José Sacristán

La comunidad

Spanje 2000. Thriller van Álex de la Iglesia. Met o.a. Carmen Maura, Eduardo Atuña, Jesús Bonilla, Paca Gabaldón en Sancho Gracia.

Talk of Angels

Verenigde Staten 1998. Romantiek van Nick Hamm. Met o.a. Polly Walker, Vincent Perez, Franco Nero, Marisa Paredes en Leire Berrocal.

De jonge Ierse Mary (Walker) ontvlucht halverwege de jaren dertig de politieke onrust in haar land en vertrekt naar Spanje. Daar komt ze echter terecht bij een familie die actief betrokken is bij de burgeroorlog. Het verhaal pretendeert meer dan er uiteindelijk wordt verteld: de Britse regisseur Hamm concentreert zich tezeer op romantische verwikkelingen en de schoonheid van zijn hoofdrolspeelster. In de fascinerende cast duiken onder meer Marisa Peredes (Todo sobre mi madre) en Francesco Rabal (een van Luis Buñuels favoriete acteurs) op. In de bijrollen valt op Frances McDormand (Fargo) als gouvernante en in die hoedanigheid een van Mary's collega's.

Convivencia

Argentinië​/​​Spanje 1994. Carlos Galettini. Met o.a. Jose Sacristan, Luis Brandoni, Cecilia Dopazo, José Sachristan en José Sacristán.

De jonge Ierse Mary (Walker) ontvlucht halverwege de jaren dertig de politieke onrust in haar land en vertrekt naar Spanje. Daar komt ze echter terecht bij een familie die actief betrokken is bij de burgeroorlog. Het verhaal pretendeert meer dan er uiteindelijk wordt verteld: de Britse regisseur Hamm concentreert zich tezeer op romantische verwikkelingen en de schoonheid van zijn hoofdrolspeelster. In de fascinerende cast duiken onder meer Marisa Peredes (Todo sobre mi madre) en Francesco Rabal (een van Luis Buñuels favoriete acteurs) op. In de bijrollen valt op Frances McDormand (Fargo) als gouvernante en in die hoedanigheid een van Mary's collega's.

Madregilda

Spanje 1993. Experimenteel van Francisco Regueiro. Met o.a. José Sacristán, Juan Echanove, Barbara Auer, Kamel Chérif en Rafael Diaz.

Wie niet op de hoogte is van het Francisme en de Spaanse burgeroorlog, heeft grote moeite om deze ironiserende film zonder verhaal te volgen. De handeling vindt plaats in Madrid rond 1945. Auer speelt een dubbelrol: moeder Angeles en dochter Madregilda, een soort reïncarnatie van Rita Hayworth als Gilda. Sacristán is haar man, een fascistische kolonel en Echanove moet doorgaan voor de generalissimo. Zelfs het kijken naar de barokke plaatjes is nauwelijks aantrekkelijk want de fotografie van José Luis López-Linares stelt weinig voor. Het bodemloze scenario is van Angel Fernández-Santos en regisseur Regueiro, een Buñueliaanse kunstenaar die zich ook op het medium film heeft gestort. Niettemin bekroond met de prijs der kritiek op het filmfestival van San Sebastian...

El pajaro de la felicidad

Spanje 1993. Drama van Pilar Miró en Pilar Miro. Met o.a. Mercedes Sampietro, Aitana Sánchez-Gijón, José Sacristán, Carlos Hipólito en Lluís Homar.

Restauratrice van schilderijen, Sampietro, is gescheiden van haar man en woont al jaren met een minnaar. Ze besluit haar zoon op te zoeken van wie ze totaal vervreemd is. Hij woont samen en heeft een kind. Op de terugweg wordt ze bijna verkracht. Dit voorval schokt haar hevig, maar bij haar levensgezel vindt ze geen steun. Ze neemt de belangrijke beslissing hem te verlaten zodat ze de balans op kan maken van haar leven. Een vrouw die haar midlife-crisis beleeft op een eigen, individualistische manier. Ze verkiest de leegte van de eenzaamheid om uiteindelijk vrijheid te vinden. Maar zal dat ook lukken? Een allesbehalve opwekkend scenario, geschreven door niemand minder dan Mario Camus, dat vooral steunt op een sterke vertolking van Sampietro, maar dat verder weinig aantrekkelijks te bieden heeft. Mooie fotografie van José Luis Alcaine.

