Holland Doc
49-up
De gerenommeerde regisseur Michael Apted legde in 1964 interviews met veertien kinderen op film vast. De jongens en meisjes waren afkomstig uit verschillende sociale milieus en stalen de harten van menig kijker. Uitgangspunt voor de film was de Jezuïtische spreuk Geef me een kind tot zijn zevende, en ik toon je de man. Om te onderzoeken of bestemming en persoonlijkheid inderdaad bij geboorte reeds vastliggen, volgde de camera iedere zeven jaar de kinderen. Het werd daarmee officieel de langstlopende reallifedocumentaire. In de zevende editie, 49-Up, laat Michael Apted de 49-jarigen vertellen hoe ze het vonden om elke zeven jaar deze invasie van hun privacy te moeten verdragen. Het programma laat iets zien dat gewoonlijk moeilijk waarneembaar is: het verstrijken van de tijd. Je ziet de modes en relaties veranderen; alleen de klasseverschillen lijken onverwoestbaar.