Langs de grenzen van Turkije
Poort naar Europa
De grens tussen Griekenland en Turkije is niet alleen de grens tussen twee landen. Het markeert de scheiding tussen het rijke Europa en een wereld vol armoede, oorlog en geweld. Geen wonder dat dit de poort naar paradijs lijkt voor veel migranten. De grens is vloeibaar, letterlijk en figuurlijk. In de rivier die Turkije van Griekenland scheidt vinden jaarlijks honderden mensen de dood. Duizenden lukt wel het om Europa te bereiken. De bewoners van de grensstreek zien de vluchtelingenstroom met lede ogen aan. Het doet hen denken aan hun eigen recente geschiedenis. Toen het Ottomaanse rijk na de Eerste Wereldoorlog uiteenviel werden de Grieken en Turken die aan de verkeerde kant van de nieuwe grens woonden, eenvoudigweg verdreven. Ook voor hen was de grens een onoverkomelijke barrière geworden. De grenspolitie doet er alles aan om de vluchtelingenstroom tegen te gaan, er wordt zelfs een huizenhoog hek op de grens gebouwd met Europees geld. De Turken, die zelf nog steeds niet bij de Europese Unie mogen horen, worden geacht aan hun kant als poortwachters op te treden. En de vluchtelingen? Die blijven komen, geen hek zal ooit hoog genoeg zijn, maar hun tocht des te gevaarlijker.