Argos
De markt van de particuliere verzekeraar
Argos gaat over de markt van de particuliere verzekeraar. Nu na de NS en de PTT ook de Sociale Verzekeringen naar de markt worden overgeheveld. De Privatisering van de Ziektewet is er net door. De WAO en de AWW zijn al gedeeltelijk geprivatiseerd en de rest van de WAO moet nog volgen. Steeds meer mensen worden afhankelijk van particuliere verzekeringsmaatschappijen om het eventueel wegvallen van hun inkomen op te vangen. De politieke discussie spitst zich toe op de mogelijke nadelige effecten in de toekomst. Argos onderzoekt hoe de particuliere verzekeraars nu al in de praktijk omgaan met dit soort sociale verzekeringen. Argos over de omslag van solidariteit naar risicoberekening.
----------
Inleidende teksten:
Tekst 1
Je verzekert je van een hoop ellende. Carlo Reuter weet er alles van. Niet alleen werkte hij zelf in de verzekeringsbranche, ook zat hij jarenlang ziek thuis, zonder inkomen. Ondanks het feit dat hij een arbeidsongeschiktheidsverzekering had. Hij ondervond aan den lijve hoe machteloos een eenling kan staan tegenover het bolwerk van de particuliere verzekeringsmaatschappijen.
Argos gaat vandaag over de macht van de particuliere verzekeraars. De verzekeraars, die steeds meer invloed krijgen, nu de sociale verzekeringen in hoog tempo naar de markt worden overgeheveld. De afschaffing van de Ziektewet is twee weken geleden na veel politieke commotie door de Eerste Kamer aanvaard, de WAO en de Algemene Weduwen- en Wezenwet zijn al gedeeltelijk geprivatiseerd en de rest van de WAO moet binnenkort volgen. Steeds meer mensen worden afhankelijk van de particuliere verzekeraars om het mogelijk verlies van hun inkomen te verzekeren. De verzekeringsmaatschappijen hebben zich al vol enthousiasme op de nieuwe markt gestort.
Tekst 1-A
In de politieke discussie over de privatisering wordt er vooral gespeculeerd. Gespeculeerd over de mogelijke nadelige effecten in de toekomst. Werknemers met een ziekte-verleden zouden wel eens buiten boot kunnen vallen.
Argos onderzoekt vandaag hoe het er nu in de praktijk al aan toe gaat: hoe gaan de particuliere verzekeraars op dit moment om met dit soort sociale verzekeringen. Een verhaal over de omslag van solidariteit naar risicoberekening.
Tekst 2
Een medische keuring door een arts van een verzekeringsmaatschappij. Een keuring, waarmee ook de 50-jarige Jan Thielen eind oktober 1995 te maken krijgt. Een half jaar eerder heeft Thielen een hartinfarct gehad. Hij heeft dan net een nieuwe baan als bedrijfsleider bij een drukkerij, maar raakt die ook onmiddellijk weer kwijt. Zijn nieuwe baas wil liever een gezonde bedrijfsleider.
Thielen wordt voor zijn hartproblemen behandeld in het Radboud-ziekenhuis in Nijmegen, waar hij er snel weer bovenop komt. Als hij genezen is verklaard, solliciteert hij op een baan bij een drukinktfabriek. Op een medische keuring na, lijkt alles in kannen en kruiken.
tekst 3
Thielen wordt gekeurd. Het keuringsrapport van verzekeringsmaatschappij Nationale Nederlanden blijkt drie weken later, geheel tegen de regels in, direct naar de aanstaande werkgever te zijn gestuurd.
Tekst 4
Cardioloog Van Leeuwen was in de Radboud, het academisch ziekenhuis in Nijmegen, de behandelend arts van Jan Thielen. Van Leeuwen was verbijsterd, toen hij te horen kreeg dat Thielens baan niet doorging.
Tekst 5
De keuringsarts van de particuliere verzekeringsmaatschappij besliste dus over het lot van Jan Thielen. Een zorgwekkende ontwikkeling, vindt Thielen. Zeker nu steeds meer sociale verzekeringen aan de particuliere verzekeraars worden overgedaan.
Tekst 6
Margit Wewer werkt bij het Breed Platform Verzekeringen, een samenwerkingsverband van organisaties van chronisch zieken Dit platform werd opgericht, omdat steeds meer mensen met bijvoorbeeld suikerziekte, spierziekten, hartklachten of psychische stoornissen grote problemen ondervonden bij het afsluiten van verzekeringen bij particuliere maatschappijen. De klachten gaan bijvoorbeeld over zaken, zoals die van Jan Thielen, vertelt Margit Wewer. Regelmatig lopen mensen aan tegen de ondoorzichtige criteria die particuliere verzekeraars gebruiken.
