Liefde in de islamitische republiek

In de eerste aflevering, waarin we kennis maken met ‘onze man’, zien we onder andere hoe hij en zijn Iraanse vrouw Newsha elkaar voor het eerst hebben ontmoet. Dat was tijdens de laatste zonsverduistering van de twintigste eeuw, in 1999.

Thomas: ‘Samen met een bus vol journalisten werden we naar een voetbalstadion gebracht om er getuige van te zijn.’ Newsha: ‘Ik zag allemaal collega’s van mij om een buitenlandse jongen heen staan, die voor hen de moonwalk aan het nadoen was. Ik liep er op af en vroeg wat hij in godsnaam aan het doen was. "Ze denken dat ik Michael Jackson ben! En dat heb ik zojuist bevestigd," zei hij grinnikend.'

slapen in de gang

Ze raken bevriend en elke keer als Thomas naar Teheran komt logeert hij bij Newsha en haar familie. ‘Ik sliep in het begin keurig op een matje in de gang. Ik werd verliefd op haar toen ze, tijdens een tussenstop van een fotofestival in Frankrijk, langs kwam in Leiden. We zoenden elkaar twee maanden later, vlak voor een trip die ik moest maken naar Afghanistan. Ik was toen doodnerveus en voelde opeens de behoefte dat te doen. Het moest stiekem; in het huis van haar oma die er niet was.’

Dat de twee meer dan collega’s waren was iedereen op een gegeven moment, na anderhalf jaar, ook wel duidelijk, erkent Thomas. ‘Maar in Iran praat je daar niet over. Dat is een verschil met Nederland: hier moet alles altijd hardop worden uitgesproken.’ 

(tekst loopt door onder de foto)