Georges Bizet

Maestro, Maestro! : Herbert von Karajan

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Australië​/​​Nederland 1999. Documentaire van Patricia Plattner. Met o.a. Peter Boeckmann, Ines Clouzot, Fritz Dolezal, Dietrich Gerhard en Michel Glotz.

Sour Grapes

Verenigde Staten 1998. Komedie van Larry David. Met o.a. Steven Weber, Craig Bierko, Matt Keeslar, Karen Sillas en Robyn Peterman.

Postel

Duitsland​/​​Tsjechië 1998. Oskar Reif. Met o.a. Martin Stavel, Jana Hruskova, Stanislava Jachnicka en Michal Przebinda.

Whiskey Down

Verenigde Staten 1996. Komedie van Gary Averbach. Met o.a. Sean Patrick Flanery, Virginia Madsen, Carroll Baker, Bill Erwin en Jon Favrenu.

The Composers' Specials: Bizet's Dream

Verenigde Staten 1995. Biografie van David Devine. Met o.a. Maurice Godin, Brittany Madgett, Catherine Barroll, Yseult Lendvai en Sally Cahill.

Producenten Richard Mozer en David Devine kwamen na BEETHOVEN LIVES UPSTAIRS (1993) met een film over het ontstaan van de opera [KL]Carmen[KLE] van Georges Bizet (Godin) gezien door de ogen van een dertien-jarig meisje, Michelle (Madgett), dat haar eigen problemen vergelijkt met die van Don Jos[KA1]e - dit lijkt ons voor een wicht van die leeftijd wel wat overdreven. Bizet, die leefde van 1838-75, wordt magertjes afgeschilderd en Godin`s spel is gebrekkig onder inadequate regie van Devine. De dialogen zijn stijf, Madgett heeft er moeite mee en klinkt ongeloofwaardig. De eerste opvoering van [KL]Carmen[KLE] (1875) wordt in de film gevierd als een triomf, hetgeen historisch onjuist is. Pas na Bizet's dood werd de opera een succes. Muziekliefhebbers zullen er niet zoveel aan hebben en het is een lachertje dat deze film werd opgedragen aan de beeldhouwer Auguste Rodin, de kunstschilder Claude Monet, de regisseur van musicals Vincente Minelli en last, but not least Georges Bizet. Het scenario is van Heather Conkie. Op de soundtrack zijn behalve 'Carmen' ook te horen de suite 'L'Arlesianne' en 'Symfonie in C'.

L'Arlesienne

Frankrijk 1990. Romantiek van Pierre Badel. Met o.a. Louise Conte, Paul Sarge en Charles Vanel.

De tv-bewerking van een roman van Alphonse Daudet over een jonge verliefde boer uit de Camargue die zijn oog heeft laten vallen op een lichtzinnige bewoonster van Arles. Als hij bitter teleurgesteld over het zedenloze gedrag en het opgelopen blauwtje het niet meer ziet zitten, weet een oprechte en sympathieke vrouw hem weer op te beuren. Prettig om naar te kijken, maar

Carmen on Ice

Duitsland 1990. Muziek van Horant H. Hohlfeld. Met o.a. Katarina Witt, Brian Boitano, Brian Orser, Yvonne Gomez en Otto Retzer.

De beroemde opera van Bizet heeft al veel filmmakers ge[KA3]inspireerd (Saura, Rosi, Premminger), maar dit is wel een heel bijzondere versie. Deze keer wordt Carmen gespeeld door de kunstrijdster uit de DDR, Katharina Witt en zij brengt de harten van de mannen op hol in een bevroren Sevilla. Een heerlijke film voor wie houdt van kunstrijden op de schaats.

Carmen

Italië​/​​Frankrijk 1983. Muziek van Francesco Rosi. Met o.a. Julia Migenes-Johnson, Placido Domingo, Ruggero Raimondi, Faith Esham en Jean-Philippe Lafont.

Gemaakt in het zelfde jaar als de versie van Carlos Saura. De CARMEN van Francesco Rosi blijkt beslist beter geslaagd omdat de opera door de regisseur luchtiger is gemaakt en geplaatst in echte decors. Zonder dat Bizet wordt verloochend, krijgt het stuk een nieuwe kracht omdat er een enorme intensiteit [KA2]a la Vincente Minnelli aan toe is gevoegd. Ook dankzij de koren van dirigent Lorin Maazel en de schitterende bezetting. Bizet is verjongd en voorbeeldig neergezet voor de eeuwigheid. Waarschijnlijk met het werk van Otto Preminger CARMEN JONES (1954) de beste verfilming.

