De recensies
Paris, Je t’aime (2006) bestaat uit twintig scènes van verschillende filmmakers, die elk op een andere manier de liefde in Parijs verbeelden. Deze scène van regisseur Alexander Payne speelt zich af in het 14e arrondissement van Parijs en is de laatste scène uit de film.
In het NRC Handelsblad schrijft Bas Blokker dat Paris, Je t’aime 'uitpuilt van de pareltjes'. De Volkskrant schreef:
'Alexander Payne laat een forse, vrijgezelle postbestelster uit Denver de Franse hoofdstad de liefde verklaren. Net als in zijn About Schmidt is een prominente rol weggelegd voor de voice-over, in dit geval in een zo goed als onverstaanbaar mengsel van Frans en Amerikaans. Paris, Je t'aime is soms heel leuk, een enkele keer ontroerend, dan weer bar en boos, en de som is niet meer dan het totaal der delen. Parijs komt er ook enigszins bekaaid vanaf. De meeste bijdragen hadden evengoed in een ander arrondissement kunnen spelen of in, pak 'm beet, Amsterdam.'
Lees hier een korte recensie uit de HUMO.
Cimetière du Montparnasse
De begraafplaats werd in 1824 geopend en is tegenwoordig een van de drie bekendste begraafplaatsen in Parijs naast Père-Lachaise en Montmartre.
Naast Porfirio Diaz, Sartre en Simone de Beauvoir liggen hier nog vele andere beroemdheden begraven. Zo liggen hier dichter en kunstcriticus Charles Baudelaire, kunstenaar Man Ray en de ontdekker van de Venus van Milo, admiraal Dumont D’Urville, die bij het eerste treinongeluk uit de geschiedenis om het leven kwam. Naast beroemde personen in de graven, zijn er ook bekende beelden op de graven te vinden. Carole noemt Simone de Beauvoir Simone Bolivar, dit is een voorbeeld van een foutje die ze in haar opdracht voor haar Franse klas heeft gemaakt, dit is dus geen fout in de film.
De buurt Montparnasse is gedeeltelijk gesitueerd in het 14e arrondissement. De naam Montparnasse stamt af van de Griekse berg Parnassus, woonplek van Apollo, god van de muziek, poëzie en schoonheid. Het is een bedevaartsoord voor kunstenaars en intellectuelen uit Parijs.
Tour Montparnasse
De Tour Montparnasse, 210 meter hoog, ligt aan de rand van het 14e arrondissement in Parijs. Op de 56e verdieping zijn een permanente tentoonstelling en een film over Parijs te zien. Vanaf deze verdieping en het dakterras heeft u een prachtig uitzicht over Parijs, wat een goed alternatief biedt voor het lange wachten bij de liften van de Eiffeltoren.
De wolkenkrabber is tussen 1969 en 1974 gebouwd en ontworpen door de architecten Eugene Beaudouin, Urbain Cassan, Louis Hoym de Marien en Jean Saubo.
Op de website van Holland Doc staat de uitzending Grand Paris van Tegenlicht - Stad van de Eeuw over de toekomst van de architectuur in Parijs en hoe Sarkozy Parijs wilde vormgeven. Hier kunt u de uitzending bekijken.
Parc de Montsouris
Het bankje waarop Carole zit als ze verliefd wordt op Parijs staat in een van de grootste parken van Parijs: Parc de Montsouris. Parc de Montsouris is in de 19e eeuw ontworpen onder leiding van Baron Haussmann, die van Napoleon III de opdracht had gekregen om van Parijs een betoverende stad te maken. Er moest onder andere meer groen komen. Haussmann gaf vervolgens landschapsarchitect Adolphe Alphand de opdracht Parc de Montsouris te ontwerpen. Het moest een romantisch park worden naar Engels ontwerp.
Het park inspireerde vele schrijvers, dichters en kunstenaars. Zo schreef Jacques Prévert het gedicht Le Jardin, waar het park in voorkomt. Dit nummer van Jacques Higelin draagt de titel van het park als naam.
Het park heeft zijn naam te danken aan de vele muizen die er in de buurt woonden door de molens die er stonden. Men noemde het gebied ‘Moque Souris’ wat spot(tende) muizen betekent, later is dat verbasterd naar de huidige naam: Montsouris.
Hier kunt u meer foto’s van het park vinden.
Carole is een typisch Alexander Payne personage
Carole is namelijk een melancholisch, doch humoristisch en gelukkig figuur. Soortgelijke karakters komen ook voor in Alexander Payne's films About Schmidt (2002) en Sideways (2004), waar Zomergast Guy Verhofstadt vorig jaar een fragment uit vertoonde. De meest recente film van Alexander Payne is The Descendants (2011).
De regisseur en scriptschrijver maakte zijn debuut op het grote scherm toen hij een stuk van de uit negen delen bestaande film Inside Out (1992) mocht regisseren. Deze film gaat net als Paris, Je t’aime over liefde en relaties.