Ik wil een voorstelling in je hoofd organiseren. Vind je dat goed? Dan kruip ik nu door een van je oren naar binnen. Voorzichtig schuifel ik door de gangetjes van je hersenen naar je herinneringenopslagkamer. Ik open de deur een heel klein beetje en door het kiertje fluister ik zachtjes een woord. Ogen dicht.

Nu gaat de voorstelling beginnen....

Deze allereerste voorstelling gaat over woorden die ik heb gevonden in de krant. Het zijn nieuwe woorden (voor mij althans). Ik bedacht me dat nieuwe woorden niet uit het niets gemaakt kunnen worden, want dan snapt niemand wat ze betekenen. Daarom worden nieuwe woorden gemaakt door oude woorden aan elkaar te plakken...

Je hoofd heeft beelden opgeslagen bij woorden, zodat je ze kan herkennen. En het wonderbaarlijke van je hersenen is als zij deze woorden opeens aan elkaar lezen, zij vanzelf een combinatie gaan proberen te maken. Op fantasieuze hersenmanieren plakt hij de beelden aan elkaar...