'Robots kunnen niet echt met mensen omgaan, zegt ze, als ze de menselijke gevoelens niet snappen. Humor, cynisme, verdriet, dat soort dingen moet een robot kunnen aflezen uit een persoon. Uit intonatie, gebaren, gezichtsuitdrukkingen enzovoort. Je zou kunnen zeggen dat robots tot op dit moment vrij autistisch zijn, dat wil zij veranderen.'
'Ze gebruikt deep learning-technieken, waarbij de robots zelf hun neurale netwerken aanpassen op grond van de informatie die ze gevoerd krijgen. Zo probeert ze met haar studenten computers humor te leren herkennen door ze te laten kijken naar Seinfeld, of naar Friends, of The Big Bang Theory. Ze heeft zelf ook software gebouwd, Zara the Supergirl noemt ze het, een chatrobot die via de camera ook naar je kijkt en luistert naar de intonatie van je stem. Daarmee hoopt ze dus een empathische robot te ontwikkelen.'
'Eigenlijk is veel van wat ze doet gericht op de vraag: kun je een computer leren je stemming te peilen? Ze heeft daarnaast, in een commerciële setting, de moodbox ontwikkeld, die muziek weergeeft die bij je stemming past. Of het werkt, weet ik niet. Hij zou over een paar maanden op de markt komen. Haar droom is trouwens dat ze zichzelf kan uploaden in een computer, zodat ze haar herinneringen kan doorgeven aan haar kinderen.'
