Terwijl wij hier in Nederland overvoerd zijn met het drama op het noordelijk halfrond, kijkt correspondent Bram Vermeulen naar de impact van het coronavirus op de overvolle townships van Zuid-Afrika. Afstand houden is daar een privilege dat weinigen zich kunnen veroorloven. Een dag niet werken betekent al snel een dag niet eten.
De Zuid-Afrikaanse lockdown lijkt effectief, met aanzienlijk minder besmettingen en doden als gevolg van het virus, in vergelijking tot Nederland.
Maar er zit een schaduwzijde aan die lockdown. In Cape Town, Gang Town, Lockdown geeft Bram Vermeulen een unieke kijk in de wijk Manenberg, berucht wegens de bendeoorlog die vorig jaar aan bijna drieduizend Zuid-Afrikanen het leven kostte.
De uitbraak van Covid-19 heeft de bendes tot een wapenstilstand gedwongen. Terwijl andere wijken voedselhulp krijgen van de Zuid-Afrikaanse overheid en er op grote schaal wordt getest op het virus, is Manenberg volledig op zichzelf aangewezen.
De bendes houden de eigen gemeenschap in leven, terwijl leger en politie met ijzeren vuist de orde bewaken. De politie treedt hard op als een groep activisten op braakliggend land huizen begint de bouwen, in de hoop afstand te kunnen houden van de rest van de township. Temidden van een epidemie worden huizen neergehaald. 'Binnen blijven?' vraagt een man. 'Hoe moet ik binnen blijven als ik geen huis meer heb?'
Hoe is het om in een van de grootste townships van Zuid-Afrika te wonen tijdens de lockdown? Xhanti Mkonto, een jonge filmmaker en fotograaf, hield op verzoek van Bram Vermeulen een videodagboek bij. Ze woont met haar moeder, zus en babynichtje in een van de betere delen van de wijk Khayelitsha in Kaapstad, en praat over wat haar bezighoudt. Hieronder een selectie, van dag 2 tot dag 35. Over onder meer een poging tot boodschappen doen, geruchten over experimenten en de coronamoeheid die in de wijk toeslaat.