‘Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in filosofie, en dan vooral de Franse: Camus, Sartre, dat soort. Maar ik las een keer Foucault, en die had het steeds over ene Bataille. De leukste manier om iets nieuws te ontdekken is wanneer mensen die je tof vindt, praten over wat zij vet vinden. Bovendien: ik hoorde dat de novelle Het Oog (1927) van Bataille veel over seks gaat, dus toen was ik al helemaal geïnteresseerd.
Het is een kort boekje, maar het is zo’n explosie in mijn hoofd! Het gaat over een stel tieners die seksueel compleet van het padje afgaan. Alleen maar bloed en sperma en pis en schijt: één grote teringzooi. Vanaf pagina twee gaat dat boek over alle grenzen. Ik las het samen met mijn vriendin, die ook filosoof is, en we vonden het zo goed. Uiteindelijk eindigt het wel heel ontroerend hoor. Maar wat mij vooral interesseert is de combinatie tussen transgressie en poëzie. Eerst alle remmen los, en dan pas kijken wat er emotioneel gebeurt.
Mijn nieuwe theatershow heet Buiten de lijnen, en dit boek is daar een directe inspiratiebron voor. In die voorstelling zoek ik grenzen op in de breedste zin van het woord: de grens van het theater, van de fantasie, morele grenzen, ga zo maar door. Wat ik van Bataille leer is dat grensoverschrijding in elke zin van het woord heel veel interessante poëzie en ingevingen met zich mee kan brengen.’