Ruggero Mastroianni (1929-1996): cast en montage.
Er zijn 32 films gevonden.

La tregua

1997 | Drama, Oorlogsfilm, Historische film

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Zwitserland 1997. Drama van Francesco Rosi. Met o.a. John Turturro, Rade Serbedzija, Massimo Ghini, Agnieszka Wagner en Stefano Dionisi.

Chemicus Primo Levi gaf zijn vak na 1945 op, om verslag te doen van zijn ervaringen in Auschwitz en van de tijd vlak erna. La tregua is de verfilming van zijn tweede boek, met Turturro in de rol van Levi. In 1945 wordt Levi door Russische soldaten bevrijd uit het concentratiekamp. Hier begint een lange reis vol ontberingen naar zijn geboortestad Turijn. Levi worstelt met schuldgevoelens tegenover alle overledenen en heeft moeite met het herwinnen van de wil om te leven. In de episch gekadreerde landschappen van veeltalig Oost-Europa lijkt hij hopeloos verloren: 'God kan niet bestaan als Auschwitz bestaat.'

La carne

1991 | Erotiek, Drama

Italië 1991. Erotiek van Marco Ferreri. Met o.a. Francesca Dellera, Philippe Léotard, Petra Reinhardt, Farid Chopel en Gudrun Gundlach.

Paolo (Castellito) is een dromer, op zoek naar het goddelijke. Francesca (Dellera) is een romige vrouw, sterk, onafhankelijk. Hun - volgens Paolo - `Heilig Samengaan` is puur lijfelijk: er wordt uitsluitend gevrijd en gevreten. Als Francesca er genoeg van krijgt en verder wil trekken, rijgt Paolo haar aan zijn slagersmes. Hij eet zijn goddelijke vrouw bij stukjes en beetjes op, waarbij een verband gelegd wordt met de communie. Deze absurde, maar typische Ferreri-film (hij maakte ook LA GRANDE BOUFFE) toch nog voor enig schandaal zorgde tijdens het festival van Cannes, mist de overtuiging en de zeggingskracht van zijn voorgaande werk, zoals LA DERNIÈRE FEMME en blijft daardoor leeg als de getoonde verhouding. Het scenario is van Liana Betti en de regisseur. Doelmatig en vakkundig gefotografeerd door Ennio Guarnieri.

Pummarò

1990 | Drama, Film noir

Italië 1990. Drama van Michele Placido. Met o.a. Salvatore Billa, Ottaviano Dell'Acqua, Nicola Di Pinto en Thywill Amenia.

Het regiedebuut van acteur Placido is een sterke Italiaanse film over racisme en uitbuiting. Het verhaal gaat over Kwaku, een medisch student uit Ghana. In zuid-Italië vindt hij zijn broer, bijgenaamd Pummarò, terug, die daar werkt als onderbetaalde boerenknecht om voor Kwaku een studie in Canada mogelijk te maken. Kwaku's speurtocht brengt hem van het gewelddadige Napolitaanse platteland naar de Romeinse hoerenbuurt waar hij Nanou ontmoet, de vrouw van zijn broer. Een vleug van romantiek in Verona. Het einde is bitterzoet.

Speriamo che sia femmina

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1986. Drama van Mario Monicelli en Mario Piovani. Met o.a. Liv Ullmann, Philippe Noiret, Catherine Deneuve, Giuliana de Sio en Bernard Blier.

Een verfrissend onconventionele film met een grote bezetting van spelers in een aantal door elkaar heen lopende verhaaltjes. Ullman speelt de hardvochtige gravin Elena Leonardi die een boerderij in Toscane bezit waar haar echtgenoot, die van haar vervreemd is, haar tevergeefs tracht over te halen zijn excentrieke project te financieren. Andere kleurrijke figuren maken hun opwachting: Deneuve speelt een beroemde filmster Claudia en de zuster van Ullman, er zijn twee ongewone dochters en nog vele anderen. De film gaat over vrouwen die in staat zijn zonder mannen een gelukkig leven te leiden. Scenario van Tullio Pinelli, Suso Cecchi D'Amico, Leo Benvenuti en Piero De Bernardi. Het camerawerk is van Camillo Bazzoni.

Ginger e Fred

1986 | Komedie, Avonturenfilm, Drama, Muziek

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1986. Komedie van Federico Fellini. Met o.a. Giulietta Masina, Marcello Mastroianni, Toto Mignone, Augusto Poderosi en Friedrich von Thun.