Tekst 7 - LIVE
U luistert naar radio 1, VPRO vrijdag, het programma Argos. Vandaag over de macht die de particuliere verzekeraars gaan krijgen door de privatisering van de sociale verzekeringen.
Eric Fisscher is directeur van het Verbond van Verzekeraars. Volgens hem is er niets aan de hand. Want voor de groepen die buiten de boot dreigen te vallen, komen er speciale regelingen. Neem nou de gedeeltelijke privatisering van de WAO, zegt Fisscher. Daarbij kregen de verzekeraars toestemming van de regering om een onderlinge waarborgmaatschappij op te richten. Mensen met een hoog risico, kunnen daar tegen een redelijke premie terecht. En de kosten worden door alle verzekerden gezamenlijk betaald, zodat de verzekeraars niet al te veel risico lopen. Goed geregeld, vindt Fischer.
Tekst 8
Hou het ziekteverzuim zo laag mogelijk. Dat wordt het devies voor werkgevers. Want hoe hoger het ziekteverzuim, hoe hoger de verzekeringspremie die werkgevers moeten betalen voor de geprivatiseerde Ziektewet. Maar zullen werkgevers personeel dan niet op gezondheid gaan selecteren - al dan niet op instigatie van de verzekeringsmaatschappij. Volgens de politiek zal het zo'n vaart niet lopen.
Tekst 9
Fractieleider Wallage van de PvdA, een dag nadat de Eerste Kamer akkoord ging met de privatisering van de Ziektewet. De PvdA, die van de regeringspartijen nog het meeste moeite had met die privatisering.
Margit Wewer van het Breed Platform Verzekeringen heeft er heel wat minder vertrouwen in dat werknemers niet om hun ziekteverleden worden geweerd. Het geval van hartpatiënt Jan Thielen staat namelijk niet op zichzelf. Bij het Platform komen veel meer vergelijkbare klachten binnen over de rol van de particuliere verzekeraars.
Tekst 10
Margit Wewer van het Breed Platform Verzekeringen. Zij verwacht dat veel werknemers door de privatisering erop achteruitgaan. De enige die er bij winnen zijn de particuliere verzekeraars, die een hele nieuwe markt kunnen veroveren. Maar volgens directeur Fisscher van het Verbond van Verzekeraars is die markt helemaal niet zo lucratief. Hij verwacht zelfs verlies of op zijn hoogst de nullijn, zeker de eerste jaren. Maar waarom beginnen de particuliere verzekeraars er dan aan?
Directeur Fisscher:
Tekst 11
Arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Daarvan wil zelfs directeur Fisscher wel toegeven dat het voor de particuliere verzekeraars een lucratieve markt is. Een markt die nu vooral bestaat uit zelfstandigen, maar straks ook in toenemende mate uit werknemers. Als je maar aan re-integratie doet, aldus Fisscher. Re-integratie, het klinkt zo mooi, maar in de praktijk kan dat erop neerkomen dat verzekeraars na een paar jaar naar mogelijkheden gaan zoeken om de arbeidsongeschiktheidsuitkering stop te zetten. Dat overkwam bijvoorbeeld Carlo Reuter. Een hardwerkende ondernemer met een goed lopend assurantiebedrijf. Totdat hij van de ene dag op de andere last kreeg van onverklaarbare vermoeidheidsverschijnselen.
Tekst 12
Reuter wordt alleen maar zieker. Maar het is onduidelijk waar zijn klachten vandaan komen. Na een jaar verkoopt hij zijn bedrijf omdat hij zich niet kan voorstellen ooit weer beter te worden. Na 2 jaar besluit een van de verzekeringsmaatschappijen dat Reuter gekeurd moet worden door een psychiater.
Tekst 13
Reuter laat het er niet bij zitten. Omdat hij een rechtsbijstandsverzekering bij weer een andere particuliere maatschappij heeft kan hij een advocaat te hulp roepen. En die gaat hard voor hem aan de slag. Zelfs ietwat te fanatiek, zo blijkt na enige tijd. De advocaat schrijft namelijk nogal harde brieven aan de verzekeringsmaatschappijen. En die doen daarover hun beklag bij de rechtsbijstandsverzekeraar.
