Seks met superhelden.

Mannen van Staal

De naden van zijn toch al behoorlijk strakke pak kwamen verder onder druk te staan toen zijn tepels zich verstijfden bij de gedachte aan staal. Keihard staal zou zich binnenkort weer meester van hem maken… Binnenkort? Met zijn buitengewone ogen las hij de tijd af van een reclamebord zo’n tien kilometer verder op. Half twee ‘s nachts. Eigenlijk had hij er minstens een uur moeten zijn. Normaal gesproken zou dit ongeveer… Tony was normaal gesproken nooit laat… Zou hij? … Nee… Nee dat kan niet… Hij zou toch niet?!
Staand op de wolkenkrabber waar ze sinds een paar maanden elke week afspraken, werd Superman overspoeld door emotie. In de korte tijd dat hij en Iron Man elkaar kenden was er iets bijzonders gebeurd. Superman had een compleet nieuwe kant van zichzelf leren kennen. Eindelijk, na al die jaren vrouwtjes uit brandende flatgebouwen redden, wist hij waarom hij het zo prettig vond om in zijn strakke rood met blauwe pakje rond te vliegen. Het was dankzij Tony dat hij wist waarom hij nou elke ochtend zo zorgvuldig zijn haar naar achter waxte, daarbij altijd twee geile plukjes per ongeluk expres vergetend. Bij Tony hoefde hij niet meer de eeuwige überman te zijn. Bij Tony kon hij zacht zijn, vrouwelijk, zichzelf.
Tony, die IJzeren Neanderthaler met zijn Stalen Totempaal, maakte hem echter ook onzeker. Heel onzeker. Nog nooit had Superman jaloers, bang en met afgunst naar anderen superhelden gekeken. Hij had nooit echt aandacht besteed aan de geruchten die Iron Man omringden. Nooit had hij aandacht besteed aan Tony’s reputatie. Nu echter, voor de eerste keer in zijn leven, brak Superman het zweet uit. Hij was bang. Bang dat hij niet de enige was. De enige man, in het leven van zijn oh zo geliefde Iron Man… 

 To pak or not to p(l)ak

Spiderman, moe van een lange dag boefjes vangen, heeft nu wel zin in het vangen van iets anders. Een lekker wijf om precies te zijn. Mary Jane Watson. Want dat is zijn chick. Ja, die wil ie wel even lekker tegen de muur plakken. We treffen dan ook onze held en Mary Jane , die eigenlijk gewoon Kirsten Dunst heet, in zijn appartement. Kirsten is een beetje boos op de spinnenman:
“Nee, nee, nee en nog eens nee!”
“Huh… wat nou nee?”
“Dat fokking pak van jou, dat is nee! Zolang je dat ding aan hebt hoef je me niet aan te raken.”
“WTF? Wat is er mis met mijn pak?”
“Alles, het lijkt op een fokking pyjama.”
“Wat? Ik dacht dat je me pak geil vond?”
“Nou dat heb je verkeerd gedacht, ik wil ook wel eens gewoon je hoofd zien als we bezig zijn. Aan je haar kunnen trekken, in je nek van vlees en bloed kunnen bijten, niet in een stuk latex. Je weet wel, neuken zoals normale mensen.”
“Ja maar… eeuh, ik word ook geil van dit pak.”
“WAT!? WAT ZEI JE!? Zei je nou net dat je alleen geil kunt worden in dat pak? Je word dus niet geil van mij!? Alleen in dat pak wil je het met me doen!? Zei je dat!?”
“Liefje… ik…”
“Ik ben je fokking liefje niet! Een liefje plak je niet vast tegen de muur met fokking spinnenwebben! Een liefje kus je niet ondersteboven!”
“Ja maar…”
“Helemaal niks ja maar, je bent gewoon een freak! Een vieze freak, met een zieke fetish! Hoor je me! Een zielige, magere sukkel die zichzelf lekker vind in een pyjama met een spin er op!”
“…”
Je zult begrijpen dat Spiderman die avond Kirsten niet tegen zijn muur heeft geplakt.

De waarheid

Met een mengeling van groeiende angst, verbazing en opwinding keek de slungelige jongen door zijn brillenglazen naar de onwaarschijnlijk mooie vrouw die hem net had opgetild en met grote kracht op bed gegooid.
“Wie… ben… jij?” stamelde de jongen terwijl hij grootste moeite had om zijn ogen af te houden van het met strak latex omhulde lichaam.
“Herken je me niet?” lachte de vrouw.
“Ja maar… dat kan niet,” hakkelde hij verder.
“Wacht maar,” zei ze met een hypnotiserende glimlach.
“Is dat… is dat de Lasso of Truth?” vroeg hij bijna ademloos terwijl zijn polsen werden vastgebonden met een touw waar een wonderlijke gloed vanaf kwam. Het antwoord kwam vanzelf.
Terwijl WonderWoman haar ogen dicht kneep en hard uitademde, groeide haar boezem. Het topje dat haar borsten een paar seconden geleden nauwelijks in bedwang had weten te houden, scheurde nu met een heerlijk geluid open.
“Du… du…dus, je maakte geen grapje…” stamelde de jongen.
“Natuurlijk niet” zuchtte WonderWoman in zijn oor terwijl ze zich voorover boog. Daarmee liet ze het gezicht van de jongen compleet verdwijnen tussen haar cup K. Hoewel hij zeker wist dat de stereo in de kamer uitstond, begon de ruimte zich te vullen met muziek. Muziek die hij nog nooit had gehoord. Het mooiste wat hij ooit had gehoord. Het gekraak van het bed maakte plaats voor een deining in het luchtledige. Op het ritme van naderende extase zweefde het koppel hoger en hoger. Haar benen om zijn kippenborst geklemd.
“Waarom… doe je… dit?” probeerde hij buiten adem.
Dramatisch licht vulde de kamer, het orkest speelde steeds harder.
“Omdat… Super…. man… een… “ probeerde zij.
Paukenslagen. Trompetgeschal. Confetti.
“…omdat hij een fucking nicht is,” eindigde ze.  

Dit item werd eerder gepubliceerd op een van de vorige Dorst weblogs.