Un lugar en el mundo

Argentinië​/​​Uruguay​/​​Spanje 1992. Drama van Adolfo Aristarain en Adolfo Aristarian. Met o.a. José Sacristán, Fedrico Luppi, Cecilia Roth, Leonor Benedetto en Gastón Batyi.

We zien door de ogen van een tienerzoon (Batyi) hoe vader (Luppi) en moeder (Roth) herenigd zijn na een verbanning en zich in een kleine plaats duizend kilometer van de hoofdstad Buenos Airos staande houden en omgaan met de bewoners, die uitgebuit worden door een grootgrondbezitter (Ranni). Moeder is arts en doet verschrikkelijk haar best haar medemens te verzorgen, terwijl vader probeert de landarbeiders te helpen hun bestaan te verbeteren. Ook de eerste liefdesperikelen van de zoon beleven we mee, met een schattige tiener De R[KA1]io die gekweld wordt door haar jaloerse vader (Arana), die voorman is bij Ranni. Een uitstekend gespeelde film over het bestaan in de Argentijnse provincie, die in anderhalf uur snel aan de kijker voorbij gaat. Regisseur Aristarain schreef samen met Alberto Lecchi het scenario naar een verhaal dat hij met Kathy Saavedra gemaakt had. Ricardo De Angelis zorgde voor een mooie, passende fotografie.

El vuelo de la paloma

Spanje 1989. Komedie van José Luis García Sánchez. Met o.a. Juan Luis Galiardo, José Sacristán en Ana Bélen.

We zien door de ogen van een tienerzoon (Batyi) hoe vader (Luppi) en moeder (Roth) herenigd zijn na een verbanning en zich in een kleine plaats duizend kilometer van de hoofdstad Buenos Airos staande houden en omgaan met de bewoners, die uitgebuit worden door een grootgrondbezitter (Ranni). Moeder is arts en doet verschrikkelijk haar best haar medemens te verzorgen, terwijl vader probeert de landarbeiders te helpen hun bestaan te verbeteren. Ook de eerste liefdesperikelen van de zoon beleven we mee, met een schattige tiener De R[KA1]io die gekweld wordt door haar jaloerse vader (Arana), die voorman is bij Ranni. Een uitstekend gespeelde film over het bestaan in de Argentijnse provincie, die in anderhalf uur snel aan de kijker voorbij gaat. Regisseur Aristarain schreef samen met Alberto Lecchi het scenario naar een verhaal dat hij met Kathy Saavedra gemaakt had. Ricardo De Angelis zorgde voor een mooie, passende fotografie.

El vuelvo de la paloma

Spanje 1988. Komedie van José Luis García Sánchez. Met o.a. Ana Belén, José Sacristán, Juan Luis Galiardo en Juan Echanove.

Het leven van een huisvrouw glijdt eentonig voorbij, tot zij op een dag een bejaarde acteur leert kennen, die verliefd op haar wordt. Brutaal plagiaat op LO SCEICCO BIANCO van Fellini. Geproduceerd door de hoofdrolspeelster.

El Viaje a ninguna parte

Spanje 1986. Drama van Fernando Fernán-Gómez. Met o.a. José Sacristán, María Luisa Ponte en Agustín González.

Een komiek reist met een gezelschap dat wordt geleid door zijn vader, en waarvan de rest van zijn familie ook deel uitmaakt, door de streek. Een van de betere produkten van Fernán- Gómez. Het enige minpunt is de lengte van de film. Verder te zien Laura del Sol, Juan Diego, Emma Cohen, Queta Claver, Carlos Lemos, Simón Andreu en Oscar Ladoire.

la Vaquilla

Spanje 1985. Komedie van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Alfredo Landa, José Sacristán, Santiago Ramos en Guillermo Montesinos.

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog wordt bij een nationaal feest een jonge stier bevochten. Twee groepen, een republikeinse en een nationalistische, proberen de stier in hun bezit te krijgen met het doel een feestmaal aan te richten. Een van de duurste Spaanse films. Een slecht produkt van de regisseur, dat veel doet denken aan de humor van Mariano Ozores.

