Ivo van Hove is theaterregisseur en sinds 2001 directeur van Toneelgroep Amsterdam. In 2015 werkte hij samen met David Bowie aan de voorstelling Lazarus en debuteerde hij op het New Yorkse Broadway met de A view from the bridge. Deze voorstelling leverde hem in 2016 maar liefst twee Tony- Awards op, het theater-equivalent van de Oscar. Hij gunt zich echter geen tijd hier lang bij stil te staan; de nummer 1 van de NRC Cultuur top 100 gaat gestaag door met het veroveren van de wereld – one play at a time.
In de laatste week van december praten we een uur met gasten voor wie 2016 een extra bijzonder jaar is geweest. Hoe kijken zij terug op het afgelopen jaar? Wat is er verder nog gebeurd in hun vakgebied? En hoe verhouden zij zich tot het wereldnieuws? In de nacht van 29 op 30 december, vanaf middernacht te horen in Nooit Meer Slapen: Ivo van Hove.
De lijst prestaties van de Vlaamse regisseur Van Hove is weinig geëvenaard. De rap pratende, rap denkende toneelmaker wist als directeur van Toneelgroep Amsterdam regisseurs als Grzegorz Jarzyna, Luk Perceval, Guy Cassiers aan zich te binden. Als vaste gastregisseur van de New York Theatre Workshop regisseerde hij werken van Ibsen, Moliere en Hellman. Ook voor opera weigerde hij de neus op te halen: met de Nederlandse Opera bracht hij Der Schatzgräber op de planken, bij de Vlaamse Opera Der Ring des Nibelungen. Momenteel is zijn tweede Louis Couperus-bewerking De dingen die voorbijgaan in de theaters te zien.
Van Hove heeft gezegd dat hij niet echt geïnteresseerd is in theater over goed en kwaad. Wat hij dan wel belangrijk vindt? Geliefd en gehaat zijn, en ervoor zorgen dat zijn stukken zo extreem mogelijk worden uitgevoerd. Hoe kijkt hij terug op de dood van Bowie? Gaat hij het volgend jaar rustiger aan doen? Of gaat er juist nog een tandje bij? Pieter van der Wielen spreekt Ivo van Hove.
