Het gaat voor Rafaël Rozendaal niet om de vraag wat kunst is en wat niet. Hij experimenteert met manieren waarop hij zijn ideeën openbaar kan maken in het digitale domein. Zo is hij bekend van honderdelf websites, die verslavend kleurrijk en klikbaar zijn, en waarvan er één afgelopen februari op 47 schermen van Times Square werd geprojecteerd.
Iedere week geeft de redactie van Dorst een tip. Iets om te kijken, te luisteren of te ondernemen. Deze week wil ik je kennis laten maken met een Nederlands-Braziliaanse internetkunstenaar: Rafaël Rozendaal.
Eten
Ik ben gefascineerd door een onderbelicht project van Rozendaal: al zeven jaar zet hij alles wat hij eet op Twitter. Toen Rozendaal in 2008 een periode veel uit eten ging, kwam hij op het idee om te delen wat hij eet. Via het twitteraccount @RRFood heeft hij sindsdien in meer dan zevenduizend berichten al zijn eten getweet. Zijn berichten reduceren voedsel tot woorden, waardoor zelfs het smerigste vliegtuigvoedsel nog lekker klinkt: kippenbout met aardappelpuree en sperziebonen.
Rafaël Rozendaal at vanmiddag:
Laatst at hij ‘s nachts een broodje shoarma:
Of gewoon wat worst uit het vuistje:
Het valt mij op dat Rozendaal de laatste tijd weinig fruit eet. In een telefoongesprek confronteer ik hem daarmee: “Oja? Ik denk altijd dat ik vrij veel fruit eet. Maar ik ben de laatste tijd vaak op reis, en het kan kloppen dat ik het fruit van het buffet in hotels laat staan. Ik ga erop letten.”
Rozendaal staat er niet bij stil dat hij een persoonlijk stukje van zichzelf deelt. “Maar ik bedenk me nu dat het ook best persoonlijk is als je in de supermarkt bij andere mensen in het boodschappenmandje kijkt.”
Hij weet nog niet waar dit project heengaat, maar hij kan er in elk geval niet mee stoppen. Een aantal jaar terug is hij een paar dagen opgehouden, maar kwam er al snel achter dat dat geen optie is. “Ik zit hierin vast. Dus na die paar dagen heb ik alsnog getweet wat ik in die dagen gegeten had.” Voor nu vindt hij het interessant dat het een groeiende reeks is die je live kunt volgen.
Dorst
Al zeven jaar spant Rozendaal zich elke dag in om te delen wat hij eet, maar hij bericht nooit over wat hij drinkt. Volgens hem wordt het dan onnodig ingewikkeld, want hij drinkt voornamelijk water en groene thee, en verder geen alcohol. Voor mij - als Dorstige stagiair - is dat anders. Ik drink vanalles. Bier, wijn, koffie, frisdrank en weet ik wat niet meer om mijn dorst naar gezelligheid of energie te lessen. Ik ben representatief voor de groep hypocriete consumenten, die wekelijks speltbrood eet, en daarnaast gewoon blikjes coca-cola drinkt.
Om me in te leven in Rafaël Rozendaal ga ik als stagiair van VPRO Dorst één maand lang alles twitteren wat ik drink via @Maudheeftdorst. Ik vind het fascinerend hoe hij de wereld in zijn projecten schetst als een voortdurende cyclus van herhaling, waarin begin en eind onlosmakelijk in elkaar overlopen, en waarin we voortdurend onderweg zijn. Het internet stopt niet. Rozendaal belichaamt dat door stukjes van zichzelf digitaal te maken. Ik wil met hem meedoen, zodat ik me als journalist kan inleven in een project in wording, en in zijn rol als kunstenaar. Hoe ervaren mijn volgers en ik mijn drinkgedrag als ik het bewust openbaar ga maken? Als ik een maand lang heb meegedaan met Rozendaal wil ik hem nog een keer interviewen. Wat voor gesprek tussen journalist en kunstenaar levert zo’n experiment op?
Momenteel is er een expositie van het werk van Rafaël Rozendaal bij MU in Eindhoven. Bij Soft Focus kun je tot 10 mei ervaren hoe zijn digitale kunst tot leven komt in een fysieke wereld. “Rozendaal heeft het computerscherm als het ware open gescheurd, en er een ruimte van gemaakt waar je in kan rondlopen als in een labyrint,” aldus een recensent in het Eindhovens Dagblad.