A la pálida luz de la luna

Spanje 1985. Komedie van José María González Sinde. Met o.a. José Sacristán, Fiorella Faltoyano, Emilio Gutiérrez Caba, María Luisa San José en Esperanza Roy.

Het ironische, nostalgische verslag van de jaren tachtig in Spanje. Ondanks de zeer slechte regie, reageerde het publiek niet afkeurend, wat hoofdzakelijk te danken is aan de vele knipoogjes en aan de rolbezetting waarin we onder anderen ook nog Héctor Alterio, Agustín González, Esperanza Roy en Luis Escobar aantreffen.

La Noche más hermosa

Spanje 1984. Komedie van Manuel Gutiérrez Aragón. Met o.a. José Sacristán, Victoria Abril, Bibiana Fernández, Fernando Fernán Gómez en León Klimovsky.

Een televisiedirecteur die er een minnares op na houdt, denkt dat zijn vrouw wel eens hetzelfde zou kunnen doen. Een betreurenswaardige poging een 'mondaine komedie' te maken van de overgewaardeerde Manuel Gutiérrez.

Dos mejor que uno

Spanje 1984. Komedie van Angel Llorente. Met o.a. José Sacristán, Antonio Resines, Carmen Elías, Agustín González en Rafaela Aparicio.

Twee vrienden, verliefd op dezelfde vrouw, beginnen gezamenlijk een project met de mensen uit de buurt... Een zeer slechte komedie, waarin het rampzalige spel van Antonio Resines sterk afsteekt tegen dat van de andere acteurs.

Soldados de plomo

Spanje 1983. Drama van José Sacristán. Met o.a. José Sacristán, Fernando Fernán-Gómez, Silvia Munt en Assumpta Serna.

Een man wil enkele familie-eigendommen terugkrijgen. Het ongelukkige filmdebuut van acteur Sacristán.

Epilogo

Spanje 1983. Drama van Gonzalo Suárez. Met o.a. José Sacristán, Fransisco Rabal, Charo López, Sandra Toral en Manuel Zarzo.

Ingewikkelde, modieuze komedie over twee schrijvers die allebei verliefd worden op dezelfde vrouw, hun vriendschap verbreken en tien jaar later opnieuw samenkomen om een epiloog te schrijven voor hun oeuvre. De door hen geschapen karakters komen regelmatig commentaar geven, wat alles er niet duidelijker op maakt. De film werd een verrassend commercieel succes in Spanje, wat meer zegt over commerciële successen in Spanje dan over de kwaliteit van deze film. Het was de comeback van Suárez, na een vrijwillige rustperiode van vijf jaar.

Estoy en crisis

Spanje 1982. Komedie van Fernando Colomo. Met o.a. José Sacristán, Cristina Marsillach, Mercedes Sampietro en Marta Fernández-Muro.

Een leidinggevende figuur zoekt een manier om jonge meisjes te verleiden...Een werkelijk afgrijselijke komedie die bovendien pretendeert kritisch te zijn.

Asalto al Banco Central

Spanje 1982. Misdaad van Santiago Lapeira. Met o.a. José Sacristán, Isabel Mestres, Joan Borrás en Víctor Israel.

Deze film is een reconstructie van een bankoverval in Barcelona in 1981, waarbij belangrijke figuren uit het Spaanse openbare leven betrokken bleken te zijn. Verwarrend, onsamenhangend, dubbelzinnig en slecht geregisseerd.

La Cripta

Spanje​/​​Mexico 1981. Komedie van Cayetano del Real. Met o.a. José Sacristán, Rafaela Aparicio, Carlos Lucena en Marta Molins.

In Barcelona roept een politieagent de hulp in van een schilderachtige figuur om een verdwenen meisje terug te vinden. Deze behoorlijke film is rijk aan erudiete vondsten met een knipoog naar de cinefielen.

Navajeros

Spanje​/​​Mexico 1980. Drama van Eloy de la Iglesia. Met o.a. José Luis Manzano, María Martín, Isela Vega en José Sacristán.

