Simon Kuper (1969, Kampala, Oeganda) schrijft wekelijkse een veelgelezen column voor de invloedrijke Britse krant de Financial Times, over thema’s als macht en elitevorming, boeken, steden - en voetbal. Want als de Financial Times zijn vrouw is, zo zei hij eens in een interview, dan is het Nederlandse literaire voetbaltijdschrift Hard Gras zijn maîtresse. Woonachtig in Parijs, voelt hij zich in de eerste plaats wereldburger. Maar hij heeft nog altijd een bijzondere band met Nederland, het land waar hij grotendeels opgroeide.
kijk op zondag 3 augustus om 20.15 uur op NPO 2 & NPO Start
©
Bas Losekoot
‘Ik ben een wereldburger uit Leiden, de stad waar ik lang woonde. Ik ben heel erg met Nederland verbonden, ik juich nog steeds voor Oranje. Maar ik ben geen Nederlander. Ik zie het land van buiten. Van het Nederlandse voetbal tot de Nederlandse verkiezingen. Die blik hoop ik de kijker zeker mee te geven. Maar ik kijk ook naar buiten. In mijn werk probeer ik de wereld te begrijpen. In welke wereld leven wij nu in godsnaam? Wat is er misgegaan? En hoe schrijf je daarover? Daarbij kijk ik bijvoorbeeld naar Zuid-Afrika. Dat is het land waar mijn ouders vandaan komen. Het Zuid-Afrikaanse segregatie-denken beïnvloedt nu via iemand als Elon Musk ook Trumps Amerika. Maar voor mijzelf is het land op een heel andere manier belangrijk. Nelson Mandela zal zeker in mijn avond zitten, maar ook andere helden zoals George Orwell en Johan Cruijff. Dat is toch wel de heilige drie-eenheid.'
Naast zijn journalistieke werk voor onder andere de Financial Times, Le Monde, The Observer, NRC en The Spectator, schreef Kuper diverse boeken. Tot zijn bekendste titels behoren Voetbal is oorlog (1995), Ajax – De Joden – Nederland (2000), Dure spitsen scoren niet (2009, samen met econoom Stefan Szymanski), FC Barcelona. Het imperium (2021), De vrolijke verrader. Een KGB-spion uit Rotterdam (2021), Chums: How a Tiny Caste of Oxford Tories Took Over the UK (2022) en Parijs, nu. Wereldstad in verandering (2024).
Simon Kuper werd geboren in Oeganda, uit liberale Zuid-Afrikaans Joodse ouders met een Brits paspoort. Toen zijn vader in 1976 hoogleraar Antropologie werd in Leiden, verhuisde het gezin naar Nederland. Daar woonde Kuper tot zijn zestiende, het laatste jaar in een gastgezin in Oegstgeest. Daarna voegde hij zich bij zijn familie in Londen. Hij ging geschiedenis en Duits studeren in Oxford en was Kennedy Scholar aan Harvard in de VS. Inmiddels woont hij alweer ruim 20 jaar in Parijs en is hij Frans staatsburger. Zijn achtergrond – als kind van antropologen, opgegroeid tussen culturen – geeft zijn werk een unieke blik. Als ‘participerende buitenstaander’ onderzoekt hij bijvoorbeeld voetbalclubs en politieke elites als gemeenschappen met hun eigen rituelen en codes. In zijn columns en boeken verbindt hij persoonlijke observaties met mondiale bewegingen – van Lionel Messi tot Xi Jinping, en van Oxford tot Oude Pekela.
In oktober 2025 verschijnt De wereld aan mijn voeten, over de negen WK's die hij sinds 1990 bezocht. Het is een manier om ook iets over onze veranderende wereld te zeggen: voetbal is immers nooit alleen maar voetbal. Simon Kuper woont met zijn gezin in Parijs.