In de beruchte  Stammheim-gevangenis in Stuttgart pleegde de leiding van de Rote Armee Fraktion - Andreas Baader, Gudrun Ensslin en Jan Carl Raspe - zelfmoord.

Voor sommigen, zoals RAF-symphatisante Rosemarie Priess, was het alsof ze haar ouders verloor. Voor filmmaker Volker Schlöndorff was het het einde van een illusie. Hoe kon het dat de gewelddadige akties van Baader-Meinhof zo lang op zoveel sympathie mochten rekenen in links-intellectueel Duitsland, maar ook in de rest van Europa? Was dat alleen maar toe te schrijven aan de (late) verwerking van de oorlog?

En wat was de rol van Oost-Duitsland? De actieve RAF-leden kregen er schietoefeningen en les in springstof-techniek. Er zou een speciaal deurtje zijn geweest in de Berlijnse Muur, waardoor de RAF-leden er vrij in en uit konden. De Stasi bood een aantal moegestreden RAF-leden onderdak aan in de DDR. Daar begonnen ze onder valse naam een nieuw leven als brave Oostblok-burger. Pas na de val van de muur werden ze ontdekt.

OVT presenteert live vanuit studio Desmet met de ‘In Europa Salon’. Gasten praten over gebeurtenissen in het jaar dat vanavond centraal staat in de aflevering van In Europa. Afl. 30: 1977 – Duitsland. Over de jaren in Duitsland dat de Rote Armee Fraktion aktief was.  Met Geert Mak; historicus Jacco Pekelder, auteur van o.a. het boek ‘Sympathie voor de RAF. De Rote Armee Fraktion in Nederland, 1970-1980’; en Duitsland-correspondente in Nederland Annette Birschel.