Een jonge misdadiger stuit op de belangen van de georganiseerde misdaad. Een van de links-erotische visies van Eloy de la Iglesia op de jeugdcriminaliteit in Madrid. Deze film onderscheidt zich slechts door de goede rol van de Mexicaanse actrice Isela Vega.

El Divorcio que viene

Spanje 1980. Komedie van Pedro Masó. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, José Sacristán, Amparo Soler Leal en Mónica Randall.

Een getrouwde man wacht op de goedkeuring van de Echtscheidingswet om met de echtgenote van zijn compagnon te kunnen trouwen. Een vals en opportunistisch bijprodukt.

Miedo a salir de noche

Spanje 1979. Komedie van Eloy de la Iglesia. Met o.a. José Sacristán, Antonio Ferrandis, Claudia Gravy, Tina Sáinz en Rafael Hernández.

Een man wordt steeds angstiger bij het idee 's avonds zijn huis te moeten verlaten. Een grove, didactische film; bijna een officiële proclamatie.

Solos en la madrugada

Spanje 1978. Romantiek van José Luis Garci. Met o.a. José Sacristán, Fiorella Faltoyano, Emma Cohen, María Casanova en Palomo Linares.

De liefdescrisis van een omroeper op leeftijd. Een masochistische smartlap, evenals de andere films van deze regisseur.

Oro rojo

Mexico​/​​Spanje 1978. Avonturenfilm van Alberto Vázquez Figueroa. Met o.a. José Sacristán, Hugo Stiglitz, Isela Vega en Patricia Adriani.

Een bende schurken reist met mensenbloed door Zuid-Amerika. Met deze authentieke, maar zeer slechte film maakte de romanschrijver Alberto V[KA1]azquez Figueroa zijn regiedebuut (ongetwijfeld zonder enige voorbereiding).

Oro ojo

Mexico​/​​Spanje 1978. Drama van Alberto Vazquez Figueroa. Met o.a. Isela Vega, Hugo Stigliz en José Sacristán.

Een bende schurken reist met mensenbloed door Zuid-Amerika. Met deze authentieke, maar zeer slechte film maakte de romanschrijver Alberto V[KA1]azquez Figueroa zijn regiedebuut (ongetwijfeld zonder enige voorbereiding).

El Diputado

Spanje 1978. Drama van Eloy de la Iglesia. Met o.a. José Sacristán, María Luisa San José, José Luis Alonso, Queta Claver en Agustín González.

In het Spanje van 1977 wordt een communistische afgevaardigde door extreem rechts gechanteerd omdat hij homosexueel is. Een onzinnig onderwerp dat echter niet afglijdt tot het belachelijke dankzij de persoonlijke betrokkenheid, het gevoel voor verhoudingen en het observatievermogen dat De la Iglesia bij de mise-en-scene aan de dag legde. Een belangrijke film uit de geschiedenis van de Spaanse cinema.

Arriba Hazaña

Spanje 1978. Drama van José María Gutiérrez. Met o.a. Fernando Fernán-Gómez, Héctor Alterio, José Sacristán en Quique San Francisco.

Op een streng seminarie wil een nieuwe, jonge en aardige priester graag nieuwe methoden invoeren. Simpel, maar van behoorlijk hoog niveau: een vermakelijke allegorie over de politieke overgang die op dat moment in Spanje plaatsvond.

Reina zanahoria

Spanje 1977. Komedie van Gonzalo Suárez. Met o.a. José Sacristán, Marilina Ross, Fernando Fernán-Gómez en Fernando Hilbeck.

De koningin van een denkbeeldig land bezoekt Spanje. Een komedie met de pretentie om provocerend en taboedoorbrekend te zijn, die echter slechts vervelend overkomt.

Niñas al salón

Spanje 1977. Komedie van Vicente Escrivá. Met o.a. Dagmar Lassander, José Luis Lopéz Vázquez, José María Prada, Simón Andreu en Silvia Tortosa.

Het verhaal speelt in een bordeel ná de Spaanse burgeroorlog. Een commerciële mislukking - niet verbazingwekkend, aangezien de film middelmatig, schijnheilig en grof is, ondanks de hoge kosten en de goede acteurs.

