Een gast bij Pauw eet graag kippetjes, hij is cabaretier. Als ik het goed begrepen heb zit hij bij Pauw om uit te leggen dat je leven niet voorspelbaar saai hoeft te zijn. Hij heeft besloten nog maar één kippetje in de drie maanden te eten. Hij verlangt vurig naar die ene dag, hij kwelt zich met deze maatregel, maar zijn leven is niet saai. Het kippetje is overigens niet willekeurig gekozen, het heeft een gruwelijk leven gehad, het is in korte tijd in een ongezonde omgeving vetgemest en wordt door Albert Heijn onder valse gezondheidsvoorwendsels aan de man gebracht. Behalve die vier kippetjes per jaar doet de cabaretier nog meer goeds voor het klimaat. Hij vliegt slechts één keer per jaar. En omdat de scheepvaart vervuiler nummer 1 is, kan hij ook niet met de boot naar Amerika, Australië of IJsland. Die kan hij pas bezoeken als het klimaat weer negentiende-eeuws is geworden. Ondertussen zijn mijn gedachten weggegleden van de televisie naar de vorige eeuw. Toen heb ik vijfentwintig jaar varkens gehouden. Ik kocht twee biggetjes die ik zeven of acht jaar voerde met exquise tuinbouwproducten uit Afrika en Azië. Daarvoor reed ik dagelijks naar de achteruitgang van Albert Heijn waar tonnen vol Nigeriaanse tomaatjes, Ethiopische zomerpenen, Malinese mais en edelgras uit Nepal op me stonden te wachten. De manager vond het fijn dat ik de tonnen ophaalde en leeg terugbracht, de varkens beschouwden dit exotische voedsel als vanzelfsprekend, en ik had zo mijn eigen onuitgesproken gedachten over deze onderneming. De vliegtuigen die elke dag op Schiphol landden met de zomerpenen en het edelgras waren net zo vervuilend als tegenwoordig, maar er werd nog niet zo massaal over gepraat, en het einde van de wereld was ook nog niet zo’n onderwerp van gesprek. In mijn omgeving bevonden zich wel heel wat vrienden die dierenvrienden waren en kritiek hadden op mijn omgang met varkens. Ook al legde ik ze uit dat er geen varkens waren die een beter leven hadden dan de mijne, zij accepteerden mij alleen als ik fulltime vegetariër werd. Maar dat werd ik niet, want ik zag wel eens dat een varken een loslopende kip in het nauw dreef en verorberde. De kip had net een worm opgepikt. Waarom zou ik me buiten deze orde plaatsen?
A.L. Snijders over het eten van kippen en varkens