Het Spoor Terug
Bis Auf Weiteres 3
Deel 3 van een vierdelige serie over joden die tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoede pogingen deden om deportatie naar een vernietigingskamp te voorkomen. Een plaats op een Calmeyer-, Frederiks-, of Weinreb-lijst betekende uitstel van executie tot nader order. Een verhaal over sterren, stempels en ‘Sperren’.
Vraaggesprekken met de voormalige gevangenen Marceline Oosthof, Hans Metz, Dorrie Frenkel, Eva Bosschaert, Samuel Arbeid, Leo Durlacher, beeldend kunstenaar Ralph Prins en de schrijfster Elisabeth Augustin.
Gespreksonderwerpen zijn: het transport in 1943 van de zogenaamde 'Barnevelderse joden' (joden die vanwege hun verdienstelijkheid voor de Nederlandse samenleving op de uitzonderingslijst-Frederiks stonden en opgevangen werden in Barneveld) naar doorgangskamp Westerbork; de opvang en omstandigheden in kamp Westerbork; de tevergeefse pogingen van Elisabeth Augustin om haar protestants gedoopte joodse moeder van deportatie te redden; de status van de Weinreb- en Frederikslijst; de sterilisatie die Eva Bosschaert als laatste redmiddel onderging om aan
deportatie te ontkomen nadat de uitzonderingslijsten ongeldig waren verklaard; het transport in 1944 van de Barnevelderse joden in kamp Westerbork naar Theresienstadt; de mensonterende omstandigheden tijdens het transport. Met een citaat uit het dagboek 'In depot' van de joodse journalist Philip Mechanicus over de aankomst van de 'Barnevelders' in Westerbork.
Uitgebreidere documentatie aanwezig in VPRO archief