Asignatura pendiente

Spanje 1977. Komedie van José Luis Garci. Met o.a. José Sacristán, Fiorella Faltoyano, Antonio Gamero, Silvia Tortosa en Héctor Alterio.

Twee vroegere minnaars ontmoeten elkaar na jaren opnieuw. Beiden zijn dan met een ander getrouwd. Ze besluiten opnieuw een relatie aan te gaan in dit melodrama met politieke achtergrond. Ondanks het zwakke verhaal werd het een enorm commercieel succes in het Spanje van ná Franco. 'Opera Prima' van deze regisseur.

Parranda

Spanje 1976. Drama van Gonzalo Suárez. Met o.a. José Sacristán, Antonio Ferrandis, José Luis Gómez, Fernando Fernán-Gómez en Charo López.

Een feestdag uit het leven van drie armzalige Asturische mijnwerkers in de negentiende eeuw. Een onnauwkeurige en weinig overtuigende film van schrijver-regisseur Suárez, die het midden houdt tussen een fantastische fabel en een surrealistische vertelling.

Más fina que las gallinas

Spanje 1976. Komedie van Jesús Yagüe. Met o.a. María Luisa San José, José Sacristán, Fernando Fernán-Gómez en Teresa Gimpera.

Een dorpeling gaat naar Madrid op zoek naar zijn vroegere verloofde, zonder te weten dat ze prostituée geworden is. Slecht en bovendien vol pretenties.

Hasta que el matrimonio nos separe

Spanje 1976. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. José Sacristán, María Luisa San José, Mónica Randall, Cristina Galbó en Mari Carrillo.

Een verliefd stel kan om legale redenen niet met elkaar trouwen. Een film beneden alle peil, zeer slecht geregisseerd en met geen ander oogmerk dan het opportunisme.

Ellas los prefieren ... locas

Spanje​/​​Mexico 1976. Komedie van Mariano Ozores. Met o.a. José Sacristán, Teresa Velázquez, Enrique Guzmán, Esperanza Roy en Antonio Ozores.

Een manager moet met een homosexueel naar bed gaan, zodat zijn vrouw er niet achter komt dat hij een minnares onderhoudt. Een middelmatig blijspel, hoewel het verhaal genoeg scherpzinnige vondsten bevat.

Pantaleón y las visitadoras

Spanje​/​​Dominica 1975. José María Gutiérrez en Mario Vargas Llosa. Met o.a. José Sacristán, Katy Jurado, Pancho Córdoba en Agustín González.

In een denkbeeldige staat wordt een hoerenbataljon gevormd om de soldaten te vermaken. Een mislukte verfilming van de beroemde gelijknamige roman van Mario Vargas Llosa, die ook bij de regie betrokken was.

No quiero perder la honra

Spanje 1975. Komedie van Eugenio Martín. Met o.a. José Sacristán, Ángela Molina en Florinda Chico.

In de naoorlogse jaren probeert een armzalige koppelaar een jong naïef meisje tot prostitutie te dwingen. Een erbarmelijke film.

La Mujer es cosa de hombres

Spanje 1975. Komedie van Jesús Yagüe. Met o.a. José Sacristán, María Luisa San José, Antonio Ferrandis en Rafael Hernández.

Drie mannen spreken met elkaar af dat zij er dezelfde minnares op na zullen houden. Een goed verhaal, niet besteed aan de regisseur en de vertolkers.

El Secreto inconfesable de un chico bien

Spanje 1975. Komedie van Jorge Grau. Met o.a. José Sacristán, María José Cantudo, Antonio Garisa en José Valvo.

Een pechvogel kwelt zichzelf omdat hij zijn verloofde niet kan bevredigen. Een stompzinnige komedie over impotentie.

Soltero y padre en la vida

Spanje 1974. Komedie van Javier Aguirre. Met o.a. José Sacristán, Antonio Ferrandis en Florinda Chico.

Een jongen heeft een kind bij een mooie buitenlandse vrouw. In één woord afschuwelijk.

Sex o no sex

Spanje 1974. Komedie van Julio Diamante. Met o.a. Carmen Sevilla, José Sacristán, Antonio Ferrandis, José Vivó en Agata Lys.

