Nadège Clair: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

La chambre des dames

1989 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1989. Komedie van Yannick Andréi. Met o.a. Marina Vlady, Henri Virlojeux, Sophie Barjac, François Duval en Frédéric Andréi.

Een zorgvuldige en getrouwe bewerking van de succesvolle roman van Jeanne Bourin, die zich afspeelt in de dertiende eeuw, in het milieu van rijke Parijse weeskinderen. Een prima tijdsreconstructie, maar er zit een beetje weinig beweging in. Overtuigende acteurs en Marina Vlady is verrukkelijk. Een punt van kritiek evenwel: de produktieve Cosma kan met zijn indeling misschien eens wat variëren, en er een meer persoonlijke draai aan geven.

Notre mariage

1984 | Romantiek

Portugal​/​​Chili​/​​Frankrijk 1984. Romantiek van Valeria Sarmiento. Met o.a. Nicolás Silberg, Nadege Clair, Jean Pierre Teilhade, Nadège Clair en Maud Rayer.

Verhaal over een vreemde en mooie liefde die, als die geconsumeerd wordt tot een verbintenis, langzaam afsterft. Het is de geschiedenis van Lola, een meisje dat door haar vader voor goed wordt toevertrouwd aan een buurman die haar het leven redde toen ze klein en ernstig ziek was. Vreselijk trage verhaaltrant. Een bewerking van de roman Mi boda contigo van Corin Tellado. Vermeld moet worden dat Sarmiento tegelijkertijd de supervisie over de montage van de films van haar echtgenoot Raoul Ruiz voor haar rekening neemt en, tot nu toe, met name de documentaires heeft geschreven.

La Petite sirène

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Roger Andrieux. Met o.a. Philippe Léotard, Laura Alexis, Evelyne Dress, Marie Dubois en Marianne Winquist.

Een grapje van een automonteur doet een 14-jarig meisje geloven dat hij verliefd op haar is, waarna ze hem van zijn verloofde weet te ontvreemden en hem steeds méér inspint in haar droom waarin hij de sprookjesprins is. Het goede spel van de hoofdrollen weegt onvoldoende op tegen het schematische scenario en het prozaïsch uitleggerige commentaar op de geluidsband, dat elk romantisch mysterie uitsluit. Het meisje wordt geïnspireerd in de bioscoop door L'HISTOIRE D'ADELE H., waarmee de regisseur een uiterst onvoordelige vergelijking binnenhaalt, omdat hij van de liefdesobsessie niet méér maakt dan een vlotte parodie.