In deze Fellini-film wordt de commerciële tv met haar showprogramma's bekritiseerd. De hoofdpersonen zijn twee bejaarde dansers die aan de vergetelheid worden ontrukt voor een show met andere menselijke rariteiten. Het thema dat Fellini tracht over te brengen is de groteske karikatuur van menselijke exploitatie in een op massamedia en consumptie gerichte maatschappij van naar commercie hongerende kijkers. Het bejaarde paar biedt ons in een onvergetelijke finale nog een sprankje hoop. Verbluffende beelden; een gedenkwaardige film. Scenario van regisseur Fellini, Tonino Guerra en Tullio Pinelli. Camerawerk van Tonino Delli Colli et Ennio Guarnieri. Klasse! Ook bekend als GINGER AND FRED.

Storia di piera

1983 | Drama, Erotiek

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1983. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Isabelle Huppert, Hanna Schygulla, Tanya Lopert en Angelo Infanti.

Eugenia (Schygulla), de vrouw van professor Lorenzo (Mastroianni), etaleert naar de maatstaven van de Italiaanse provincie in de jaren 1950 een uitdagende seksuele vrijheidsbeleving. Wanneer ze dat niet doet, verblijft ze steeds in psychiatrische inrichtingen. Ze betrekt haar twaalf-jarige dochter Piera (Gr[KA3]uhn) in haar affaires; deze pleegt als een volwassen actrice (Huppert) incest met haar demente vader en troost haar moeder in de kliniek. Door de opmerkelijke rol van Schygulla als de moeder raakt de vraag of zij een positieve of funeste invloed op haar dochter heeft (actrice Pierra degli Esposito wier autobiografie het startpunt was) op de achtergrond. Het slotbeeld van de twee naakte vrouwen aan het strand is Ferreri's handelsmerk, meer dan dat het in dramatisch opzicht iets verduidelijkt of oplost. Het scenario is van regisseur Ferreri, Piera Degli Esposti en Dacia Maraini naar het verhaal van deze laatste twee en bovengenoemde autobiografie. Het camerawerk is van Ennio Guarnieri. Eastmancolor, Mono.

E la nave va

1983 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1983. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Freddie Jones, Barbara Jefford, Victor Poletti, Peter Cellier en Pina Bausch.

Aan de vooravond van WO I vertrekt een oceaanstomer uit Napels om de as van een overleden operadiva naar haar geboorte- eiland te brengen. Een alcoholistische journalist introduceert de passagiers, die uit de wereld van belcanto en theater en uit de Europese aristocratie afkomstig zijn, terwijl beneden op het dek Servo-Kroatische politieke vluchtelingen huizen wier uitlevering wordt geëist. Een opmerkelijke Fellini-film, waarin het gebruikelijke rariteitenkabinet is vervangen door veel mildere karikaturen. Ondanks vedetten-venijn en hypocriet eigenbelang overheerst een toon van melancholieke poëzie en de kunstmatigheid van de vormgeving steekt de draak met zichzelf. Indrukwekkende muziek van Verdi en een machtig spektakel in de studio's in Rome, waar Fellini bijna een compleet schip liet nabouwen.

Storie di ordinaria follia

1981 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1981. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Tanya Lopert, Ornella Muti en Ben Gazzara.

Aan de vooravond van WO I vertrekt een oceaanstomer uit Napels om de as van een overleden operadiva naar haar geboorte- eiland te brengen. Een alcoholistische journalist introduceert de passagiers, die uit de wereld van belcanto en theater en uit de Europese aristocratie afkomstig zijn, terwijl beneden op het dek Servo-Kroatische politieke vluchtelingen huizen wier uitlevering wordt geëist. Een opmerkelijke Fellini-film, waarin het gebruikelijke rariteitenkabinet is vervangen door veel mildere karikaturen. Ondanks vedetten-venijn en hypocriet eigenbelang overheerst een toon van melancholieke poëzie en de kunstmatigheid van de vormgeving steekt de draak met zichzelf. Indrukwekkende muziek van Verdi en een machtig spektakel in de studio's in Rome, waar Fellini bijna een compleet schip liet nabouwen.

La città delle donne

1980 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1980. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Bernice Stegers, Ettore Manni, Donatella Damiani en Anna Prucnal.

