Loubna!Loubna!
Marlies Cordia, Human
Loubna! Loubna!
In het radiodrama 'Loubna! Loubna!' vertolkt Katja Schuurman de rol van het Marokkaanse meisje Loubna. Het is een grimmig vrouwenportret van een jong Marokkaans meisje dat de weg behoorlijk kwijt is geraakt. Loubna woont met haar acht Marokkaanse familieleden in een overvolle flat die warm en verstikkend is. Waar haar moeder zich troost met heimwee-eten en op het balkon naast de schotelantenne in plastic gepakte tapijten staan voor het huis in de Rif, het huis dat maar niet afkomt. Haar zusje zwerft over het internet op zoek naar een man. Loubna woont in Nederland, maar het lijkt niet op het ons vertrouwde Nederland. Het is een vreemd decor waar ze doorheen beweegt, een onbekend Hoog Catherijne waarvan wij soms enkel een blik van opvangen vanuit de ooghoeken als we er doorheen lopen. Loubna staat model voor al die ontheemde meisjes die er rondzwerven, maar zij heeft geen stoet vriendinnen met wie ze loopt te ginnegappen, ze is een loner. Net als Tarek, op wie ze verliefd wordt. Tarek heeft alleen geen knellende familiebanden zoals Loubna, hij is eigenlijk te meisjesachtig, niet zo'n woestijnratje dat bij Pizza Hut loopt te sissen naar de meiden. Samen raken ze helemaal losgezongen van de maatschappij, worden spoorwegnomaden, verliezen zich in wanen en angsten, tot de dood er (bijna) op volgt. De Loubna van het begin, met haar vijf zusjes en haar knuffelbroertje is een hele andere dan de beschadigde vrouw aan het eind. Maar zij blijft haar idealen koesteren, een andere oplossing is er niet. Regie: Marlies Cordia. Scenario: Marjolein Bierens. Loubna!Loubna! werd gerealiseerd met steun van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties. Herh. van 20-8-2006, maar heeft nu een nieuwe speciaal gecomponeerde soundscape van Jeroen Kuitenbrouwer. Het wordt namens de Nederlandse publieke omroep ingezonden naar de Prix Europa 2007 in Berlijn.
Beelden van de geluidsfotograaf, afl. 3
Sinds fotograaf Hannes Wallrafen door een erfelijke oogziekte nagenoeg blind is geworden, kijkt hij met zijn oren. Wat hij ziet? Hij ziet heel veel. 'Horen is kijken, luisteren is zien', zegt Wallrafen. Het geluid van hakken geeft beeld, de stem aan de andere kant van de lijn kan je zien. Dit is de derde aflevering van de vierdelige mini-serie, waarin de telefoon centraal staat.