In Birmingham, de tweede stad van Engeland, is één op de vijf inwoners moslim. Stigmatisering en uitsluiting zorgen ervoor dat jonge moslims er gevoelig zijn voor de boodschap van jihad-rekruteerders. Een aanzienlijk aantal veroordeelde islamisten heeft een connectie met Birmingham, in de Engelse media ook wel het ‘Jihadi Capital’ genoemd.

Om radicalisering te voorkomen start de Britse regering in 2003 met het anti-radicaliseringprogramma ‘Prevent’. Doel van het programma is het vroegtijdig signaleren van radicalisering door het verzamelen van informatie uit de eigen moslimgemeenschap. Onderwijzers, welzijnswerkers, geestelijk leiders en ouders worden ingeschakeld om de eerste signalen van radicalisering te herkennen en te melden. Sinds 2015 geldt er een wettelijke verplichting voor bijvoorbeeld leraren om jongeren die zich verdacht gedragen daadwerkelijk aan te geven. Gevolg is, dat de gemeenschap een verlengstuk van het opsporingsapparaat dreigt te worden.

Bewerkstelligt dit beleid, gericht op het voorkomen van radicalisering, niet het tegenovergestelde? En ondermijnt het daarmee niet het vertrouwen en de sociale cohesie in plaats van het te versterken?

In de hoofdzakelijk islamitische wijk Sparkhill, in Birmingham, spreken we met ex-jihadi’s, jongerenwerkers en moeders over de aantrekkingskracht van de jihad en het belang van vertrouwen en verzet.

Regie: Nirit Peled