Een vijftiger (Mastroianni) laat zich in de trein meelokken door een aantrekkelijke medereizigster en komt terecht op een bizar feministisch congres. Daar ontmoet hij verschillende vrouwelijke archetypen: van agressor, verleidster, moeder, hoer en slachtoffer tot onbereikbaar ideaal om tenslotte weer in de trein te ontwaken. Zeker niet de beste van Fellini, ondanks de sterke hoofdrol van Mastroianni, maar wel leuk als inkijkje op de regisseurs visie op de andere sekse: 'de hoofdpersoon begrijpt niets van vrouwen, daarom projecteert hij zijn fantasieën op ze'.

Prova d'orchestra

1978 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1978. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Balduin Baas, Ronaldo Bonacchi, Clara Colosimo, Elizabeth Labi en Ferdinando Villella.

Ge[KA3]ensceneerde reportage over repetities van een kamerorkest in een oude catacombe met ideale akoestiek. De interviewer (stem van Fellini) haalt ijdelheid en rivaliteit bij de musici naar voren die geleidelijk aan in verzet komen tegen de autoritaire dirigent. Als ook buiten de repetitieruimte de revolutie kennelijk uitbreekt, volgt het orkest temidden van het puin weer gedwee de Grote Leider die zijn aanwijzingen in het Duits schreeuwt. Merkwaardige en misplaatste didactische film waarbij de gelijkstelling van de dirigent aan Hitler nergens op slaat. De orkestleden zijn weer gerecruteerd uit Fellini's rariteitenkabinet wat amusant, maar niet verrassend is om naar te kijken. De overeenkomst tussen het musiceren in beeld en Rota's laatste compositie op geluidsband is puur toevallig.

Il Casanova di Federico Fellini

1976 | Biografie, Drama

Italië​/​​Verenigde Staten 1976. Biografie van Federico Fellini. Met o.a. Donald Sutherland, Tina Aumont, Cicely Browne en Carmen Scarpitta.

Een al wat oudere Casanova trekt door Europa van de ene amoureuze verovering naar de andere, en zoekt vergeefs erkenning voor zijn talenten als schrijver en filosoof. Fellini zei wat lichtvaardig tegen de producent een film over Casanova te willen maken, maar verdiepte zich pas in diens memoires ná het tekenen van de contracten. Hij maakt zijn weerzin tegen het personage tot onderwerp van de film, maar kenmerkt hem in de allereerste scène al zó compleet als zielloze neukmachine, dat hij er in het lange vervolg niets aan toe kon voegen. Opmerkelijke visuele vondsten kunnen de verveling onvoldoende compenseren.

Touche pas à la femme blanche

1974 | Western

Italië​/​​Frankrijk 1974. Western van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Philippe Noiret en Bertrand Tavernier.

Ferreri liet in een bouwput van de gesloopte Hallen de slag bij Little Big Horn naspelen met Mastroianni als Generaal Custer. Een bijtend commentaar op Amerikaans imperialisme komt door de cartoonachtige benadering niet geheel over, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun absurde rollen. Scenario van Ferreri en Rafaël Azcona. Camerawerk van Etienne Becker.

Gruppo di famiglia in un interno

1974 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1974. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Burt Lancaster, Silvana Mangano, Claudia Marsani, Helmut Berger en Stefano Patrizi.

Gedateerd Kammerspiel van adellijke Marxist Visconti over de botsing tussen twee generaties en mentaliteiten. Een door WO II getekende Amerikaanse professor, die voor de wetenschap en kunst heeft geleefd, laat zich overreden om de bovenetage van zijn reusachtige appartement in Rome aan een hautaine markiezin en haar ernstig disfunctionele gezin te verhuren. De invasie van in oud geld zwemmende libertijnen zonder levensrichting ontwricht zijn kluizenaarsleven. Ondanks potsierlijke dialogen, archaïsche strijkplankscore en symboolzwanger einde een merkwaardig fascinerend kijkspel. Lancasters opulente palazzoappartement is in 'Scope als een weids landschap gefilmd en Claudia Marsani maakt als onstuitbare aristocratendochter indruk.

Amarcord

1973 | Drama, Komedie, Biografie

Italië​/​​Frankrijk 1973. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Puppella Maggio, Pupella Maggio, Armando Brancia, Magali Noël en Ciccio Ingrassia.