Carmen

Spanje 1983. Documentaire van Carlos Saura. Met o.a. Antonio Gades, Laura del Sol, Cristina Hoyos, Juan Antonio Jiminez en Sebastian Moreno.

Een danser/choreograaf zoekt een danseres voor de titelrol van een flamenco-balletversie van CARMEN en vindt een jonge debutante op wie hij verliefd wordt en die weerstanden wekt binnen zijn gezelschap. Hun privé-romance gaat parallel lopen aan het drama van Merimée. Saura's tweede ballet-film volgt het schema van zijn BODAS DE SANGRE met de combinatie van repetities en uitvoering, waardoor het resultaat minder verrassend is. Het ballet is boeiend genoeg, óók door de ironie ten aanzien van Bizets folklore-clichés. Muziek van De Lucia. Op de geluidsband worden ook fragmenten uit de opera gezongen door Joan Sutherland en Mario del Monaco.

L'apprenti-salaud

Frankrijk 1977. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Robert Lamoureux, Christine Dejoux, Georges Wilson, Claude Piéplu en Jean-Pierre Kalfon.

Een vrijgezel van middelbare leeftijd wil zijn erfenis investeren en wordt daarbij verliefd op de secretaresse van zijn advocaat die hem meesleept in een reeks van oplichterijen. Het ongelijke liefdespaar - ook in acteerstijl - kreeg van de regisseur meer aandacht dan het vernuft en de fantasie waarmee ze samen hun streken uithalen. Kleurrijke bijrollen waarvan Wilson die er vier voor zijn rekening neemt. Scenario van regisseur Deville naar de roman Bien mal acquis van Frank Neville.

The Toast of New Orleans

Verenigde Staten 1950. Muziek van Norman Taurog. Met o.a. Kathryn Grayson, Mario Lanza, David Niven, Rita Moreno en J. Carrol Naish.

Pepe Duvalle en zijn oom Nicky verdienen hun brood als vissers in de Golf van Mexico. Operadirecteur Riboudeaux gelooft zijn oren niet als hij Pepe tijdens een feest hoort zingen. Pepe is een natuurtalent, maar hij ambieert geen zangcarrière. Dat verandert als zijn boot vergaat in een storm. Riboudeaux neemt hem in dienst, maar dan moeten de ruwe kantjes van de visser nog wel bijgeslepen worden. Deze opdracht krijgt de knappe zangeres Suzette Micheline

Carmen

Frankrijk 1943. Muziek van Christian-Jaque. Met o.a. Viviane Romance, Marguerite Moreno, Elli Parvo, Liliane Layné en Jean Marais.

Derde Franse versie van dit verhaal maar de eerste als geluidsfilm. Henri Jeanson, die toen nog ondergedoken zat, was een van de scenarioschrijvers. De anderen die aan het scenario en de dialogen meewerkten zijn Charles Spaak, Jacques Vlot en Claude-André Puget. We hebben het nu over de Franse cinema 'van kwaliteit'. Hoewel deze bewerking niet het niveau van de meest recente versies haalt, volgt zij nauwgezet de novelle van Prosper Mérimée, meer dan het libretto van de opera van Meilhac en Haévy. Goed spel en Ubaldo Arata weet op geslaagde wijze het landschap te benutten.

Carmen

Duitsland​/​​Spanje 1938. Muziek van Florian Rey. Met o.a. Imperio Argentina, Rafael Rivelles en Manuel Luna.

Twintigste filmversie van de fatale liefde van Don José voor de zigeunerin Carmen met een aangepast happy-end: hij doodt de ontrouwe verleidster niet, maar offert zich op voor zijn militaire kameraden bij een aanval door een smokkelaarsbende, waarna hij postuum gerehabiliteerd wordt. Deze gezagsgetrouwe en patriottische wijziging wordt verklaarbaar als men niet weet welke landen hier samenwerkten en men de ontstaansperiode van de film in aanmerking neemt. Argentina is mooi en temperamentvol, maar de regie is houterig en de decors zijn van bordpapier.