Pieter van Os introduceert 'Liever dier dan mens'

Liever dier dan mens

meet-up

UPDATE
Onze meet-up zit vol! Mocht je toch nog een plekje willen veroveren, stuur ons dan een mail met als onderwerp 'Meet-up reservelijst'. Wanneer iemand afzegt, nemen we contact op.

-

Om de boekenclub van mei met Pieter van Os samen af te sluiten, organiseren we een online meet-up met Pieter én lezers op donderdag 27 mei van 19.30 - 21.00. Dé plek om jouw prangende vragen te stellen en medelezers te ontmoeten. Het belooft een mooie avond te worden!

 Wil je hierbij zijn? Meld je dan aan door een e-mail te sturen met je naam en woonplaats naar brommeropzee@vpro.nl met als onderwerp ‘Meet-up met Pieter’.

Hoe werkt de boekenclub?

1. Bemachtig een exemplaar van het boek. 
2. Volg ons op Instagram of Facebook en schrijf je in op onze nieuwsbrief (die vind je op deze pagina!). Voor de liefhebber is er ook een speciale Facebookgroep, waar je met lezers (én Pieter!) in gesprek kunt. 
3. Begin met lezen! Wekelijks sturen we je leesopdrachten van Pieter van Os.

Heel mei lezen we Liever dier dan mens van en met Pieter van Os.

Wie is Pieter van Os?
Pieter van Os (1971) schrijft voor NRC Handelsblad en De Groene Amsterdammer. Hij publiceerde onder meer de boeken Nederland op scherp, Vader en zoon krijgen de geest (met Henk van Os) en Wij begrijpen elkaar uitstekend, over zijn jaren als parlementair journalist. Hij woont tegenwoordig in Tirana, Albanië. Liever dier dan mens is het eerste boek dat zowel bekroond is met de Brusseprijs voor het beste journalistieke boek als met de Libris Geschiedenis Prijs.

snel naar:

over het boek

Liever dier dan mens

Een familie van fanatieke nazi's hield van haar als van een eigen dochter. Zelf werd ze verliefd op een Duitse ingenieur met een spelde van Hitlers partij op zijn revers. Anni Gmitruk, Volksduite uit oostelijk Polen, vertelde niemand wie ze werkelijk was: Mala Rivka Kizel, een joods meisje uit een groot orthodox gezin in Warschau.

Terwijl haar familie werd omgebracht, wist Mala door een mix van taalgevoel, geluk en charme te ontkomen aan Duitse soldaten, een Oekraïense verrader en de hooivork van een antisemitische boer. Via Israël belandde ze uiteindelijk in Amstelveen, waar ze tot haar dood in 2020 woonde.

Liever dier dan mens is de zoektocht naar het onwaarschijnlijke overlevingsverhaal van een uitzonderlijke vrouw. Met haar herinneringen ging Pieter van Os op reis door Europa en drong diep door in de altijd weer terugkerende obsessie met identiteit, nationaliteit en volksaard.

 

leesopdrachten van Pieter

1

Als achttienjarige heb ik me op een college in Amerika ooit uitgegeven als een prins uit Litouwen. Mensen vonden dat razend interessant. Later heeft me dat in de problemen gebracht toen mijn toenmalige vriendinnetje – die dat geloofd had – vroeg of ik wat Litouwse woordjes kon delen. Mijn hoofdpersoon heeft de oorlog juist overleefd door zich voor te doen als een ander. Voordat je begint met lezen wil ik aan je vragen: heb jij wel eens een andere identiteit aangenomen?

2

De titels van de hoofdstukken zijn allemaal rivieren. Voor mij was dat een metafoor voor de feilbaarheid van het menselijk geheugen: wie zijn hand in de rivier stopt, heeft altijd ander water aan de hand. Soms denk je dat iets een herinnering is, maar is dat wel zo? Mijn vraag aan jullie: wat is jouw eerste herinnering? En hoe kan het toch dat je een eeuwenoud gedichtje kan onthouden, maar de naam vergeet van degene waar je net een hand aan gegeven hebt?

3

Ik bewandel ontzettend veel zijpaden in het boek. Zelf heb ik daar veel lol in gehad, maar de kritiek op het boek lag ook in die hoek. Mensen zeiden: 'Mala raakt te ver uit zicht'. Het zijpad van het personage Solomon Perel vond ik fantastisch, maar meerdere mensen hebben mij gevraagd om die passages eruit te schrappen. Waar vind jij dat ik had moeten stoppen? Of waar had je juist meer over willen horen?

4

De laatste zin van het boek luidt: 'Pas als de ander zich succesvol kan voordoen als één van de jouwen, kan die rekenen op enig menselijkheid en mededogen'. Als je daar over nadenkt, is dat eigenlijk heel droevig. Mijn vrienden zeiden: 'Als kleurenblindheid jouw ideaal is, waarom noem je dan zo veel nationaliteiten?' Waarom denken jullie dat ik dat gedaan heb? En had dat ook anders gekund?