In kringloopwinkel Amersfoort hebben ze een textielatelier waar van oude stof nieuwe spullen worden gemaakt. Creatief brein is Sally Pittman. Altijd lachen, altijd warm, altijd vrolijk. Wanneer je Sally ziet, dan voel je de zon. Dan voel je je welkom en veilig. Onder haar aanvoering werd vijf jaar geleden gestart met de productie van duurzame tassen, als alternatief in de milieustrijd tegen gebruik van plastic zakken. De merknaam van deze lijn is Ekster en het naaiatelier waar alles wordt gemaakt heet het Eksternest. Inmiddels werken er tientallen mensen in het naaiatelier, met wel twintig verschillende nationaliteiten. De medewerkers komen van over de hele wereld; van het Soesterkwartier tot Somalië. Sally is de moederkloek van het nest. Zij is niet alleen het brein achter alle upcycle fashion gemaakt op het atelier, dat inmiddels veel verder gaat dan tassen alleen. Maar door haar liefdevolle en warme manier van omgang met de mensen – en haar eisen wat betreft omgang met elkaar – heeft zich op het atelier een groep gevormd die ontzettend hecht is. Een groep mensen die niet alleen spullen een tweede kans geeft, maar vooral ook elkaar.
Er werken veel mensen bij de kringloopwinkels. Wie zijn ze en wat doen ze daar precies? Hieronder lees je meer over de hoofdpersonages in 'De kracht van de kringloopwinkel'.
Sally
Kringloopwinkel Amersfoort
Eric
Kringloopwinkel Amersfoort
De als molecuul- en atoomfysicus opgeleide Eric spendeerde zijn afgelopen jaren aan het werk als IT’er. Een man van het hoofd en de ratio, die niet naar het hart luisterde. Eric werd steeds somberder, tot zijn vrouw het genoeg vond. Hij moest er wat aan doen en dat deed hij. Eric ging werken bij de kringloopwinkel, een plek waar je bezig bent met het lichaam, in plaats van met het hoofd. Een plek waar je in contact komt met mensen. Hij leerde er onder meer praten over zijn gevoelens en ook dat nieuwe ervaringen hem positief prikkelden. Daarnaast maakte hij in de kringloopwinkel zijn eerste stappen richting een nieuwe carrière.
Gönül
Kringloopwinkel Apeldoorn
Gönül kan zich haar nog goed herinneren: haar oma. Ze kwam er vaak toen ze klein was en opgroeide in Turkije. Haar oma had geen prullenbak, alles werd hergebruikt. Wist zij veel dat ze later in een kringloopwinkel zou komen te werken en zelf 'koningin hergebruik' zou worden. Niet alleen de lessen die ze meekreeg van haar oma, maar ook haar meerdere universitaire opleidingen droegen bij aan Gönül haar stralende aanwezigheid in de kringloopwinkel. Voor haar promotieonderzoek analyseert zij o.a. het thuisgevoel; een kernwoord in de kringloopwinkel in Apeldoorn. Iedereen moet zich thuisvoelen. Projectmanager Gönül doet er alles aan om dat voor elkaar te krijgen en loopt iedere ochtend bij iedereen langs om te vragen hoe het met ze gaat.
Kees
Kringloopwinkel Apeldoorn
Kwam na nogal een ruig leven, inclusief wat misstappen, ooit bij Kringloopwinkel Foenix in Apeldoorn terecht tijdens een re-integratietraject. Hij werd er leidinggevende en kon zijn levenservaring gebruiken om echt contact te maken met de kringloopwinkelmedewerkers. Zijn hele leven kreeg sinds de kringloopwinkel een nieuwe wending en hij ontdekte er een groot talent: creatief ontwerpen met hout. Kees bedenkt, ontwerpt en bouwt de fraaiste meubels, lampen en zelfs grafkisten van hout waar ze bij de kringloopwinkel niets meer mee kunnen. Zijn collega’s zijn als familie voor hem, en tijdens het herstel van zijn recente hartstilstand steunt hij op ze. Hoe redt Kees zich met zijn kringloopfamilie door zijn trauma heen, dat hij overhield aan dit medische avontuur?