Is Amarcord het Italië van ooit of het Italië van nooitgeweest? In Fellini's semi-autobiografische meesterwerk over zijn geboorteplaats Rimini doet het er niet toe. Herinnering wordt nostalgische poëzie, waarheid verwaait in de tijd als het pluiszaadje van een paardenbloem. Niets anders dan de tragikomedie van het leven wordt bezongen in deze ultiem volkse, plotloze film over een kuststadje tijdens de fascistenjaren 30. De magische slinger van pittoreske scènes en personages werd glorieus gefotografeerd door Giuseppe Rotunno. 'Amarcord' betekent 'Ik herinner mij' in het streekdialect van Emilia-Romagna.

Sbatti il mostro in prima pagina

1972 | Drama, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Gian Maria Volonté, Fabrio Garriba, Laura Betti, Carla Tatò en Jacques Herlin.

Een rechtse krant maakt grote ophef over de moord op een bourgeoise, waarvan een militante linkse minnaar wordt verdacht, om daarmee de aanstaande verkiezingen te be[KA3]invloeden. Een hoofdredacteur ontdekte de ware schuldige, maar houdt dit geheim tot na de verkiezingen. Deze scherpe aanklacht tegen manipulatie door een aan de machthebbers gebonden pers, verliest aan effectiviteit door de aandacht voor slechts [KA1]e[KA1]en `schurk`: de door Volont[KA1]e gespeelde hoofdredacteur. Dat maakt de film wel tot een sterk drama, maar een met een zwak betoog. (Bellocchio nam de regie over na begin van opnamen van debuterende scenario-schrijver Sergio Donati).

Roma

1972 | Documentaire, Experimenteel, Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1972. Documentaire van Federico Fellini. Met o.a. Britta Barnes, Peter Gonzales Falcon, Fiona Florence, Pia de Doses en Marne Maitland.

Gereconstrueerde documentaire met impressies van Rome, van Fellini's eerste bezoek als provinciale jongeling tot en met zijn tegenwoordige tijd. De losse scènes zonder onderlinge structurering zijn spectaculair, fantasierijk en virtuoos gefilmd, en ook verrassend, niet door hun gelijkenis met de momenten en beelden uit eerdere Fellini-films. Bovendien wordt geen moment de indruk weggenomen dat het échte Rome mooier, paradoxaler, gekker, chaotischer is dan wat de regisseur in de studio heeft laten nabouwen en -spelen. De hoogst vermoeiende film krijgt dan ook een gepaste afsluiting met Magnani die tegen de camera zegt: Federico, ga asjeblieft slapen. Scenario van regisseur Fellini en Bernardino Zapponi. Camerawerk van Giuseppe Rotunno.

Ludwig

1972 | Biografie, Drama, Experimenteel

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1972. Biografie van Luchino Visconti. Met o.a. Helmut Berger, Trevor Howard, Silvana Mangano, Gert Fröbe en Helmut Griem.

Ludwig II is koning van Beieren terwijl Duitsland beheerst wordt door Bismarck. Zonder aanleg of interesse voor politiek gebruikt hij het staatsgeld voor het stimuleren en protegeren van kunst en kunstenaars zoals Richard Wagner. Na de confrontatie met zijn homoseksualiteit isoleert hij zich van de steeds bedreigender buitenwereld in zijn droomkastelen tot zijn lijk vlak voor de staatsgreep in een meer wordt gevonden. Visconti maakte de film niet met de barok die door het onderwerp, de locaties en zijn eerdere films verwacht kon worden, maar met een ingetogen en zeker niet kritiekloze compassie die door de jaren heen steeds meer indruk maakt. Berger is ideaal in de hoofdrol. Er bestaan versies van ruim twee uur en ruim drie uur. De meest complete versie is de gerestaureerde van 246m door voormalige medewerkers van Visconti, cutter Ruggere Mastroianni en scenariste Suso Cecchi D'Amico, die dit deden na zijn dood in opdracht van de Italiaanse omroep RAI. Visconti's oorspronkelijke opzet was daarvoor de grondslag. Camerawerk van Armando Nannunzi. De decors zijn van Mario Chiari en de kostuums van Pierro Tosi.

Scipione detto anche l'Africano

1971 | Komedie, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Luigi Magni. Met o.a. Marcello Mastroianni, Vittorio Gassman, Silvana Mangano, Ruggero Mastroianni en Woody Strode.

