Een webserie over twee meisjes met bijna dezelfde naam die naast elkaar wakker worden. Is dit ware liefde of een eenmalig avontuur?

over Layla Leila

Layla (23) is een succesvolle jonge fotografe met een eigen kantoor, appartement en stofzuigerrobot. Leila (28) woont in een studentenhuis en studeert. Iets met toerisme. Misschien was het voorbestemd dat ze samen de nacht door zouden brengen, ze hebben immers dezelfde naam. Wellicht was het gewoon omdat ze allebei op het feestje van Kate waren. De webserie begint op de ochtend na dit feest en gaat over de periode tussen de one night stand en een mogelijke relatie. Blijft het bij een dronken avontuur of willen Layla en Leila elkaar beter leren kennen?

Layla Leila werd geschreven door Daan Windhorst en geregisseerd door Ivo van Aart. De rol van Layla wordt gespeeld door Scarlet Tummers en die van Leila door Sofieke de Kater. De prachtige portretten die in het appartement van Layla hangen zijn gemaakt door Sanja Marusic.

Still uit Layla Leila

© Sanja Marusic

Daan Windhorst (links) en Ivo van Aart (rechts)

'Drie is een mooi aantal. De perfecte dvd-box.'

Een interview met de makers van Layla Leila: Ivo van Aart en Daan Windhorst

Tien jaar geleden waren ze veertien en dronken cola (van zes euro!) op het St. Marco Plein in Venetië. Daan Windhorst (24) en Ivo van Aart (25) proostten als pubers op hun toekomstige samenwerking, niet wetend dat ze tien jaar later een eigen serie op tv (!) én twee webseries op hun naam zouden hebben staan. Dorst at een ontbijtje met deze jongens om het te hebben over hun nieuwe webserie Layla Leila, one night stands en -vooruit- hipsters.

Daan en Ivo werken nu al zo’n tien jaar samen. Eerst als theatermakers in het Bredase cultureel centrum De Nieuwe Veste, later als filmmakers op de HKU en voor de VPRO. Hun eerste film duurde anderhalf uur, werd in twee weken opgenomen en was naar eigen zeggen niet al te best. Ze waren dan ook zestien en deden alles nog zelf op oude computers “bestemd voor educatieve doeleinden”. Nog steeds doen ze alles samen, de taakverdeling is alleen wat duidelijker geworden: Ivo doet de regie en Daan schrijft het scenario.

We zitten aan de eettafel in het Utrechtse huis van Ivo, Daan woont om de hoek.

Hebben we dit alleen gedaan omdat we dronken op een feestje waren?

Daan

Is het een soort gewoonte geworden, dat jullie samenwerken?
Daan: ‘Ja, op een gegeven moment werd het wel een beetje een gewoonte. Toen we net afgestudeerd waren was er een periode waarin we ons afvroegen: Waarom zijn we nog bij elkaar? Is het omdat we dit al zo lang samen doen of omdat we samen dingen willen maken? Met Zes Dates (hun webserie die eerder bij de VPRO vertoond werd red.) hebben we toen allebei iets gevonden waarvan we dachten: Ja dit is een onderzoek dat we interessant vinden. Zowel qua toon, als conceptueel, als qua spel.’

Wat is dat dan precies?
Ivo: ‘Wat er veranderde met Zes Dates was dat we minder bezig waren met iets of iemand te zijn als makers. We probeerden niet de grote filmmakers te evenaren met onze ideeën en ons werk. We waren veel meer aan het nadenken wat we precies wilden vertellen. Wat voor soort sfeer willen we oproepen en wat willen we met het acteerwerk bereiken? Vanuit daar is Zes Dates geboren.’

Daan: ‘Het is denk ik een van de eerste keren dat we echt iets maakten wat
niet gebaseerd is op een film die we hadden gezien maar op wat we zelf hadden meegemaakt.’  

Waar Zes Dates gaat over een jongen en een meisje die elkaar in zes afspraakjes leren kennen gaat Layla Leila over twee meisjes (met dezelfde naam) die na een feest een one night stand hebben.

Daan: ‘Layla Leila gaat over de periode tussen de one night stand en de relatie. Waarbij de vraag is: Hebben we dit alleen gedaan omdat we dronken op een feestje waren?’

Ivo: ‘Het heeft ook te maken met elkaar leren kennen nádat je zoiets intiems al hebt gedeeld. Wat een hele andere dynamiek geeft dan als het stap voor stap gaat. Je bent eigenlijk al een soort relatie aan het spelen terwijl je elkaar nog niet kent.’

