Stel dat er een Kabinet is dat een nieuw democratisch stelsel voor ogen heeft. Volgens hen zijn kiezers en de politieke partijen alleen maar opportunisten die uit zijn op hun eigenbelang. De pluriformiteit van de politiek leidt alleen maar tot verdeeldheid, zo menen zij. In deze tijd van internationale concurrentie en marktwerking is het huidige politieke stelsel in hun ogen een archaïsch overblijfsel van de oude orde.
Het kabinet heft alle partijen zonder zetel op en verplicht de overgebleven politieke partijen te fuseren zodat er nog maar een paar partijen overblijven. Onderwijl richten ze een organisatie op - de Nederlandse Politieke Organisatie - die tot taak heeft de gefuseerde partijen onder controle te krijgen. De Nederlandse Politieke Organisatie krijgt de regie over alle uitingen van de overgebleven partijen en verbiedt de partijen nog zelfstandig naar buiten te treden. Voortaan heten de eerste en tweede kamer NPO1 en NPO2. Ook marktpartijen krijgen de gelegenheid om, met hetzelfde gewicht als de politieke partijen, zitting te nemen in de eerste en tweede kamer. De zetelverdeling wordt niet meer via verkiezingen geregeld maar wordt bepaald door de Nederlandse Politieke Organisatie op basis van eigen inzicht en marktanalyses. De politieke partijen die zich verzetten tegen dit plan krijgen een boete of worden van deelname uitgesloten.