de veertig uur durende dag dat Trouw dicht ging

Rewind 5: 2 januari 2015

Nog één keer gingen de deuren van Trouw open. Een allerlaatste feestje, voordat de club definitief zou sluiten. En dat werd niet zo maar een feest. Het duurde drie dagen, non-stop. Met een geheime line-up vol bekende gezichten en grote namen, veertig uur dansen. Trouw is de plek waar Nederland wende aan dat idee. De plek waar dj's en bezoekers van over de hele wereld uren in de rij stonden om nog één keer vol te gaan.

2 januari 2015, elf uur 's avonds. Na maandenlang toewerken naar het laatste feest van Trouw, gaat de club nog één keer open. Van tevoren weet niemand precies hoe lang, niemand weet precies wie er optreden. Alleen de titel is bekend: Until the Music Stops. En dat het enorm moeilijk is om kaarten te krijgen. Je moet geluk hebben gehad in de voorverkoop die aanvoelt als een loterij, een plekje op de potdichte gastenlijst hebben gekregen of urenlang in de rij staan. 

In amper zes jaar tijd is de club aan de Wibautstraat in Amsterdam uitgegroeid tot de meest toonaangevende plek voor dance. Vanaf het begin af aan is duidelijk dat het een tijdelijke club zou zijn, in een voormalige krantendrukkerij. De rails van oude machines liggen er nog, er is een gigantische oude badkamer die heel af en toe open gaat en de verfspetters zitten nog op het beton. Verder zijn de ruimtes ogenschijnlijk simpel: boven een gigantische langwerpige zaal met een hoog plafond. Beneden een donkere zaal met grote pilaren en een laag plafond. Ook is er een restaurant, en zijn er zo af en toe exposities.

Het begint allemaal misschien wel underground, met veel aandacht voor lokale dj’s en specifieke internationale boekingen. Maar juist dankzij die combinatie in de programmering en het bijzondere gebouw is er al snel geen sprake meer van underground. Trouw wordt een plek waar mensen uit heel de wereld voor naar Amsterdam gaan. Helemaal als de 24-uursvergunning wordt bemachtigd. Er ontstaat dan een dynamiek die die stad en de rest van Nederland nog nauwelijks kende. Je kon als je wilde op zondag uitslapen, en vervolgens met een croissant nog in je handen beginnen te dansen in de club. En dan stond je tussen mensen die misschien al wel sinds zaterdagmiddag aan het raven waren. Het gaf ook ruimte in de muziek: dj’s hoefden niet langer tussen een en vijf uur ’s nachts te pieken, er konden nieuwe climaxen gemaakt worden, er kon gedanst worden op andere afslagen binnen dance.

Als eenmaal duidelijk is dat 2014 het laatste volle jaar is dat Trouw open is, groeien de rijen met de week. De lokale dj’s die in de beginjaren openden, of zelfs op een verrassingsfeestje in de wc draaiden, zijn ondertussen met de club mee gegroeid tot headliners die zelf ook all nighters aan kunnen. Er is zelfs een schare toonaangevende internationale dj’s die net als een enorm aantal vaste bezoekers de club als thuisbasis ziet. In het laatste weekend komen ze allemaal nog één keer naar Amsterdam Oost, om nog de laatste dag te dansen in Trouw. Een dag die uiteindelijk veertig uur zou duren.

In het vijfde en laatste deel van deze serie Rewind vertellen we het verhaal van het laatste weekend van Trouw. Een verhaal over voorkruipen in de rij, wereldberoemde dj’s die door de club zwerven en uiteindelijk een emotioneel afscheid van dan de meest toonaangevende club van Nederland. Je hoort mede-oprichter en programmeur Olaf Boswijk, vaste bezoekers, host Nino Babutsidze, clubmanager Twan Harmsen en resident dj Job Jobse.

De vijf delen van podcast Rewind worden uitgezonden in VPRO's Nooit Meer Slapen op Radio 1 (tussen 00.00 uur en 02.00 uur) en verschijnen daarna op 3voor12. Abonneren kan op iTunes en Stitcher en via RSS.