Een Romeinse volksheld - die door ouderdom en een slecht huwelijk zijn veerkracht heeft verloren - wordt door de koning en de Senaat in diskrediet gebracht, omdat hij de krijgsschuld van de Koning van Assyrië zou hebben ontvreemd. Zijn morele grandeur, ook tijdens zijn verbanning, maakt indruk op zijn voornaamste opponent, maar hij weigert eerherstel. De analogie met de verloren idealen en de corruptie in de huidige Italiaanse republiek blijven ietwat ondoorzichtig door de situering in het oude keizerrijk en de antieke kostumering waarin de sterke acteurs de bekende personages spelen. De film is interessant en onderhoudend, maar nogal decoratief en oppervlakkig.

Morte a Venezia

1971 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1971. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Dirk Bogarde, Björn Andrésen, Silvana Mangano, Romolo Valli en Mark Burns.

Gebaseerd op de novelle 'Tod in Venedig' (1912) van Thomas Mann. Bogarde speelt de Duitse componist Aschenbach (gebaseerd op Gustav Mahler) die tijdens een bezoek aan Venetië in een jonge Poolse toerist de kracht van zinnelijke schoonheid ontdekt die hij in zijn werk tevergeefs heeft nagestreefd. Bogarde was bijzonder tevreden: 'For me Death in Venice is the peak - the end - of my career. I can never hope to give a better performance or be in a better film.' Schitterend camerawerk van Pasquale de Santis, de meeslepende muziek van Mahler (onder andere het Adagietto uit de Vijfde Symfonie) en perfecte sfeertekening maken film en boek eindelijk eens gelijkwaardig.

La Mortadella

1971 | Komedie

Verenigde Staten​/​​Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Sophia Loren, William Devane, Gigi Proietti, Beeson Carroll en Susan Sarandon.

Een Italiaanse wil zich bij haar naar New York geëmigreerde verloofde voegen, maar komt niet door de douane vanwege een meegebrachte mortadella-worst. Het incident trekt de aandacht van de media en ondertussen verliest ze haar illusies over zowel het beloofde land als haar aanstaande man, maar ze wil niet terug naar Italië waar het net zo erg is. De bitterheid van de satire wordt geofferd aan de temperamenten van Loren, waardoor andere elementen weinig of oppervlakkige aandacht krijgen.

I Clowns

1970 | Komedie, Documentaire, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Federico Fellini. Met o.a. Pierre Étaix, Annie Fratellini, Gustave Fratellini, Victoria Chaplin en Jean-Baptiste Thierrée.

Fellini zag in 1925 voor het eerst circusclowns en die traumatische ervaring (hij vond ze angstaanjagend) inspireerde hem tot deze documentaire in een periode dat het voortbestaan van het circus bedreigd wordt. Hij vraagt oude clowns of clowns uit oude families naar hun herinneringen en ervaringen. Bijna volledig nagespeelde reportage geeft Fellini de gelegenheid om zijn beeldfantasie de vrije loop te laten zonder dat hij ook nog een verhaal met pretenties hoeft te vertellen. De slotscène is verwant aan en bijna even meeslepend als de beroemde finale van OTTO E MEZZO.

Toh, è morta la nonna

1969 | Komedie, Thriller

Italië 1969. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Carole André, Peter Chatel, Valentina Cortese, Riccardo Garrone en Ray Lovelock.

De op een erfenis beluste nazaten zijn bijeen aan het sterfbed van hun rijke grootmoeder en komen een voor een op mysterieuze wijze om het leven. Een maoïstische kleinzoon wordt verdacht, maar de grootvader zelf is de schuldige. Na tientallen jaren wil hij eindelijk zijn verhouding met de huishoudster in de openbaarheid brengen. Deze interessante poging om met 'Engelse' zwarte humor de Italiaanse komedietraditie te doorbreken, is visueel van hoge kwaliteit door het Bauhaus-achtige decor, de aangepaste statische fotografie en mechanische enscenering. Echt leuk wordt de film zelden.

Satyricon

1969 | Historische film, Drama, Experimenteel, Avonturenfilm

Italië 1969. Historische film van Federico Fellini. Met o.a. Martin Potter, Hiram Keller, Max Born, Capucine en Alain Cuny.

