Herinneringen Harrald Axwijk (Surinaamse onafhankelijkheid) 2
NPOGeschiedenis, 2015 (deel 2)
Deel 2 De strijd voor onafhankelijkheid
In de jaren vijftig kwam Eddy Bruma naar Suriname terug nadat hij rechten had gestudeerd in Nederland. De charismatische Bruma recruteerde jongeren die hij bij hem op kantoor les ging geven in geschiedenis en kolonisatie. Jongeren als Robin Ravales, Fred Derby, Harold Rusland, Henk Chin A Sen kwamen daar, die later bekende namen in de Surinaamse politiek zouden worden. De Surinaamse taal, het sranantongo, werd gebruikt in die lessen en die taal werd belangrijk in de strijd. Axwijk: “ Tot dan toe werd er neergekeken op het sranantongo. Mijn grootmoeder verbood mij thuis sranantongo te spreken, terwijl zij dat zelf wel sprak omdat zij het Nederlands niet sprak. Als reden van dit verbod gaf zij dat het sranantongo geen vooruitgang genereert. Wij realiseerden ons dat we politieke macht moesten verwerven om vrij te kunnen worden. Maar de Hindostanen voelden zich bedreigd door het gebruik van dat sranantongo. Daarom vonden we geen aansluiting bij hen. Onze partij, de PNR, werd niet groot want de traditionele politiek beweerde dat wij communisten waren. En men dacht dat die partij stemmen zou afsnoepen van de bestaande Creoolse partij, de NPS. Een gemiste kans is ook geweest dat we ons niet aansloten bij de internationale beweging voor dekolonisatie, geleid door Ghandi in India tegen Engeland, en Soekarno voor de Javanen in Indonesie”.
Verteld aan Guido Spring en John Jansen van Galen