Ongehoord
Venezuela
In de jaren zeventig moesten honderdduizenden Chilenen, Argentijnen en Uruguayanen hun land om politieke reden verlaten: de militaire dictaturen hadden het op hen gemunt. Binnen Latijns-Amerika kwamen ze veelal in Mexico en Venezuela terecht. Mexico was altijd al een gastvrij land voor politieke vluchtelingen geweest. Venezuela bevond zich midden in de vette jaren van de olie-boom waardoor er werkgelegenheid en geld in overvloed was.
In 1976 verhuisde ook de schrijfster Fleur Bourgonje van Argentinië naar Venezuela. Ze woonde er vier jaar, in de hoofdstad Caracas, later in Mérida in het Andesgebergte. In juli ging ze voor het eerst in twintig jaar naar Mérida terug om te kijken wat er van haar vrienden van destijds, in het bijzonder van de Chileense psychiater Patricio Montalva, geworden was. Het werd een moeizame zoektocht over bergpaden en door straten die in rivieren waren veranderd. De plek waar ze had gewoond kon ze niet meer thuisbrengen. En wie ze zocht, was weg.