Wilfred de Bruijn trekt weer Frankrijk in, ditmaal voor een speciale verkiezingsaflevering om de stemming te peilen rond de Franse verkiezingen.

In deze eenmalige verkiezingseditie van de populaire serie Op zoek naar Frankrijk richt Wilfred de Bruijn zich op het noordelijk gelegen Amiens, eens het industriële centrum van de natie. Populisme schiet hier in rap tempo wortel, sinds de fabrieken worden verplaatst naar landen als Polen en Roemenië en de Franse fabrieksarbeiders werkeloos worstelen met het bestaan.

De Fransen mogen dit jaar maar liefst vier keer naar de stembus. In twee rondes wordt een nieuwe president gekozen, en in het kielzog van die allesoverheersende strijd om de machtigste post van het land volgen daarna de parlementsverkiezingen. Ook weer in twee rondes.

Ooit klopte in Amiens het industriële hart van de natie, maar nu wedijveren werkloosheid, depressie en zelfmoord om de dubieuze eerste plaats in de statistieken van de misère. Nog maar kortgeleden heette deze streek ‘het rode land’ – vol communisten en socialisten. Nu gooit het Front National hier hoge ogen.

De Franse verkiezingsdata in 2017

Presidentsverkiezingen
Eerste ronde: zondag 23 april
Tweede ronde (tussen de twee hoogst scorende kandidaten, Emmanuel Macron en Marine Le Pen): zondag 7 mei

Parlementsverkiezingen
Eerste ronde: zondag 11 juni
Tweede ronde (tussen kandidaten die meer dan 12,5 procent van de stemmen in hun district hebben gehaald): zondag 18 juni

Wilfred gaat langs bij de arbeiders in de streek, die generaties lang van wieg tot het graf verzorgd werden – eerst door lokale fabriekseigenaren die als seigneurs heersten, later door de verzorgingsstaat – maar die nu met lege handen achterblijven. Onzichtbare vijanden hebben de bodem onder hun bestaan weggeslagen: de globalisering waardoor hun bazen onbekend zijn en op grote afstand wonen, Europa met zijn regeltjes, de migranten die in hun beleving worden voorgetrokken. Het Front National slaat dankbaar munt uit hun wanhoop.

Sinds kort heeft het Front echter concurrentie vanaf de linkerzijde. Begin dit jaar wierp journalist François Ruffin zich op als de nieuwe leider op links voor de parlementsverkiezingen. Eerder maakte hij de met een César bekroonde documentaire Merci Patron!, waarin hij de rijkste industrieel van Frankrijk op een Michael Moore-achtige wijze een lesje leert en ontslagen arbeiders oproept om in verzet te komen tegen het grootkapitaal. Wilfred de Bruijn volgt hem op zijn eerste schreden door het politieke mijnenveld van Noord-Frankrijk. 

luister

    • Intussen is Emmanuel Macron, eveneens uit Amiens afkomstig, opgestaan en met zijn beweging En Marche! bezig aan een ongekende opmars naar het presidentiële paleis in Parijs. Zijn boodschap is radicaal anders: pro-Europa, linksliberaal en vol woorden van verzoening. Wilfred gaat op bezoek bij Macrons stiefdochter die een lokaal comité runt van de En Marche!-beweging – iedereen mag meepraten, van verstokte communisten tot overtuigde liberalen. Polderen dus, een ongekend fenomeen in Frankrijk.

    Deze ideale schoonzoon dreigt nu de 30-jarig durende ‘alternance’, de afwisseling tussen klassiek rechts en links, te doorbreken. Maar kan hij de radicale Marine le Pen het gras voor de voeten wegmaaien? Hoe de uitslag van de verkiezingen ook zal uitpakken, linksom of rechtsom krijgen de Fransen vrijwel zeker de vernieuwing waarnaar ze zo smachten.

    kijk nu op NPO Start