Overzicht

Tussen 2003 en 2010 maakten de illusionisten en entertainers Penn en Teller de serie Bullshit!

Micha Wertheim voor gevorderden is een voorstelling van cabaretier Micha Wertheim.

Internetbekendheid Vi Hart werd bekend met haar YouTube-kanaal waarin ze in korte filmpjes vertelde over wiskunde.

Jeugdboekenschrijver John Green, bekend van o.a. The fault in our stars, communiceert via het YouTube-kanaal Vlogbrothers met zijn broer Hank.

Dit fragment is afkomstig uit Doe mee en win een voorstelling van cabaretier Kees Torn.

In 1992 verschijnt Strictly Ballroom, een van film regisseur Baz Luhrman over een jonge danskampioen.

Girls is een populaire HBO-serie over een groep vriendinnen in het New Yorkse Brooklyn.

In 2009 maakte de BBC Horizon: Alan and Marcus go forth and multiply, een aflevering van het wetenschapsprogramma Horizon met komiek Alan Davies en de wiskundige Marcus du Sautoy.

In 1996 hield de natuurkundige Richard Feynman een serie lezingen aan Cornell University. De lezingen gaan over de relatie tussen wiskunde en natuurkunde.

In dit fragment vertelt schrijver Kurt Vonnegut over zijn ervaringen als krijgsgevangene.

Dit is de keuzefilm van Ionica Smeets. De film is aansluitend op de uitzending op Nederland 2 te zien.

Dit is een Spaanse thriller over wiskundigen.

Op de dag dat de Kazakhstaanse wiskundige Mukhtarbay Otalbaev zei een oplossing te hebben voor een wiskundig vraagstuk schoven hoogleraren Barry Koren en Hendrik Lenstra aan bij De Wereld Draait Door.

Deze documentaire is een portret van dichter en bioloog Leo Vroman en zijn vrouw Tineke.

In een aflevering van het wetenschapsprogramma Noorderlicht van de VPRO bezocht Jos Wassink in Texas computerprogrammeur Edsger Dijkstra.

Ionica gaf een wiskundig raadsel op, voorafgaand aan de uitzending via YouTube (zie onder). De winnaars ontvangen bericht van de redactie en krijgen 'Het symmetriemonster' van Marcus du Sautoy toegestuurd.

In 1913 ging Le sacre du printemps van componist Igor Stravinsky in première. Het stuk, geschreven voor een ballet van Serge Diaghilev wordt gezien als één van de meest revolutionaire werken van de twintigste eeuw.

Dit in 1908 verschenen stuk, geschreven door Arnold Schönberg, wordt gezien als een revolutionaire breuk met de klassieke compositiestijl.