Het hele schouwspel bracht me terug naar de dag waarop we kortgeleden thuis werden ontvangen door de vader van Musk in zijn villa aan de Zuid-Afrikaanse kust. Het gelaat van Elon herken je onmiddellijk in de trekken van Erroll Musk (79). Bleek, hoog voorhoofd. 
 
In een trui vol gaten schuifelde hij door zijn verder verlaten huis. De keuken stond vol ongewassen vaat. Er lagen foto’s van Elon en zijn andere zeven kinderen op de eettafel. Naast de bar stond een schildersezel met het door zijn vader geschilderde portret van zijn zoon. Dat zag er liefdevol uit.
 
In zijn hele doen en laten deed vader Musk toch vooral aan Donald Trump denken. Hij sprak voornamelijk over zichzelf. Ik hoorde over de vele televisieploegen die hem bezochten. De reizen over de wereld. Hij was net terug uit de Verenigde Staten. Na het interview zou hij naar India vliegen. Dan naar het Verenigd Koninkrijk. Deze week dook hij op in Rusland, op een bijeenkomst met de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Lavrov.

Vader Musk schroomde niet zijn gast meteen op zijn nummer te zetten. ‘Stel me slimme vragen, man’, zei hij meerdere malen. ‘Begrijp je wat ik zeg?’ Hij bleef eindeloos zoeken naar websites die het gemiddelde IQ van landen met elkaar vergeleken, om zijn bewering te staven dat de intelligentie van Afrikanen aanmerkelijk lager lag dan die van Europeanen of Japanners.  
 
Elon groeide tot zijn achttiende op bij zijn vader, tot hij naar Canada en later naar Amerika vertrok. In interviews op later leeftijd heeft Elon geen goed woord over zijn vader. In de biografie geschreven door Walter Isaacson beschrijft Elon de jaren met zijn vader als ‘mentale mishandeling’. Zijn vader noemde hem voortdurend dom en zielig. ‘Hij maakte alles verschrikkelijk.’ Er was jarenlang geen contact tussen vader en zoon. De relatie die vader Musk na de scheiding van zijn eerste twee echtgenotes met zijn (inmiddels volwassen) stiefdochter begon, speelde daarbij een belangrijke rol. Ze kregen twee kinderen samen.
 
In de biografie over Elon Musk wordt voormalig president Obama aangehaald: ‘Iedere man leeft volgens de verwachtingen van zijn vader of probeert de fouten van zijn vader recht te zetten’. Toen ik Errol Musk vroeg of Elon wellicht een achtergebleven vader zocht in Donald Trump, begon Musk Senior van oor tot oor te glunderen. ‘Of hij mij ziet in Donald Trump? Misschien. Of als een oom.’

Er is al veel geschreven en gefilmd over het vadercomplex van Donald Trump zelf. Ook Trumps vader, Fred Trump, was een hork tegen zijn kinderen. Trumps nichtje Mary heeft het in haar biografie over ‘een sociopaat’. Ze schrijft: ‘Omdat hij tenminste een jaar lang was verlaten door zijn moeder en omdat zijn vader niet in staat was om hem liefde en bescherming te geven, is Donald voor de rest van zijn leven beschadigd.’
 
Dezelfde woorden hadden in de biografie over Elon Musk kunnen staan. De felheid van de ruzie tussen Musk en Trump had veel weg van een patroon, alsof hij wederom met zijn vader in gevecht was. We analyseren de wereldpolitiek vaak door de bril van politieke wetenschappen, staats- of partij- en zakenbelangen. Maar hoe interessant zou het zijn als je bij verkiezingen ook kennis mocht maken met de vader van de man of vrouw die het land wil gaan regeren? 
 
Twee dagen na onze eerste ontmoeting zat ik met Errol Musk voor de televisie. Samen keken we naar de ontmoeting tussen Trump en de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa in het Witte Huis. In de zwenk van de camera zagen we een flits van Elon Musk, die ook aanwezig was bij het gespannen gesprek. ‘Doet het u nog wat, om uw zoon op televisie te zien?’ vroeg ik. Errol Musk haalde zijn schouders op. ‘Nee, man. Ik zie hem al vijfentwintig jaar op televisie.’

Stel toch eens slimme vragen.