De ultiem schattige dierenserie Poesjes is terug, met een sterrencast en een nog mooier decor.
De geluidsstudio waar de stemmen van Poesjes worden opgenomen zit verstopt achter een doffe garagedeur ergens in Amsterdam. Er zijn croissantjes, koek, fruit en goede koffie, want het zijn grote namen die hier hun stem komen verlenen aan de dierenserie vol menselijke emoties. Drie jaar geleden was Poesjes voor het eerst te zien. De serie over vier over elkaar heen buitelende kittens en hun hooghartige oom Boudewijn was even vertederend als grappig en sloeg aan bij kinderen en ouders. In het tweede seizoen is de verhaallijn nog uitgebreider, zijn de decors nog uitbundiger en gedetailleerder en de personages nog kleurrijker. ‘Dit is eigenlijk hoe ik het eerste seizoen wou maken, maar wat toen financieel niet mogelijk was,’ vertelt regisseur Nova van Dijk.
Zo is er een cavia met smetvrees met de stem van Marc-Marie Huijbregts, een helderziende mossel, ingesproken door Tosca Niterink, en Paul Haenen als Annie, de barvis van Café De Kom. De vertrouwde
kater Boudewijn is ook weer van de partij, net als zijn butler, Ed de schildpad (Hans Teeuwen). De kittens uit het eerste seizoen zijn nu natuurlijk groot en wonen inmiddels bij allerlei medewerkers van de serie. Er is een nieuw nestje van drie, ingesproken door Ellen Parren, Wart Kamps en Bram Suijker. De acteurs drinken koffie en checken voor de laatste keer hun mobieltje, terwijl regisseur en bedenker Nova van Dijk over haar serie vertelt
(tekst loopt door na afbeeldingen)
emmer
Op het grote scherm laat ze zien wat ze afgelopen zomer hebben opgenomen. De dieren wonen in een poppenhuis op poezenformaat, waar de voorkant af kan zodat je er ook binnen kunt filmen. Tijdens de opnames was het belangrijkste dat de dieren zich op hun gemak voelden. ‘Er waren drie mensen speciaal daarvoor bij de productie betrokken,’ zegt Van Dijk. ‘Maar één persoon mocht de dieren aanraken. We pasten de scènes aan op hun gedrag en wensen. We lokten ze wel met lekkers naar bepaalde plekken, maar als ze iets niet willen doen, houdt het op. De kittens slapen in koffertjes en dat werd ook echt hun eigen plekje. Ze liepen er vanzelf naartoe als we ze in het huis zetten. Je ziet ook dat de dieren zich op hun gemak voelen, anders gaat een hamster zich bijvoorbeeld niet wassen.’
De sterren van de serie zijn geen professionele theaterdieren, maar komen uit de eigen omgeving van de makers. Van Dijk: ‘Boudewijn is de kat van de producent, de moederpoes komt van vrienden met een boerderij. Toen de kittens oud genoeg waren om naar buiten te mogen, zijn we begonnen met filmen. Dat duurde zes weken en toen waren ze natuurlijk alweer een stuk groter.’ Mandarijn, het oranje poesje, woont nu bij Van Dijk en haar gezin. Het eerste seizoen gebruikte ze dieren die weggegeven werden op Marktplaats. Na de opnames werd een goed huis voor ze gezocht. ‘Schildpad Ed woonde driehoog achter bij studenten in een emmer,’ vertelt Van Dijk. ‘Nu is hij verhuisd naar een boerderij in Friesland, waar hij woont met nog veel meer schildpadden. Toen we hem weer in het poppenhuis zetten, leek het echt of hij weer thuiskwam. Bij hem werken we altijd met rucola, dat vindt hij zalig. We hebben een dierenartsassistent ter plaatse die er rekening mee houdt wie wat mag eten, en wat vooral niet. Zij let erop dat de dieren niet per ongeluk iets van het decor eten waar ze niet tegen kunnen. Taartjes worden speciaal gebakken met kattenvoer erin en veel decorstukken zijn van eetpapier gemaakt.’