Een man is bezeten van seks. Een waardeloze poging om de erotische obsessie van onze samenleving commercieel uit te buiten.

Mi mujer es muy decente, dentro de lo que cabe

Spanje 1974. Komedie van Antonio Drove. Met o.a. Conchita Velasco, José Sacristán, María Luisa San José en Antonio Ferrandis.

Een man heeft twee obsessies: vrouwen en vogels. Een zeer middelmatige komedie, waarmee Antonio Drove een stap terug heeft gedaan na zijn veelbelovende TOCATA Y FUGA DE LOLITA.

Los Nuevos españoles

Spanje 1974. Komedie van Roberto Bodegas. Met o.a. José Sacristán, María Luisa San José, Antonio Ferrandis, Manolo Zarzo en Amparo Soler Leal.

Nadat een Madrileense verzekeringsmaatschappij is opgekocht door een Amerikaanse multinational, moeten de medewerkers zich aanpassen aan de mentaliteit van hun nieuwe eigenaars. De beste film van Bodegas met een even sarcastisch als vermakelijk verhaal, een fantastische rolbezetting en een scherp gevoel voor observatie.

Vida conyugal sana

Spanje 1973. Komedie van Roberto Bodegas. Met o.a. José Sacristán, Ana Belén, Teresa Gimpera, Alfredo Mayo en Jose Sacristan.

Het verhaal van een chef die door zijn televisieverslaving in hevige verwarring raakt. De tweede bioscoopfilm van Bodegas en pionierswerk op het gebied van dit genre komedie, die de 'Derde Weg' werd genoemd en in die tijd enorm populair was.

Señora doctor

Spanje 1973. Komedie van Mariano Ozores. Met o.a. Lina Morgan, José Sacristán en Antonio Ozores.

Een vrouwelijke dokter komt in een achterlijk dorp. Een doorsnee-komedie in dit genre.

Lo Verde empieza en los Pirineos

Spanje 1973. Komedie van Vicente Escrivá. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, José Sacristán, Rafael Alonso en Nadiuska.

Drie gewone Spanjaarden maken een reis naar Biarritz om daar seksfilms te gaan bekijken. Een weerzinwekkende rechtvaardiging van de culturele en ideologische achterstand van het toenmalige Spanje.

Paris bien vale una moza

Spanje 1972. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Alfredo Landa, Paz Isern, José Sacristán en Antonio Ferrandis.

Een ongelukkige dorpeling reist naar Parijs voor een rendez- vous met de dochter van een dorpspotentaat. Een onuitstaanbare komedie die typerend is voor de films waarin Landa in de jaren zestig en zeventig de hoofdrol speelde.

Manolo la nuit

Spanje 1972. Komedie van Mariano Ozores. Met o.a. Alfredo Landa, María José Alfonso, Josele Román, José Sacristán en Juanjo Menéndez.

Omdat hij genoeg heeft van zijn vrouw leeft een man van de toeristes aan de Costa del Sol. Even slecht als de overige komedies van Landa/Ozores.

Las Estrellas están verdes

Spanje 1972. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Alfredo Landa, Teresa Gimpera, Charo López en José Sacristán.

Een amateurastroloog probeert een door haar horoscoop gek geworden filmster te verleiden...De decadentie van de komische formule van Alfredo Landa.

Guapo heredero busca esposa

Spanje 1972. Komedie van Luis María Delgado. Met o.a. Alfredo Landa, Esperanza Roy, José Sacristán en Antonio Ferrandis.

Een Madrileense hoer wordt verliefd op een naïeve boer.Een komedie.

El Padre de la criatura

Spanje 1972. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Paco Martínez Soria, Florinda Chico, José Sacristán, Antonio Ferrandis en Mirta Miller.

Een bejaard echtpaar wil de vrolijkheid van vroeger weer terug zien te krijgen. Evenals alle overige komedies met Martínez Soria waardeloos.

El Abuelo tiene un plan

Spanje 1972. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Paco Martínez Soria, Isabel Garcés, José Sacristán en Guadalupe Muñoz Sampedro.

