Fout: alleen het onzekere is zeker
De Bètacanon
Ons beeld van de werkelijkheid wordt constant getoetst, soms verlaten en vaak uitgebreid. Fouten zijn onlosmakelijk met dit proces verbonden, ze staan aan de basis van de vooruitgang van de kennis.
Thales van Milete (624-545 v. Christus) was een van de eersten die het belang van fouten benadrukte. Zijn uitgangspunten waren dat opvattingen gestaafd moeten worden met argumenten en dat men conclusies omtrent het universum alleen mag baseren op het universum zelf en niet op goddelijke interventie. Die manier van redeneren leidde onder andere tot de foutieve hypothese dat het de wind was die de overstromingen van de Nijl veroorzaakte. Toch was deze uitspraak in wetenschappelijk opzicht een belangrijke doorbraak.