Daan: ‘Ja en deels gaat het over twintigers die op totaal verschillenden punten in hun carrière en hun levensloop zijn.’

Er is voor Layla Leila een heftige vormkeuze gemaakt door te filmen met fotografische tilt shift lenzen, waarom hebben jullie hiervoor gekozen?
Ivo: ‘Het idee voor de tilt shift lenzen kwam vanuit twee inhoudelijke overwegingen: Het personage Layla is fotografe. In de serie probeert ze het perfecte portret te maken van de andere Leila. We besloten dat fotografische element door te zetten in de filmstijl van de serie. Ook zorgden we er zo voor dat de focus op de actrices intenser wordt. Hierdoor komt hun spel meer centraal te staan.’ 

Daan: 'De filmstijl werkt twee kanten op; als alleen Layla of Leila in beeld is, dan krijgt het iets heel eenzaams. Terwijl, als je ze samen in beeld ziet, dan voelt het meer als “wij tegen de wereld”. Dat thema komt ook terug in het scenario; wanneer zijn Layla en Leila samen en wanneer valt het weer uit elkaar.’

Ivo: ‘We hebben net de eerste edit gezien en daarin valt dit ook heel mooi samen met de scherpte in het beeld.’

Hoewel Ivo en Daan juist niet bezig waren een bedacht oeuvre te creëren, zijn ze de afgelopen twee jaar wel degelijk bezig geweest een parallel universum vorm te geven. Een universum dat verdacht veel op hun eigen omgeving lijkt. Zowel in de webseries Zes Dates en Layla Leila als de nog te verschijnen televisieserie Suspicious Minds keren ze steeds terug naar dezelfde groep hoogopgeleide creatieve twintigers.

Daan: ‘Het is bijna een soort Marvel Cinematic Universe. Een wereld die met elkaar verbonden is. Toch zijn de drie series ook drie hele verschillende verhalen.’

Zes Dates werd een hipsterserie genoemd.
Ivo: ‘Ik kan me wel voorstellen dat het zo wordt genoemd door mensen die zelf een beetje hipster zijn. Als je dat zelf niet bent, weet je ook niet dat het zo is.’ 

Zijn jullie series dan satire op de manier waarop jullie omgeving leeft?
Daan: ‘Sowieso is Suspicious Minds deels satire over twintigers. Twintigers die bovengemiddeld veel met creatieve dingen bezig zijn. Dus daarin is het wel een beetje ons wereldje.’

Ivo: ‘Je lijkt bijna te insinueren dat het niet anders kan dan er schertsend over te zijn. Terwijl ik vind dat het ook gewoon moet kunnen om serieus een verhaal te vertellen over dit soort mensen. Dat doen we ook in Suspicious Minds. De observatie dat het gaat om een bepaalde groep mensen is niet meteen een kritiek. Maar wel hoe je er vervolgens mee omgaat natuurlijk.’

Daan: ‘Toen we Zes Dates maakten waren we ons niet bewust van het feit dat we iets maakten over hipsters. We wilden iets maken wat resoneerde met wat wij zelf kennen. We zijn allebei denk ik geen hipsters maar wel mensen die in een kunstomgeving leven. En daarom doet Zes Dates ook helemaal geen uitspraak over wat hipster is. Misschien dat het dat gebrek aan zelfbewustzijn is waardoor mensen zich tegen de schenen geschopt voelen. De vanzelfsprekendheid van het hipster zijn.’

Gaan we nog vaker terugkeren naar dit universum van twintigers?
Daan: ‘We hebben het sowieso nog niet gehad over wat we hierna precies gaan doen. Ik sluit niet uit dat we nog een keer terugkomen in die wereld. Ook omdat we zo ongelofelijk veel personages hebben.’

Ivo: ‘Het moet wel een zekere noodzaak hebben. Want binnen diezelfde wereld blijven, dat is ook heel erg filmmakertje spelen. Dat we bijvoorbeeld in elke film Beumer biertjes (het fictieve biermerk uit Suspicious Minds red.) verwerken omdat Quentin Tarantino ook zijn pakje sigaretten in al zijn films heeft. Dat zou het niet moeten zijn.’

Daan: ‘Drie is een mooi aantal. De perfecte dvd box.’ 

Still uit Layla Leila

meer projecten van ivo en daan