Paul
Kringloopwinkel Leeuwarden
'Alles op kleur', dat is Paul zijn motto. Gelukkig kan hij die drang naar kleur goed kwijt op de kleingoedafdeling in de kringloopwinkel in Leeuwarden. Zijn afdeling. 'Alles op kleur' is één van de licht dwingende wensen die Paul heeft, maar het behoud van controle is daar ook één van. Paul bevindt zich op het spectrum van autisme en daarom vindt hij verandering moeilijk. Dat maakt het fijn voor Paul om – ondanks zijn ontwerpopleiding – te werken in de kringloopwinkel. Hier voelt hij zich veilig, hier zijn de dingen altijd zoals ze zijn. Maar vooral: hier kan hij zichzelf zijn. Iets dat niet altijd vanzelfsprekend was, toen hij nog in de kast zat. Zijn coming out-dag viert hij dan ook met roze koeken. Deze deelt hij uit in de winkel en hij vertelt iedereen graag wat die dag voor hem betekent. Toch kloppen grootste veranderingen op zijn deur. Met zijn nieuw gevonden vlam in Amsterdam, denkt hij na over de toekomst.
Marika
Kringloopwinkel Leeuwarden
Ruim tien jaar zat Marika thuis met een depressie. Een uit de hand gelopen burn out. Toen haar enige vriend, haar hond, overleed was het genoeg. Ze moest weer gaan werken, of ze ging haar hond achterna. Bij de kringloopwinkel probeerde Marika weer zin te krijgen in het leven en dat lukte. Niet alleen haar zin vond ze terug, ook vond ze een talent voor het opknappen van meubels. De kringloopwinkel heeft haar leven gered, zegt ze zelf. Wanneer ze thuiszit bekruipen de melancholische gevoelens haar weer en gaat ze 'in haar hoofd zitten'. Bij de kringloop is ze altijd bezig, met een goed doel en heeft ze mensen om zich heen. Dat de door haar opgeknapte spullen ook nog gekocht worden, dat is een kers op de taart. Toch is het niet altijd makkelijk. De depressie blijft aanwezig en Marika moet haar best blijven doen. Zal de kringloopwinkel haar sterk houden?
Daan en Caroline
Kringloopwinkel Groningen
Twee stoere dames die al jaren blijmoedig rond weten te komen van een bijstandsuitkering, hebben samen de kringloopwinkel De Oude Bieb opgezet in de Groningse wijk Lewenborg. 'Er was behoefte aan een laagdrempelige ontmoetingsplek, waar mensen met een echt smalle beurs leuke dingen konden kopen'. Toen ze begonnen met schilderen en opknappen, kwamen er meteen mensen aanwaaien die mee wilden helpen en verf en behang kwamen brengen. 'De bedoeling was om hier een vrijplaats te creëren en dat is gelukt!'. De gunfactor is hoog: 'Het geld komt uit de wijk, en blijft in de wijk'. De wijkbewoners brengen bijna alle spullen zelf in en met de winst uit de winkel wordt de hele dag door vrijwillige ‘gastvrouwen en -heren’ koffie en thee geschonken aan een enorme tafel.
Benita
Kringloopwinkel Groningen
Vroeger heette Benita Berend en werkte ze in de bouw. In een tijdschrift bij de huisarts las ze in de jaren '90 dat je je kon laten opereren als je in het verkeerde lichaam geboren was. Maar op haar vraag of ze dan eerst plaatjes kon zien van wat ze dan kon verwachten, werd ontkennend geantwoord. Toch waagde ze de stap. En nu werkt ze al jaren iedere dag in de kringloopwinkel, waar ze samen met haar kameraad Riemer in de zomer voor de moestuin zorgt. Sinds ze beiden een scooter hebben, trekken ze er ook in het weekend samen op uit, en rijden ze naast elkaar door het Groningse platteland om even een visje eten bijvoorbeeld. Het leven zit Benita niet altijd mee, soms is het moeilijk haar hoofd boven water te houden, maar met de bedding die de kringloopwinkel in – letterlijk – het hart van de wijk haar biedt, lukt het haar toch steeds weer om haar leven vorm en inhoud te geven.