Twee studenten in het oude Rome betwisten elkaar de gunst van een jonge slaaf. Samen beleven ze een reeks van avonturen waarbij gladiatoren en de minotaurus worden bestreden waarbij de een het leven en de ander zijn potentie verliest. De zeer vrije interpretatie van Fellini van geschriften van Petronius Arbiter geeft alle gelegenheid tot het opvoeren van zijn 'rariteitenkabinet' dat even verbluffend als op den duur afmattend is, bovendien de hoofdpersonen te vaak overwoekert. Niettemin een reeks treffende scènes tussen alle visuele rumoerigheid in, met een bevrijdende visie op een niet door een christelijke beschaving ingesnoerde seksualiteit. Scenario van regisseur Fellini, Bernardino Zapponi en Brunello Rondi. Camerawerk van Giuseppe Rotunno.

Damned, The

1969 | Drama, Oorlogsfilm, Experimenteel

Duitsland​/​​Italië​/​​Zwitserland 1969. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Dirk Bogarde, Ingrid Thulin, Helmut Griem, Helmut Berger en Charlotte Rampling.

Het hoofd van een familie van Duitse staalbaronnen wordt in 1933 vermoord door een ambiteuze schoondochter en haar minnaar, om zo de macht over te nemen die per erfrecht aan haar wilszwakke zoon toekomt. De persoonlijke wraakzucht van de jongen en manipulaties van een Gestapo-neef leiden echter tot de ondergang van het paar. Het MacBeth-gegeven verplaatst naar nazi- Duitsland kreeg een fascinerende, opera-achtig barokke regie van Visconti die zowel meesleept als kritische afstand schept en een rolbezetting met zeven nationaliteiten tot een stijleenheid van acteren brengt. Berger maakt als de decadente kleinzoon een van de meest spectaculaire hoofdroldebuten uit de filmhistorie. Scenario van Nicola Badalucco, Enrico Medioli en regisseur Visconti. Ook bekend als GÖTTERDÄMMERUNG.

La bambolona

1968 | Komedie

Italië 1968. Komedie van Franco Giraldi. Met o.a. Ugo Tognazzi, Isabella Rei, Lilla Brignone, Corrado Sonni en Filippo Scelzo.

Een losbollige advocaat van middelbare leeftijd (Tognazzi) valt op het meisje Ivana (Rey) en probeert haar te verleiden. Hij sluit vriendschap met haar ouders, geeft haar cadeautjes, belooft zelfs met haar te trouwen, maar ze geeft zich niet makkelijk gewonnen. Aardige komedie rond de nieuwe rol van de vrouw in de roerige jaren 60. Oorspronkelijk zou Marcello Mastroianni de hoofdrol spelen, maar die had andere verplichtingen. Dat is niet erg, Tognazzi (La grande bouffe) overtuigt als midlifecrisis-macho en won de prijs van de Italiaanse filmkritiek voor zijn rol.

Histoires extraordinaires

1968 | Horror, Fantasy, Mysterie

Frankrijk​/​​Italië 1968. Horror van Roger Vadim, Louis Malle en Federico Fellini. Met o.a. Jane Fonda, Peter Fonda, Alain Delon, Brigitte Bardot en Katia Christine.

E.A. Poe-verfilmingen. Metzengerstein: een machtige en wulpse slotvrouwe wordt geobsedeerd door het paard van de ridder die ze niet in bed heeft weten te lokken. De lamlendige kitsch-verfilming moest een prikkel krijgen door de casting van Fonda's broer Peter als object van haar begeerte, zonder resultaat. William Wilson: een ijdele en wrede officier heeft een vriendelijke dubbelganger die hij doodt, waarna hij zelfmoord pleegt. Malles sketch treft de toon van het oorspronkelijke verhaal en heeft een spannende confrontatie Delon-Bardot. Toby Dammit: een geflipte steracteur komt naar Rome voor een film en wordt achtervolgd door de duivel in de gedaante van een klein meisje met bal. Fellini's sketch heeft met Poe niets te maken, maar is in kort bestek wel de beste van zijn latere films, vol verrassende en beklemmende visuele vondsten en een aangrijpend portret van zelfdestructie door Stamp.

Spara forte, più forte...non capisco!

1966 | Komedie, Thriller

Italië 1966. Komedie van Eduardo De Filippo. Met o.a. Marcello Mastroianni, Raquel Welch, Eduardo De Filippo, Guido Alberti en Leopoldo Trieste.

