Frank Westerman introduceert ‘De graanrepubliek’

De graanrepubliek

hoe werkt het?

Hoe werkt de boekenclub?

  1. Download gratis de Brommer op zee-app in je appstore of playstore.
     
  2. In de app vind je exclusieve notities van de auteur en kan je met andere lezers in gesprek. Alle updates rondom de boekenclub vind je in onze Facebookgroep.
     
  3. Lees je het boek liever op papier? Dat kan ook! Volg ons dan op Instagram, Facebook, of Twitter voor alle leesopdrachten. Of schrijf je hieronder in voor onze nieuwsbrief.

Veel leesplezier!

Wie is Frank Westerman?
Frank Westerman (1964) verwierf grote bekendheid met De graanrepubliek, Ingenieurs van de ziel, El Negro en ik (bekroond met De Gouden Uil), Ararat, Stikvallei, Een woord een woord (bekroond met zowel de Brusseprijs als de Bob den Uyl-prijs) en recentelijk Wij, de mens en De kosmische komedie. Zijn werk verschijnt in zestien talen.

snel naar:

over het boek

© Querido Fosfor

De graanrepubliek

De graanrepubliek is het verhaal van de twintigste eeuw, gesitueerd in het grimmigste stukje Nederland. In het voetspoor van de machtige landbouwhervormer Sicco Mansholt reist de lezer mee van de executieverkoop van de hoeve Torum in 1922 via het verzet in de Wieringermeer naar het naoorlogse Brussel en Berlijn, om weer uit te komen bij de kleidorpen achter de Waddendijk.

Jaren later keert Frank Westerman terug naar het decor van zijn moderne klassieker. Hij pakt de draad op bij het apocalyptische einde: de onderwaterzetting van een van de rijkste landbouwgebieden van Europa. In deze editie, uitgebreid met het hoofdstuk ‘De blauwe revolutie’, nemen de verhaallijnen uit de twintigste eeuw een actuele, dramatische wending.

leesopdrachten van Frank

1

In De graanrepubliek bevinden we ons in het grimmigste stukje Nederland: het Oldambt in Oost-Groningen. Een plek waar de kleigrond heeft geleid tot oogsten van overvloed, tot fortuin onder de herenboeren – maar ook: schrijnende armoede onder de landarbeiders. Zelf groeide ik op in Drenthe. Daar heb je pioniers die het veen ontgonnen en bescheiden lieden op het schrale zand. Ik geloof dat er een verband is tussen de bodem en hun bewoners. Zand, veen of klei: welke bodem heb jij onder je voeten (gehad)? En welke sporen heeft dat op jou nagelaten?

2

Feiten spreken nooit voor zich. Al rooster je ze boven een vuurtje, ze houden hun mond. Als verteller ben je een feitenfluisteraar, iemand die ze een stem geeft, leven inblaast. Dat is altijd ook een interpretatie, het is subjectief, betogend en dat heeft gevolgen, bijvoorbeeld voor het beeld dat ik neerzet van de liberale herenboeren versus de communistische landarbeiders. Jullie als lezers doen dat ook. Bij wie ligt jullie sympathie? En waarom?

3

In Groningen is een literair café dat De graanrepubliek heet. Er is een platenlabel naar m’n boek vernoemd, een jenever, er was ooit ook een Bed & Breakfast en in de zomer is er zelfs Graanrepubliek-toerisme. Ik ben er trots op dat ik het woord 'graanrepubliek' heb gemunt en helemaal dat het een eigen leven is gaan leiden, los van het boek. Voor mij spreekt er uit die titel het grauwe en het grimmige van Groningen, de grrr, en tegelijk het soevereine van een republiek. Welke weerklank heeft de titel voor jou? En is dat al lezende veranderd?

4

De vorm van het boek heb ik deels ontleend aan de toneeltekst, de middeleeuwse klucht. De turfsteker van Hoornderveen komt op, helemaal aan het begin. Hij is de aanzegger, doet een voorspelling: dat de akkerbouw uit Nederland zal verdwijnen. Dan volgt dramatis personae, waarin ik de hoofdrolspelers aan je voorstel. Vanaf dat moment volg je hun Werdegang. Niettemin betoog ik aan het eind: het is mijn verhaal. Wat vinden jullie van die stelling?

Extra: oproep aan de lezers

De graanrepubliek verscheen in 1999. Nog geen tien jaar later was alles weer anders dan iedereen had voorzien. In de jaren dat de akkers onder water werden gezet en het waterpeil in het nieuwe Oldambt-meer steeg, centimeter voor centimeter, steeg ook de graanprijs aan de beurs in Chicago. 'Jullie hebben ons te vroeg afgeschreven,' zeiden de laatste herenboeren. Ik ben toen naar het Oldambt teruggekeerd en heb een nieuwe hoofdstuk toegevoegd, De blauwe revolutie.

Inmiddels zijn we weer tien jaar verder. Denken jullie mee? Welke onvoorziene ontwikkeling gooit op dit moment de boel overhoop in Oost-Groningen? Overtuig me van de noodzaak en ik voeg nog een extra ‘aflevering’ aan mijn boek toe.