Die zegt vervolgens de samenwerking met de advocaat op.
Tekst 14
De psychiater bij wie Reuter onder behandeling is, stelt na verloop van tijd vast wat hij mankeert. De arts stuurt de informatie door naar de verzekeringsmaatschappijen. Maar aan de diagnose van deze onafhankelijke arts hebben die geen boodschap.
Tekst 15
Reuter heeft, zo zegt hij zelf, uiteindelijk geluk. Omdat hij procedeert tegen het stopzetten van zijn uitkeringen wijst de rechtbank een onafhankelijk deskundige aan. Die stelt vast wat zijn behandelend arts ook al vaststelde: Reuter leidt aan een psychiatrische ziekte. Hij krijgt zijn AAW-uitkering weer terug en later ook zijn beide arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Maar Reuter is nog altijd bang, bang dat er weer een nieuwe reden zal worden gevonden om opnieuw zijn uitkering stop te zetten. Inmiddels heeft hij contact met een grote groep mensen die hetzelfde is overkomen.
Reuter twijfelt aan de onafhankelijkheid van keuringsartsen. En hij is niet de enige. Hans Walker was tot hij ziek werd organisatie-organiseur. Hij maakte hetzelfde mee als wat Reuter overkwam. Jarenlang werd hij van arts naar arts gestuurd door zijn verzekeringsmaatschappij. Maar een uitkering op grond van zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering kreeg hij niet. Hij schreef een boek over zijn ervaringen. Korte tijd na het verschijnen van dit boek kreeg hij een telefoontje van een ex-medewerker van de verzekeringsmaatschappij waar hij zijn verzekering had lopen.
Rest teksten incompleet:
Tekst
Bij breed platform komen steeds meer klachten binnen over mensen die problemen hebben met het krijgen van een uitkering.
Tekst
Wewer verwacht dat het aantal klachten over uitkeringen verder zal toenemen omdat steeds meer mensen particuliere verzekeringen, bv. WAO-gat afsluiten.
Walker
Mijn vrouw en ik kunnen het fysiek niet meer aan om in de publiciteit te treden. Walker schreef een vervolg.
Niet vergeten: detectives die whiplashpatiënten gaan volgen, is toegegeven door verzekeringsmaatschappijen, raad van toezicht vond dat toelaatbaar terwijl het zeer intimiderend werkt.
Walkers schatting van aantal mensen die problemen hebben met verkrijgen uitkering: Walker kent zelf inmiddels honderd slachtoffers, bijna iedere dag wordt hij door iemand gebeld die iets soortgelijks is overkomen
Veel slachtoffers kunnen of willen of durven niet te spreken. De meeste daarvan houden hun verdriet stil uit onwetendheid, schaamte of mogelijk onbegrip van collega’s of de angst voor verlies van klandizie. of de angst voor repercussies. De statistieken melden bijgevolg en klachtorganen weinig klagenden. Zo is er een vicieuze cirkel en concludeert men ten onrechte: het valt reuze mee, er melden zich immers weinig slachtoffers. Walker maakt een eigen schatting : vele tienduizenden slachtoffers.
Uit boek Walker
blz.91: "Ik ben de afgelopen 5 jaar gezien door bijna 20 artsen en specialisten. Legde in die tijd met Thea meer dan 300 bezoeken af aan deze artsen en behandelaars. In toenemende mate bleek ons bijna stelselmatig vooringenomenheid bij (nooit eerder geraadpleegde) artsen. Velen, zo leek het, hadden hun beeld al klaar voordat wij hadden gesproken. Soms bemerken wij onverschilligheid, dan weer tegenstrijdigheid in handelen en in uitspraken, die voor Thea en mij de wanhoop nabij brachten.
De situatie wordt de laatste jaren ondraaglijk voor ons. Ik ben bang om nog naar een arts te gaan.
Inmiddels kunnen wij mijn lijdensweg van 5 jaren niet anders meer opvatten dan als een gevolg van stelselmatig wantrouwen van Interpolis. Met ook het gevoel als dossier in plaats van als klant behandeld te zijn. Ik heb aan den lijve ondervonden hoe mens vernielend dit werk gedurende een reeks van jaren. Waarbij ook de thuissituatie en je bedrijf wordt geschaad. terwijl ziekzijn op zichzelf, zien dat je bedrijf overeind blijft en knokken om gezond te worden al veel vraagt..