Een oude vrijster en een weduwnaar vertoeven tegelijkertijd in een sanatorium. Tot ontsteltenis van hun families worden zij verliefd op elkaar. De film illustreert pijnlijk de verwording van dit door Paco Martínez Soria populair gemaakte type komedie.

Vente a ligar al Oeste

Spanje 1971. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Alfredo Landa, José Sacristán, Mirta Miller en Antonio Ferrandis.

De duizend en eé[KA1]n avonturen waarin een Spaanse figurant bij een Amerikaanse superproduktie verwikkeld raakt. Het typisch komische verhaal van Landa, bij deze gelegenheid gesitueerd in het in die tijd cinematografisch florerende Almeria.

Pepe Vente a Alemania

Spanje 1971. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Alfredo Landa, José Sacristán, Tina Sainz en Manuel Summers.

Een naïeve Spaanse dorpeling emigreert naar Duitsland met de opzet om zich daar te verrijken. Een smadelijke ode aan de toenmalige Spaanse onderontwikkeling.

Las Ibéricas FC

Spanje 1971. Komedie van Pedro Masó. Met o.a. Rossana Yanni, Claudia Gravy, Ingrid Garbo, José Sacristán en La Polaca.

Komisch-sentimentele voorvallen rond de leden van een vrouwenvoetbalclub. Moeizaam, zoals alle films van Masó.

La Graduada

Spanje 1971. Komedie van Mariano Ozores. Met o.a. Lina Morgan, José Luis Lopéz Vázquez, Florinda Chico, Gracita Morales en Antonio Ozores.

Een niet erg knap meisje weet niet wat zij na haar afstuderen moet doen. Een onuitstaanbare pseudo-karikatuur van THE GRADUATE.

Una Señora llamada Andrés

Spanje 1970. Komedie van Julio Buchs. Met o.a. Carmen Sevilla, Juan Luis Galiardo, José Sacristán en Helga Liné.

Teneinde een rekening te vereffenen, vervormt de Olympus de lichamen en zielen. Slecht, ondanks een paar geslaagde 'gags'.

Pierna creciente, falda menguante

Spanje 1970. Komedie van Javier Aguirre. Met o.a. Laura Valenzuela, Emma Cohen, Fernando Fernán-Gómez, José Sacristán en Fernando Fernán Gómez.

De oorlog tussen de seksen die zich afspeelt in twee verschillende tijdperken: 1916 en 1926. Een ingenieuze en geestige komedie, één van de weinige van dit niveau die Javier Aguirre heeft gerealiseerd.

La Tonta del bote

Spanje 1970. Komedie van Juan de Orduña. Met o.a. Lina Morgan, Arturo Fernández, María Asquerino en José Sacristán.

De lotgevallen van een weesmeisje dat als dienstmeisje werkt. Een komedie die in geen enkel opzicht grappig is.

Españolas en París

Spanje 1970. Drama van Roberto Bodegas. Met o.a. Ana Belén, Laura Valenzuela, Tina Sáinz, Máximo Valverda en José Luis Lopéz Vázquez.

De problemen van verschillende jonge Spaanse meisjes die in Parijs werken. Een goed bedoelde maar zwakke film, vooral omdat hij in hoge mate is gebaseerd op overdreven melodramatische aspecten. Desalniettemin een klassieker in de Spaanse filmhistorie.

Don erre que erre

Spanje 1970. Komedie van José Luis Sáenz de Heredia. Met o.a. Paco Martínez Soria, Maria Carmen Prendes, José Sacristán, Mariá Román en Tomás Blanco.

Een dorpeling komt in de stad aan en wil iedereen van zijn rotsvaste principes overtuigen. Een van de pijnlijke komedies van Martínez Soria die allemaal op elkaar lijken.

Cateto a babor

Spanje 1970. Komedie van Ramón Fernández. Met o.a. Alfredo Landa, José Gálvez, Florinda Chico, María Enriqueta Carballeira en José Sacristán.

Een simpele dorpeling kan zich in militaire dienst niet losmaken van zijn zesjarig broertje. Een onuitstaanbare kopie van RECLUTA CON NI[KA6]NO, maar nu doorspekt met melodramatische elementen (zoals een blinde vrouw waarop de hoofdpersoon verliefd wordt).

