Tijdens deze dag onderzoekt filmjournalist Dana Linssen samen met Vincent Boy Kars, de hoofdpersonages uit de films en het publiek het spanningsveld tussen film en het echte leven. Voorafgaand aan de trilogie zal Dana vanuit haar perspectief als filmjournalist en iemand die dol is op dubbele bodems, een korte inleiding geven vol vragen en tegenvragen over feit en fictie. Het doel is om jou als kijker uit te dagen actief en nieuwsgierig naar de films te kijken. Wat zie je? En klopt het wat je denkt dat je ziet?
Na de vertoningen gaat Dana in gesprek met Vincent en de hoofdpersonages uit de films: Metin Fennema (Independent Boy), Leyla de Munck (Drama Girl) en Martijn Lakemeier (Future Me) en zal zij jou als kijker uitdagen om uiteindelijk zelf te bepalen wat realiteit is en wat fictie.
Christiaan van Schermbeek van Off-screen leidt de films in.
Millennial-trilogie
De millennial-trilogie begint met Independent Boy (2017), gevolgd door Drama Girl (2020) en eindigt met Future Me (2024). In elk deel staat een millennial centraal, wiens zoektocht naar identiteit en de bijbehorende problematiek wordt blootgelegd en onderzocht in een bijpassend filmisch construct. Vincent Boy Kars: ‘Hierin laat ik de grenzen tussen documentaire en speelfilm vervagen, en zet ze tegelijkertijd op scherp. Het zijn uiterst persoonlijke films waarin ik samen met mijn personages een psychologisch proces aan ga, we elkaar een spiegel voorhouden en samen reflecteren op de identiteitskwesties en existentiële vraagstukken waar mijn generatie mee worstelt.’
Independent Boy
De debuutfilm van Vincent waarin hij een maand lang de regie van het leven van zijn beste vriend Metin overneemt, omdat Kars vindt dat Metin onsuccesvol is en te weinig van zijn ambities waarmaakt. Hoe was het voor Metin om te leven in een film? Kan en mag je een ontwikkeling forceren in een documentaire?
Drama Girl
In 'Drama Girl' laat Vincent een jonge vrouw (danseres en performer), Leyla de Muynck, een aantal cruciale scènes uit haar recente verleden naspelen. Hoe is het om de hoofdrol te spelen in een film gebaseerd op je eigen levensverhaal? En waar ligt de grens tussen spelen en echt zijn?
Future Me
Na het maken van de eerste twee delen kon Vincent er niet meer omheen. De enige oprechte manier om zijn trilogie te eindigen was om voor één keer zelf met de billen bloot te gaan. In Future Me plaatste hij zichzelf in een kwetsbare positie door de controle over zijn film los te laten en zich over te geven aan de perspectieven van anderen.
En weer eindigen met relevante vragen: In hoeverre is het mogelijk jezelf kwetsbaar op te stellen in je eigen film? Kan je echt zijn wanneer er een camera op je gericht is?
Over de maker
Vincent Boy Kars maakte naam met documentaire-experimenten waarin hij onderwerpen als identiteit, zelfbeeld en seksualiteit onderzoekt, toegespitst op zijn eigen generatie: de millennial. In zijn regie moedigt Kars de kijker aan om na te denken over vragen als ‘wat is echt/onwerkelijk’, ‘wat ervaren we als authentiek en waar’, en ‘wanneer is een documentaire geënsceneerd en geacteerd’ De uitgesproken beeldtaal van de jonge regisseur wordt beïnvloed door deze benadering, waarin hij flirt met de grenzen tussen fictie en werkelijkheid.
Over de host
Dana Linssen is filmcriticus voor NRC en Filmkrant, docent film aan de ArtEZ Toneelschool en de HKU, lid van de selectiecommissie van de Berlinale Talents en betrokken bij FilmForward als curator van de Vrijplaats Residency. Als oprichter van het Slow Criticism Project organiseert ze interventies als tegenwicht voor de commodificatie van filmjournalistiek.