©
Jur Oster / VPRO
stemmen
Poesjes is in meerdere opzichten een familieserie. Nova’s zus Laura van Dijk schreef mee aan het scenario en hun vader Bill is te horen als de verteller. Van Dijk wilde in elk geval Wart Kamps in de rol van een van de kittens, en zocht de andere acteurs daarbij. Ellen Parren kruipt voor de tweede keer in de huid van een babypoes. ‘Ik speel Luna,’ vertelt ze. ‘Zij is een beetje dromerig, ze dwaalt vaak af met haar gedachten. De twee jongens gaan vaak samen op avontuur, dan blijft ze een beetje achter. Ik wilde heel graag weer meedoen aan Poesjes, omdat je ook naar een gebied van je eigen kinderlijkheid terug mag. Ik kan dat makkelijk bereiken, ik ben meteen drie.’ Wart Kamps beaamt: ‘Bram en ik moeten altijd even zoeken, maar zij heeft meteen dat stemmetje.’
Suijker: ‘Hugo, de poes die ik speel, lijkt een beetje op de landheer Boudewijn. Hij is een beetje bekakt en vindt zichzelf heel sjiek.’ Wart: ‘Mijn karakter heet officieel Guy, maar hij wordt Mandarijntje genoemd vanwege zijn rode vacht. Hij vindt alles eng en moet overal bij geholpen worden. Ik was zelf ook een bang kind. Mijn tweelingbroer Tim en ik zijn identiek, maar hij was altijd stoerder. Ik heb nog een filmpje van vroeger waarin we op een heel klein stoepje staan. Ik durf er niet af en dan steek ik mijn handje uit dat hij me moet helpen. De poesjes moeten steeds een trapje af, dan denk ik terug aan dat moment.’
Bij het inspreken van de teksten staan de acteurs samen voor het grote scherm te kijken naar de scènes. ‘Er zijn teksten voor ons geschreven,’ vertelt Kamps, ‘maar we improviseren ook veel op wat de poesjes doen. Ze bewegen de hele tijd en zijn steeds afgeleid, het zijn net kleine kinderen. We kunnen het verhaal snel loslaten, dat wordt eigenlijk verteld door de volwassenen, wij buitelen overal een beetje tussendoor.’
(tekst loopt door na afbeeldingen)
©
Jur Oster / VPRO
decor
De harige acteurs bevinden zich in een prachtig, minutieus handgemaakt decor vol bijzondere details. Kamps: ‘Je ziet dat het met veel liefde gemaakt is. Ook als we een scène al drie keer hebben gedaan, zien we weer nieuwe dingen: een schilderijtje aan de muur, een klein boekje.’ Van Dijk vertelt dat maar liefst zeventien mensen aan het decor hebben gewerkt. ‘Ik bedenk in grote lijnen hoe het eruit moet gaat zien en de artdirectors werken het uit en produceren het. Als je goed oplet, zie je dat veel meubelstukken zijn gemaakt van andere dingen uit de mensenwereld. Het podium in het café is een schaakbord met een broekriem en ernaast staan handzagen. Zo kun je er als je vaker kijkt steeds weer iets nieuws in ontdekken.’
Poesjes is een wereld op zich, vertelt de geestelijk moeder. ‘Dat was mijn doel. Er is van alles aan de hand, in de krant en op Twitter lees je allerlei ellende. Maar als mensen hier een stem komen inspreken, kunnen ze zich even in de wereld van de poesjes terugtrekken en de buitenwereld vergeten. Een vriendinnetje van mijn dochter wilde niet meer bij ons langskomen omdat ze dacht dat wij in zelf in het poezenhuis woonden, met hele grote dieren. Ik wou dat dat waar was!’
In het nieuwe seizoen begint Boudewijn een B&B, waarin allerlei eigenaardige gasten langskomen. De kittens beleven veel avonturen, maar er zijn een paar vaste elementen in elke aflevering: die begint als ze ’s ochtends wakker worden en eindigt in de avond als ze gaan slapen, en elke keer kijken ze samen naar een aflevering van hun favoriete tv-show, Kamikaze Kitty. ‘We nemen twee afleveringen op een dag op, dus bij de lunch moeten we weer helemaal wakker worden,’ vertelt actrice Parren. ‘Na zo’n opname heb je de hele dag in zo’n kleurrijke wereld gezeten, dan fiets je toch vrolijk naar huis.’
