieg, Schubert, Smetana en De Falla langskomen. Scenario van de regisseur, Andrée Corbiau en Michel Fessler. Camerawerk van François Cantonné.

Les années terribles

1989 | Historische film, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland​/​​Canada​/​​Verenigd Koninkrijk 1989. Historische film van Richard T. Heffron. Met o.a. Christopher Lee, Klaus-Maria Brandauer, Jane Seymour, François Cluzet en Andrzej Seweryn.

Een groots spektakelstuk waarin vooral de tijd van het schrikbewind en de val van Robespierre wordt beschreven. Wel heeft de film te lijden onder alle gebreken van een praalzieke internationale co-productie, zoals ook bij Les années lumière al het geval was. De acteurs die Danton, Marat en Saint-Just spelen zijn respectievelijk Duits, Italiaans en Angelsaksisch! Lee speelt daarentegen een perfecte rol (geen wonder) als de beul Sanson. Deze film is beter dan die van Robert Enrico vawege zowel de dramatische intensiteit als de intelligente filmstijl. Zeer goede dialogen van Daniel Boulanger. Tweede deel van het tweeluik La Révolution Française. Deel 1: Les années lumière werd geregisseerd door Robert Enrico.

Je suis le seigneur du château

1989 | Drama, Thriller

Frankrijk 1989. Drama van Régis Wargnier en Geneviève Winding. Met o.a. Jean Rochefort, Dominique Blanc, Régis Arpin en David Behar.

Frankrijk, 1954. Een rijke weduwnaar (Rochefort) haalt een huishoudster en haar zoontje naar zijn kasteel, mede om zijn tienjarig zoontje Thomas (Arpin) gezelschap te houden. Thomas is allerminst gediend van de indringer en al snel ontstaat een fysieke en psychologische strijd tussen de jongens. Ondanks de stroeve regie en het soms wat houterige spel geeft 'Ik ben de kasteelheer' een knap beeld van de ernst en urgentie in de leefwereld van een kind. Geschoten op locatie in en rond het middeleeuwse hotelkasteel Château de Beaumanoir in Le Leslay in Bretagne.

De guerre lasse

1987 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1987. Oorlogsfilm van Robert Enrico. Met o.a. Nathalie Baye, Christophe Malavoy, Pierre Arditi, Philippe Clévenot en Jean Bouise.

Wat doe je wanneer rondom je de terreur zichtbaar is van een zelfuitgeroepen afsplitsregering die collaboreert met een misantropenregime dat de wereld in een oorlog heeft gestort? Die gewetenskwestie wordt acuut voor industrieel Charles, tijdens WO II beneden de Vichy-demarcatielijn comfortabel conflictafzijdig. Totdat vieux copain en Résistance-man Jérôme binnenvalt met de mooie en getroebleerde artsenweduwe Alice, en alles uit de manipulatiekast haalt om een Joods gezin te redden. Sterk bezet drama met grijstonen en hartsvalkuilen, ouderwets behoedzaam geënsceneerd door genremeester Enrico (1931-2001).

La femme de ma vie

1986 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Duitsland 1986. Drama van Régis Wargnier. Met o.a. Christophe Malavoy, Jane Birkin, Jean-Louis Trintignant, Béatrice Agenin en Elsa Lunghini.

Alcoholistische violist Simon (Malavoy) weet, na een delirium, dankzij oudere ex-zuipschuit Pierre (Trintignant) de fles te weerstaan. Echtgenote Laura (Birkin) kan echter niet verkroppen dat niet haar jarenlange liefdevolle steun, maar de helpende hand van een buitenstaander Simon tot inkeer brengt. Sterk geschreven en geacteerd doordrinkersverhaal van Wargnier, bekend van opgeblazen melodrama als Indochine en Est-Ouest, kreeg César voor Beste Regiedebuut. In bijrollen twee aanstormende popidolen: Florent Pagny en de dertienjarige Elsa Lunghini. Op de soundtrack vertolkt zij tevens 'T'en va pas', dat een enorme hit wordt.

La galette du Roi

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jean Rochefort, Roger Hanin, Jacques Villeret, Claude Piéplu en Eddy Mitchell.

Een ratjetoe waarin de spot gedreven wordt met de oliesjeiks, de adel, de hoge financi[KA3]ele kringen, de maffia, commerci[KA3]ele televisie en zelfs Hamlet. Topor is voor het scenario (?) verantwoordelijk maar heeft weinig succes geoogst met deze heterogene verzameling. Niet iedereen heeft het talent van Monty Python, en de Franse filmindustrie heeft weinig geluk met het burleske genre: deze 'galette' is moeilijk te verteren. Camerawerk van François Catonne.