De seks van de sterkste

sleutelmoment

Op  15 mei 2011 deed de jonge journalist Tristane Banon aangifte tegen de machtige politicus Dominique Strauss-Kahn. De maand ervoor was hij gearresteerd en beschuldigd van het aanranden van kamermeisje Nafissatou Diallo.

Frankrijk neemt het Banon niet in dank af. De houding verandert pas jaren later in 2017 als de #MeToo-beweging aan populariteit wint. Opeens is Banons verhaal wél relevant. 

© Pierre Rezus

De hashtag #metoo veroverde in 2017 de wereld. Vrouwen zochten steun bij elkaar om mannen aan te spreken op seksueel grensoverschrijdend gedrag. Tot op het hoogste niveau werden daders ontmaskerd. Kennelijk was de strijd om gelijke rechten voor mannen en vrouwen nog steeds niet gestreden. Drie vrouwen vanuit heel Europa hebben een heel eigen perspectief op deze beweging. 

Als de Franse journaliste Tristane Banon in 2007 tijdens een tv-show vertelt hoe Dominique Strauss-Kahn haar probeerde te verkrachten, reageren de gasten aan tafel nog lacherig. Pas als DSK in 2011 in Amerika wordt opgepakt vanwege aanranding van een kamermeisje komt de journaliste nogmaals met haar verhaal naar buiten. Heel Frankrijk valt over haar heen, omdat ze de vuile was buiten hangt, maar wereldwijd stapelen daarna de verhalen over seksueel machtsmisbruik zich op.

Italië is een land met een sterk ontwikkelde machocultuur. In dit land heeft #metoo niet zoveel veranderd. Als een vrouw ongewild zwanger wordt levert dat vaak een zeer lastig dilemma op voor de vrouw. In het land strijden activisten nog steeds om het recht om abortus te plegen als vrouw. Abortus is volgens conservatieve activisten een aanval op hun centrale overtuiging. Volgens deze activisten is de familie de hoeksteen van de Italiaanse samenleving. Zij zijn niet tegen abortus, maar juist vóór de familie, zeggen ze zelf. Ongeboren kinderen moeten volgens hen beschermd worden. In dat conservatieve klimaat lijkt een abortuskliniek als die van de feministische gynaecologe Elisabetta Canitano in Rome steeds zeldzamer te worden.  

Met #metoo kan het ook vreselijk misgaan. De Zweedse man van de wereldberoemde sopraan Anne Sofie von Otter, theaterdirecteur Benny Frederiksson, pleegt zelfmoord als actrices hem beschuldigen van het eisen van seks in ruil voor een rol. Een onderzoekscommissie komt pas na zijn zelfdoding met de conclusie dat de actrices de verhalen verzonnen hebben. 

extra: achtergrondverhalen en tips

colofon

Regie Erik Lieshout 
Research Frédérique Melman, Maren Merckx, Christine Pawlata  
Beeldresearch Daniela Solano 
Camera Jackó van ‘t Hof, Pierre Rezus
Geluid Anneloes Pabbruwee, Chris Everts   
Montage Obbe Verwer 
Online montage Sander Kuipers                                                                       Kleurcorrectie John Thorborg 
Geluidsnabewerking Joost Oskamp 
Ondertiteling Jolijn Tevel                                                                                                     Muziek Big Orange 
Voice-over Tine Joustra, Zoe D’Amaro, Anne Rooschüz 
Productie Mariska Schneider, Sharon de Vries 
Productieassistentie Koos van de Merbel                                          Productiestagiair Marijn Covers
Webredactie Peer van Tetterode                                                                                        Eindredactie Roel van Broekhoven, Stefanie de Brouwer

Met medewerking van Associated Press, Aftonbladet, Elisabeth Ohlson , Fanpage.it, Google LLC, Marijn Covers, Floris-Jan van Luyn, Stef Tijdink

In coproductie met Canvas

Met steun van CoBO, European Cultural Foundation, Fonds 21, Prins Bernhard Cultuurfonds, VSB Fonds