Een Napolitaanse beeldhouwer kan droom en werkelijkheid niet meer scheiden. Na een ontmoeting met een rijkaard, die bang voor een moordaanslag zegt te zijn, droomt hij dat zijn gehate buren de daders zijn en geeft ze vervolgens aan bij de politie. Deze op een succesvol volksstuk geïnspireerde film van De Filippo mist verve en fantasie in de regie om deze stof aannemelijk te maken. De voor de export ingelaste rol van Welch voegt zowel decoratie toe als overbodige extra-complicaties aan het bizarre verhaal. Het aardigste is nog De Filippo's eigen rol als de met explosieven experimenterende oom van de held, die communiceert via Morse-knallen.

Questa volta parliamo di uomini

1965 | Komedie

Italië 1965. Komedie van Lina Wertmüller. Met o.a. Nino Manfredi, Luciana Paluzzi, Milena Vukotic, Margaret Lee en Patrizia De Clara.

Het eerste deel van dit komische vierluik gaat over een rijke vrouw die steelt uit verveling. Dat komt mooi uit als haar echtgenoot bijna failliet gaat. In het tweede deel weet een messenwerper in zijn act zijn vrouw maar niet te missen, hij moet aan de bril. Ook het derde en vierde deel gaan over ongewone relaties tussen mannen en vrouwen. Regisseur Wertmüller weet daar wel weg mee, zoals ze in 1972 bijvoorbeeld liet zien in het hilarische Mimì metallurgico ferito nell'onore. Deze film is minder briljant, maar nog steeds de moeite waard.

L'armata Brancaleone

1965 | Avonturenfilm, Komedie

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1965. Avonturenfilm van Mario Monicelli. Met o.a. Vittorio Gassman, Catherine Spaak, Gian Maria Volonté, Barbara Steele en Enrico Maria Salerno.

Een dief laat een ijdele en onnozele lafaard de identiteit aannemen van een vermoorde ridder om zo diens burcht over te nemen, maar de vermomming brengt de namaakridder in een groot aantal onvoorziene avonturen. Historische klucht ontwikkelt zich als stripverhaal met vaak ongegeneerd platte humor die door de fantasierijke aankleding en vormgeving en animo van alle acteurs toch zeer aanstekelijk werkt. Gassman is onweerstaanbaar grappig als de anti-held. Scenario van Age, Scarpelli en Monicelli. Het camerawerk is van Leonida Barboni en Carlo de Palma.

Giulietta degli spiriti

1965 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1965. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Giulietta Masina, Sandra Milo, Mario Pisu, Valentina Cortese en Sylva Koscina.

Een vrouw van middelbare leeftijd vermoedt dat haar echtgenoot haar bedriegt, en daardoor komen er erotische dromen en jeugdtrauma's bij haar boven. Fellini plakte typische mannenfantasieën rond de heldin die zelf nergens interessant wordt gemaakt. Masina loopt met verbaasde ogen en een dappere glimlach rond, terwijl de regisseur zich uitleeft in de aankleding en decors van zijn eerste speelfilm in kleur. Scenario van Fellini, Tullio Pinelli, Ennio Flaiano en Brunello Rondi. Camerawerk van Gianni Di Venanzo.

Casanova 70

1965 | Komedie, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk 1965. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Marcello Mastroianni, Virna Lisi, Michèle Mercier, Marisa Mell en Margaret Lee.

Een Navo-officier is impotent, behalve wanneer de amoureuze situatie levensgevaarlijke risico's met zich meebrengt. Hij mint een leeuwentemster in de piste, vrouwen van jaloerse echtgenoten en komt tenslotte voor de rechter op beschuldiging van moord. De spottende omkering van de mythe van de 'latin lover' toont het romantische idool Mastroianni niettemin in een serie pikante situaties, die de film onderhoudend, maar slechts bij vlagen echt leuk maken. Het gedeelte met Ferreri als wantrouwende ega van Mell is een hoogtepunt.

L'assassino

1961 | Drama, Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1961. Drama van Elio Petri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Micheline Presle, Christina Gaioni, Salvo Randone en Andrea Checchi.

Maatschappelijk geslaagde antiquair wordt gearresteerd op verdenking van moord op ex-geliefde. Uit onderzoek blijkt hoe hij zijn huidige status heeft bereikt. Politie-intrige is aanleiding voor psychologisch portret van karakterzwakke streber. Zeer goed geacteerd in alle rollen. De officiële debuutfilm van Petri.