Sylvia Evers
Beeldhouwster Sylvia Evers is een soort Ovidius met keramiek. Ze maakt dieren die ook mensen zijn of andersom. Een wit mannenlijf heeft bijvoorbeeld een reeënkop. Een andere witte figuur houdt de twee helften van een groot gewei achter haar rug, waardoor ze iets van een engel met vleugels krijgt. Tussen vier aangereden of neergeschoten reeën ligt een jong meisje, in dezelfde houding als de dieren, alsof ze bij leven ook op handen en voeten liep. De slanke armen en benen van een kind in de groei blijken erg aan reeënpoten verwant. Als een dood dier ligt het meisje tussen de dode dieren: de kop slap, de nek achterover geknakt. Gijsbert van der Wal gaat bij Sylvia Evers op atelierbezoek om over het hoe en waarom van haar keramieken beelden te praten.