Marc de Hond leerde filmen om een documentaire over zijn ex-radiocollega Giel Beelen te kunnen maken bij diens tienjarig jubileum.

De Doc 40: Giel! De doorbraak van een shockjock
NPO Doc, vrijdag, 21.12-22.15 uur
Gênant vond voormalig radio-dj Marc de Hond het, toen Giel Beelen voor zijn show de plaatjes uitzocht. Beelen was na de zoveelste rel voor de derde keer in korte tijd ontslagen als diskjockey en sleet zijn dagen achter de schermen bij 3FM. ‘Ik was fan van Giel, dus deed het pijn dat zo’n groot talent mijn plaatjes uitzocht in plaats van zelf presenteerde. Maar het was fascinerend dat iemand die steeds ontslagen werd, toch weer terugkwam.’
Twee jaar later kwam Beelens grote droom uit: hij mocht de ochtendshow op 3FM presenteren. Giel werd in het daaropvolgende decennium zo belangrijk voor de zender, dat De Hond diens tienjarig jubileum groot in zijn agenda zette. ‘Ik wilde graag een documentaire over zijn doorbraak maken, al weigerde Giel eraan mee te werken. Ik denk dat hij het liefst alles in eigen hand houdt.’
Er was één probleem: De Hond beschikte niet over enig budget of een cameraploeg, en had zelfs nog nooit een documentaire gemaakt. ‘Daarom heb ik zelf een filmcursus gevolgd, de benodigde lampen via Groupon gekocht en ben ik afspraken gaan maken met de oude zenderbazen. Toen later bleek dat ik te veel gesproken woord en te weinig leuk beeld had, plaatste ik een oproep op de Facebook-groep Animatie Nederland. Zo hebben uiteindelijk twintig animatoren scènes voor mijn film gemaakt.’
Doordat De Hond jarenlang dicht bij het vuur zat, kon hij verhalen vertellen die voor de buitenwereld onbekend waren. ‘Zowel Giel als Rob Stenders konden in 2004 naar Yorinfm om de ochtendshow te presenteren. Giel had zijn ontslag al ingediend, maar Rob was een half uurtje eerder op Yorins bod ingegaan. Ik wist dat Giel dezelfde middag binnen kwam om zijn ontslag terug te draaien en zo 3FM’s ochtendshow kreeg. Als dat niet was gebeurd had de Nederlandse radio nu waarschijnlijk heel anders geklonken. Giel was de eerste die geen zware stem opzette of een typetje speelde, maar echt zichzelf was.’

Dat de shockjock van weleer nu minder om zich heen schopt, betekent volgens De Hond niet dat zijn radioprogramma’s achteruit gaan. ‘Giel maakte revolutionaire uitzendingen: hij liet zich pijpen, at moederkoek en gebruikte drugs op de radio. Maar zou hij daarna steeds verder moeten gaan? Het is moeilijk om jezelf steeds te vernieuwen, juist dáárom is het zo knap dat hij nog regelmatig nieuwe stunts uithaalt.’