Anders dan bij de mango, wordt bij ananas het blad gebruikt. De bladeren vormen het restproduct bij de oogst van ananassen en worden dus niet weggegooid, maar verzameld. De bladeren worden gedroogd en vervolgens tot vezels geslagen. Het heeft ook nog eens een zonnige naam: Piñatex.

Om de cocktail compleet te maken. We kennen de deurmat gemaakt van kokosvezels, maar door cellulose uit kokoswater te onttrekken, is het ook tot vegan leer om te toveren. Voor het maken van kokosleer zijn geen chemicaliën en plastics nodig en het is na gebruik biologisch afbreekbaar. Het is dus best mogelijk dat we straks onze kokos-moccasins op een kokosmat staan af te vegen.

Misschien niet het meest voordehandliggende ontbijt, maar als leerproduct een heel goed alternatief. Paddenstoelenleer wordt gemaakt van mycelium, het wortelnetwerk van paddenstoelen. Onder de grond breekt dat netwerk aan wortels organisch materiaal af, voeding voor de planten eromheen, en een stevig alternatief voor leer. Stella McCartney, Adidas en Kering (moederbedrijf van o.a. Gucci en Yves Saint Laurent) maakten al gebruik van het zogenoemde myceliumleer.

Hier zou je je yoghurt in kunnen bewaren? De Nederlandse start-up Qorium haalde onlangs 2,6 miljoen euro op om het kweken van leer op te schalen. Met een paar cellen van echte koeienhuid, wordt honderdduizend vierkante meter leer gekweekt. Per kilo is er voor kweekleer 99 procent minder water nodig, 66 procent minder energie en 36 procent minder chemicaliën. En bovenal: er komt geen methaan vrij bij het kweken van leer.

Dan zijn er ook nog kurk, cactus en andere vezelrijke voedingsbronnen die een perfect alternatief bieden voor dierenhuid, en bovendien een stuk minder uitstoten. Als het aan ons ligt is de toekomst juicy en ademend.