Piet Vroon (Gorinchem, 1939 - Culemborg, 1998) was psycholoog, hoogleraar en auteur

Piet Vroon kwam in 1939 in Gorinchem ter wereld als zoon van een molenaar. Hij studeerde psychologie aan de Universiteit Utrecht en in 1972 promoveerde hij cum laude op het proefschrift Enkele psychofysische en cognitieve aspecten van de tijdzijn, dat uitwijdt over het waarnemen van tijd. In 1974 begint Vroon met buitencursorische colleges, die snel in populariteit aanwinnen. De colleges vallen buiten het curriculum, wat ervoor zorgt dat hij kan spreken over de verbanden die naar zijn mening tussen fragmentarische onderzoeksresultaten en wijsgerige beschouwingen bestonden. De colleges werden omgewerkt tot een boek dat uitkwam in 1976: Bewustzijn, hersenen en gedrag.

Piet Vroon was een originele denker en behoorlijk kritisch op de wetenschap. Zijn ideeën uitte hij onder ander in zijn boeken Tranen van de krokodil, Allemaal Psychisch en Prutswerk. Hij vond dat het universitair onderwijs achteruit ging.

Van 1968 tot 1980 was Vroon ook actief als redactielid van Acta Psychologica. In 1979 werd hij eveneens mede-redacteur van Advances in psychology. Na al op regelmatige basis stukken voor het NRC Handelsblad te hebben geschreven werd hij in 1981 door de Volkskrant gevraagd wekelijks een column te schrijven. In 1983 werd Vroon hoogleraar psychologie. Eind jaren '80 was Vroon bijna wekelijks op de VPRO-radio te beluisteren in het discussieprogramma God zij met ons.

Eind jaren '90 belandde Vroon in een depressie, maar hij bleef doorwerken. In 1992 ontvangt hij de publieksprijs van het Nederlands Instituut van Psychologen. Hoewel Vroon veel geprezen werd, nam in de loop van de jaren de kritiek toe en ook vakgenoten namen Vroon minder serieus. In 1993 probeert Vroon samen met André Klukhuhn zijn doctorsbul, weer in te leveren uit protest tegen het eredoctoraat dat verleend werd aan Albert Heijn. Niet iedereen begreep de actie, die desondanks veel aandacht trok.

De laatste jaren van Piet Vroon’s leven werden gekenmerkt door psychische problemen. In 1998 stierf hij in zijn huis in Culemborg op 58-jarige leeftijd. Hij liet zijn ex-vrouw en twee kinderen achter.

(Foto: Willem Diepraam)