Er wordt door vrouwen, meisjes en begripvolle jongens veel geklaagd over de grote borsten en strakke pakjes van heldinnen in comics. Dat zou respectloos en seksistisch zijn en een teken dat ondanks alle emancipatie, mannen nog steeds aan het roer staan.

De vrouwen die hier een probleem mee hebben, hebben overigens vaak geen moeite met de onmogelijke eightpack en bicepsen van bijvoorbeeld Superman, eveneens gehuld (maar niet verhuld) in een strak pakje. Ook reclame- en modefotografie krijgen veel kritiek dat modellen te dun zijn en dat echte vrouwen er niet zo uitzien. Dat is niet helemaal waar, want veel modellen zijn wel echt zo dun (of dat nu gezond is of niet) en ook echt zo knap. Natuurlijk wordt er gephotoshopt, maar als ik Facebook profielfoto’s mag geloven, doen de meeste niet-modellen dat ook. Is Photoshop bij modefoto’s verbieden eigenlijk niet een beetje zoiets als mooie kleren verbieden, omdat niet iedereen op aarde mooie kleren heeft?

Er is sowieso op Facebook en andere sociale media een nieuw soort feminisme aan het ontstaan, dat meer gaat om schuldgevoelens aanpraten dan om vechten voor gelijkheid. Het probleem is nog steeds dat de slanke modellen, meisjes zo onzeker over zichzelf maken dat ze bijvoorbeeld anorexia kunnen krijgen. Dat vind ik wat kortzichtig tegenover anorexia, een ziekte die veel gecompliceerder in elkaar zit. Maar het is natuurlijk wel zo makkelijk om de schuld bij iets externs als media te kunnen leggen. Geweld op scholen komt immers ook door videogames.

Als die onzekerheid waartegen we die meisjes moeten beschermen maar niet voortkomt uit de angst om lelijk en dus impopulair te zijn bij jongens, want dan is deze hele beweging eigenlijk helemaal niet zo feministisch als ze zeggen.

Thijs Meuwese (26) maakt filmpjes, gelooft nog in robots en denkt dat Greedo als eerste schoot. Om de drie weken schrijft hij voor Dorst een column in de VPRO Gids.