Schrijver Irwan Droog liet samen met zijn vriendin en hond het stadse leven in Nederland achter voor een afgelegen Noors eilandje in de Poolcirkel. In Het huis aan het einde beschrijft hij het jaar dat zij daar beleefden omringd door schapen, trekvogels en noorderlicht. Droog duikt in de geschiedenis van het eiland en vertelt over de bijzondere ontmoetingen met de bewoners die zich ook tot het afgelegen gebied aangetrokken voelen.

Shula Tas beschrijft in haar debuutroman Waar gezongen wordt een vrouw die die na haar afstuderen aan het conservatorium geen noot meer zingt. Als haar buurvrouw vraagt waarom, begint de vrouw een zoektocht naar haar (Joodse) verleden en haar eigen stem. Tas is zelf de dochter van de beroemde Joodse psychiater Louis Tas en studeerde net als haar personage af in zang aan het conservatorium, maar werd daarna programmamaker en moderator.

Jeroen de Rijke is bekend van het populaire tv-programma Hunted, waar hij verantwoordelijk is voor de technische recherche. Weinig mensen weten dat De Rijke ook echt 28 jaar elite-agent was en dat hij deel uitmaakte van het arrestatieteam en undercoverafdeling van de Nederlandse politie. Hij werd internationaal ingezet tegen de georganiseerde misdaad en terreurdreigingen. In het boek Onder druk deelt hij zijn ervaringen en inzichten uit zijn tijd bij de politie.

Sander Schimmelpenninck laat met zijn programma Sander en de kloof zien hoe de groeiende kloof tussen arm en rijk onze maatschappij steeds meer ontwricht. Terwijl hij zelf uit een vermogende adellijke familie stamt, frustreert het hem hoe gemakkelijk de rijken kapitaal kunnen doorgegeven. Dat hard werken wordt beloond lijkt steeds meer een fabeltje. In zijn programma spreekt hij de haves en havenots over hun kansen op de woningmarkt, in het onderwijs en de gezondheidzorg.

De Vlaamse dichter, schrijver en theaterregisseur Peter Verhelst maakte met Lichamen een zintuigelijke novelle over het verlangen naar het licht, waarin elke lezer zelf een eigen samenhang moet vinden. Hij beschrijft een man die zich in een appartementencomplex bevindt dat langzaam door de natuur wordt overwoekerd. Daar ontmoet hij koolmezen, een ekster, kinderen en een beer. Verhelst won voor zijn gehele oeuvre al eerder de Constantijn Huygens en de Sybren Poletprijs.