Peter Greenwell: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

Up the Front

1972 | Komedie

Verenigd Koninkrijk 1972. Komedie van Bob Kellett. Met o.a. Frankie Howerd, Zsa Zsa Gabor, Bill Fraser, Bob Hoskins en William Mervyn.

In de jaren 70 werd geprobeerd de noodlijdende Britse filmindustrie aan te jagen met gewaagde filmversies van gezapige televisieseries. Up the Front was na Up Pompeii en Up the Chastity Belt de derde duit in het zakje van tv-acteur Howerd, de steevast stamelende komiek die met zijn guitige grollen garant stond voor blosjes op de jaren 70 dameswangen. In de aartsflauwe komedie gaat hij onvervaard - want onder hypnose - de Eerste Wereldoorlog in waar hij onder meer Mata Hari ontmoet (glansrol Zsa Zsa Gabor) en op de staftafel belandt vanwege een tatoeage van de Duitse invasie, op zijn achterwerk.

Our Miss Fred

1972 | Komedie, Oorlogsfilm

Verenigd Koninkrijk 1972. Komedie van Bob Kellett. Met o.a. Danny LaRue, Alfred Marks, Lance Percival, Lally Bowers en Frances de la Tour.

Bekende Britse transvestiet-acteur LaRue (in zijn tot dusver enige film) ontsnapt tijdens WO II in Frankrijk in vrouwenkleren wanneer zijn legereenheid door de Duitsers wordt gevangen genomen. Zorgvuldig op LaRue geschreven scenario komt op film niet over en onthult zelfs zijn ontoereikendheden.

The Boy Friend

1971 | Musical

Verenigd Koninkrijk 1971. Musical van Ken Russell. Met o.a. Twiggy, Christopher Gable, Moyra Fraser, Max Adrian en Georgina Hale.

Portsmouth in de jaren 1920-30. Er is maar weinig belangstelling voor de opvoering van de revue THE BOY FRIEND, door een klein gezelschap. Omdat de hoofdrolspeelster haar voet heeft verstuikt, is de directeur de wanhoop nabij. Hij doet beroep op de jonge, onervaren Twiggy. Men vreest het ergste, omdat die avond een beroemd regisseur wordt verwacht, die interesse heeft voor verfilming. Typische Russell-pastiche, waarin de Broadway-revues uit de jaren 1920-30 op de korrel worden genomen. Meestal wordt de plank misgeslagen, maar enkele, op Busby Berkeley gebaseerde dansuitvoeringen (met choreografie van Gable, Gillian Gregory en Terry Gilbert), zijn verbluffend mooi. Russell zelf bewerkte de muzikale komedie van Sandy Wilson. Het werd een interessante mislukking. Opmerkelijk gastoptreden van Glenda Jackson. Sfeervolle fotografie van David Watkin. Oorspronkelijke versie duurde 154 minuten. Gedraaid in Panavision.