naar wie gaat mijn verdriet
naar wie liever zelf getroost wordt
of naar wie weg kijkt
de pijn niet ziet
waar moet ik er mee heen
ik kan het niet alleen
naar wie gaat mijn verdriet
met wie kan ik er over praten
wie wil mijn zorgen kennen
en wie niet
waar moet ik er mee heen
ik kan het niet alleen
vroeger had je god en kon je bidden
vroeger dacht je ach het komt wel goed
vroeger ging je nooit verloren
nu weet je niet waar je het zoeken moet
naar wie gaat mijn verdriet
ik wil er niemand mee belasten
ieder heeft zelf meer dan genoeg
ik laat het in een lied
daar gaat mijn verdriet
Dit gedicht droeg Freek tijdens de uitzending voor. Hij schreef het na het overlijden van zijn kleindochter.