Nog niet zo lang geleden heb ik een paar keer gepraat met reclamemakers. Ze noemen zichzelf overigens liever niet zo. Ze zeggen vaak dat ze kunstenaars zijn. Als we maar niet het vermoeden krijgen dat ze aan het einde van elke dag gewoon gehaaide jongens zijn die kraanwater weten te verkopen als exclusief bronwater. Van deze mannen werd ik een beetje moe. Ze beriepen zich namelijk voortdurend op hun vermogen ‘to think out of the box’. Ik vertrouwde dat niet. Lezend in The Act of Creation van Koestler begreep ik opeens wat er aan schortte: als je jezelf uit de doos wilt denken, zul je toch echt eerst een doos moeten hebben.
Nog niet zo lang geleden heb ik een paar keer gepraat met reclamemakers. Ze noemen zichzelf overigens liever niet zo. Ze zeggen vaak dat ze kunstenaars zijn.