Altijd als baanwielrenner Harrie Lavreysen op het randje van zijn kunnen komt, gaat hij een stap verder. Maar waar de wil geen grenzen kent, kent zijn lichaam die wel.

Het krachthonk is niet groot, maar de ego’s van deze baanwielrenners wel. De zes jongens slepen met gewichten en klemmen en een apparaatje om hun arm. Iedereen traint met andere gewichten, maar via een app zien ze wie zijn gewicht met de meeste versnelling omhoog sleurt.

Als Harrie Lavreysen met gemak tientallen kilo’s de lucht in zwengelt, duikt iedereen naar Harries app om te kijken wat de cijfers zeggen. Er klinkt gebulder in het krachthonk, waarna ze verder gaan met het afwerken van het trainingsschema.

Harries trainer, Christian Bosse, kijkt van een afstandje toe hoe de mannen 180 kilo deadliften. Alsof het niets is. Toch geldt dit voor de baanwielrenners slechts als een ‘lichte’ training. Want de mannen moeten nog even bijkomen van de laatste weken, toen de wielrenners per bus door heel Duitsland reden om overal mee te kunnen doen aan wedstrijden op de baan. De wielerbaan van het Omnisport in Apeldoorn wordt vandaag dus niet gebruikt, alleen het kleine krachthonk.

(tekst loopt door onder foto)

niet te stoppen

De sfeer is ondertussen ontspannen. Er worden grapjes gemaakt. Christian lacht. Hij laat trots een foto zien op zijn telefoon: Harrie in de sportschool, die zijn enorme benen traint terwijl zijn arm in een mitella bungelt. Die jongen is niet te stoppen, vertelt Christian.

Zelfs niet na een ongeluk. Zoals in 2015. Toen moest Harrie, nog BMX’er in die tijd, aan beide schouders worden geopereerd na een behoorlijk aantal valpartijen. De dag na de operatie hing hij meteen aan de telefoon. 'Christian, ik wil vandaag weer trainen. Wat kan ik doen?'

Harrie zoekt vandaag ook weer de grens op. Zijn schema schrijft 176 kilo voor. 'Mag ik er 180 van maken?', vraagt hij aan zijn trainer. Het mag. Ook dat gewicht gaat hem makkelijk af. Daarna doet Harrie er nog een schepje bovenop om in de buurt te komen van zijn record, dat voorlopig op 220 kilo staat. Het wordt tijd voor een nieuwe stip aan de horizon, vindt Harrie. 'Ik heb veel getraind de laatste tijd, dus ik zou nu makkelijk meer kunnen. Ik heb de 180 kilo in ieder geval uitgespeeld voor vandaag.'

(tekst loopt door onder foto)

voorzichtig blijven

Toch blijft het altijd oppassen. Harrie heeft inmiddels al vier schouderoperaties achter de rug. Zelfs tijdens een krachttraining moet hij altijd voorzichtig blijven. Het kan zo fout gaan. Net als op de wielerbaan trouwens.

Afgelopen weekend bleek maar weer eens hoe vreselijk het soms mis kan gaan. Dit keer trof het noodlot de Duitse wereld- en Olympisch kampioene Kristina Vogel. Terwijl Harrie aan de andere kant van de baan stond, reed Vogel even verderop ongelukkig in op een tegenstander en kwam zwaar ten val. De schreeuw van Vogel die daarop volgde ging door merg en been.  Ze ligt op dit moment zwaargewond in het ziekenhuis. 'Dat was verschrikkelijk. Het heeft veel indruk gemaakt op ons team.'

Stap na zo’n ongeval dan zelf maar weer eens op de fiets. Wat schiet er dan allemaal door je hoofd? Hoe richt je je weer op? Bij de meeste mensen schiet het gevaar dan nog wel even door de kop. Wat als mij dat overkomt?

Maar Harrie weet zich in zulke situaties goed af te sluiten, legt hij zelf uit. 'Misschien komt dat ook door mijn ervaring als oud-BMX’er. Ik ben gewoon niet bezig met vallen. Ik weet dat het kan gebeuren. Het is vreselijk als het zo erg  misgaat maar ik accepteer de risico’s van het vak gewoon. Als ik val, dat zien we dan wel weer.'

meer van De beloften

alle artikelen over Harrie

1 items

Onder het kopje 'dossier' vind je alle verhalen over Harrie Lavreysen.

Dossier