Wilhelmina Triesman
Wilhelmina Triesman (1901-1982) trouwde in 1920 met een Russische zeeman en verloor daarmee haar Nederlandse nationaliteit. Als communiste en ‘politieke emigrante’ vluchtte zij in 1925 met haar gezin naar de Sovjet-Unie. In Leningrad werkte ze zich op tot wetenschappelijk medewerkster van de Kunstkamera en bracht het Nederlandse culturele erfgoed onder de aandacht van Russen. Ze stond aan de wieg van de vakgroep neerlandistiek aan de Leningradse universiteit, maar mocht van de Sovjets niet terug keren naar haar vaderland. Historica Janine Jager schreef een biografie over Triesman, Botte Jellema praat met haar.