Soltera y madre en la vida

Spanje 1969. Komedie van Javier Aguirre. Met o.a. Lina Morgan, Alfredo Landa, Manolo Gómez Bur, Soledad Miranda en José Sacristán.

Een jonge vrouw is in verwachting van haar verloofde, die net doet alsof er niets aan de hand is. Een stompzinnige en slecht gerealiseerde komedie.

No disponible

Spanje 1969. Romantiek van Pedro Mario Herrero. Met o.a. Analía Gadé, Alfredo Landa, Carmen Lozano, Marisa Paredes en Ricardo Palacios.

Het liefdesverhaal van een naïeve, onaantrekkelijke en bovendien mislukte bokser en een elegante prostituée uit Barcelona. Een werkelijk prijzenswaardige film met een zuurzoete geestigheid en een voortreffelijke regie die in niets lijkt op het soort komedie waarin Alfredo Landa jaren later voortdurend de hoofdrol speelt.

Matrimonios separados

Spanje 1969. Komedie van Mariano Ozores. Met o.a. Conchita Velasco, Teresa Gimpera, José Sacristán, Gracita Morales en Antonio Ozores.

Vier echtparen komen tot de ontdekking dat hun verbintenis niet wettig is, omdat de priester een bedrieger was. Zoals zovele Spaanse komedies uit die tijd: knap slecht.

Las Nenas del mini-mini

Spanje 1969. Komedie van Germán Lorente. Met o.a. Sonia Bruno, Juan Luis Galiardo, Pilar Velázquez en José Sacristán.

We zien de lotgevallen, in de liefde en op andere terreinen, van een aantal Spaanse meisjes. Een valse, schijnheilige en moralistische film.

Johnny ratón

Spanje 1969. Komedie van Vicente Escrivá. Met o.a. Robert Packer, Luis Dávila, Jorge Rigaud en José Sacristán.

In een Sevillaanse kloosterorde meldt zich een Amerikaanse kandidaat van het zwarte ras...Een totaal onuitstaanbare film.

El Angel

Spanje 1969. Muziek van Vicente Escrivá. Met o.a. Raphael, Anna Gael, Héctor Suárez en José Sacristán.

Door toedoen van een hevige persoonlijke crisis gaat de zanger-eigenaar van een discotheek in een klooster. Dit is één van de laatste films van de zanger Raphael. Zijn grote faam liep op zijn einde.

El Alma se serena

Spanje 1969. Komedie van José Luis Saenz de Heredia. Met o.a. Conchita Velasco, Alfredo Landa, José Sacristán en Margot Cottens.

Een jonge vrouw uit de provincie gaat in Madrid op zoek naar haar geliefde, die een pure pretmaker is geworden. Komedie naar een in die tijd zeer beroemd theaterstuk, waarin een paar van de populairste acteurs van Spanje een rol vervullen.

Relaciones casi públicas

Spanje 1968. Komedie van José Luis Sáenz de Heredia. Met o.a. Manolo Escobar, Conchita Velasco en José Sacristán.

Aan de Costa del Sol werkt een beroemde zanger. Even onuitstaanbaar als de overige musicals met Manolo Escobar en Conchita Velasco in de hoofdrollen.

No le busques tres pies...

Spanje 1968. Drama van Pedro Lazaga. Met o.a. Axel Darna, Teresa Gimpera, Manolo Zarzo, Mary Francis en Alfredo Mayo.

De komische liefdesavonturen van drie kadetten. Een zeer slechte film die in de lijn ligt van bijna alle Spaanse films uit de jaren veertig.

Cómo está el servicio!

Spanje 1968. Komedie van Mariano Ozores. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, Gracita Morales, Antonio Ferrandis en José Sacristán.

Een naïeve provinciaalse komt naar Madrid om daar in de huishouding te gaan werken. Een beschamende, ongerijmde komedie.

Novios 68

Spanje 1967. Komedie van Pedro Lazaga. Met o.a. Arturo Fernández, Sonia Bruno, José Luis Lopéz Vázquez, Teresa Gimpera en Alfredo Landa.

Vijf verloofde paren met hun respectievelijke eigenaardigheden. Een afschuwelijke pseudo-sociologische komedie.