Een kleine verhandeling over vochtige doekjes.

1. Toen ik in 2013 in Congo was, zei een dame van Artsen zonder Grenzen die mij op deze reis begeleidde: 'Als je eenmaal vochtige doekjes hebt gebruikt, wil je nooit meer terug naar gewoon wc-papier.'

2.Vlak voor haar dood was de wc bij mijn moeder volledig verstopt, omdat ze zo veel vochtige doekjes gebruikte.

3. In de late zomer van 2017 was ik 'reservevader' bij een gezin in Zutphen. Daar werden helemaal geen vochtige doekjes gebruikt. Alleen watten.

4. In mijn jeugd reisde ik geregeld met de trein naar Duitsland. Mijn moeder had in een roze zeepdoosje altijd een vochtig washandje mee waarmee ze mijn handen waste voor we een broodje aten. Dit ritueel maakte grote indruk op me.

5. Ik heb een vrouw gekend die als ze uit de metro kwam haar handen schoonmaakte met vochtige doekjes. Ook heb ik in de metro eens iemand een stang zien schoonmaken met iets wat op een vochtig doekje leek. We leven in tijden van smetvrees en paranoia.

6. Mijn vriendin koopt altijd vochtige doekjes.

7. Een jaar of wat geleden kon ik een gebruikt condoom niet meer vinden en ik vond het gênant als de werkster, die het bed opmaakt, op het gebruikte condoom zou stuiten. Uiteindelijk vond ik het gebruikte condoom in een papiertje op de boekenkast bij de W, ergens tussen Wieg en Wieringa in. Het papiertje was door het gebruikte condoom een vochtig doekje geworden.

8. Een vriendin van mij wast zo vaak haar handen dat de handen ruw zijn. Ik heb haar nooit gevraagd of ze ook vochtige doekjes gebruikt, maar ik vermoed van wel.

9. Is het populisme een vochtig doekje? Er zijn allerlei verhandelingen over het populisme geschreven, maar waar het op neerkomt is dit: het populisme is een vochtig doekje. Rest de vraag: hoeveel vochtige doekjes heeft de mens per dag nodig? En wat doet hij er precies mee? Is de mens ooit echt schoon?